TrueKinetix heeft vandaag met TrueBike de elfde Dutch Sports Innovation Award gewonnen. Eigenaar Bas van Rens mocht daarom tijdens het Sport Innovatie Congres de bijbehorende cheque ter waarde van 15.000 euro in ontvangst nemen.
We nemen het voor lief dat binnen fietsen anders is dan buiten op de wielrenfiets je rondje doen. Bas van Rens was het zat om na het buitenseizoen eerst een maand tot anderhalve maand te moeten trainen om weer gewend te zijn aan dat binnenfietsen en hij “weer hoge vermogens kon trappen”. Hij ging op onderzoek en bedacht dat niet een vliegwiel, zoals bijvoorbeeld spinfietsen hebben, maar een robot veel beter het gevoel van buiten kan geven. Het was een hele zoektocht maar de TrueBike is bijna klaar voor de markt. Vanuit het ‘laboratorium’ in Heemstede vertelt Van Rens over de zoektocht naar deze echte buitenfiets voor binnen.
De TrueBike heeft een elektrische motor die uit een auto komt. “Wij hebben gezorgd dat elektronica die motor zo aanstuurt dat de pedalen op elk moment van de trapfase op diezelfde plek zijn als waar die ook zouden zijn als je buiten fietst. Wij meten heel nauwkeurig, duizenden keren per seconde, hoe hard je fietst en hoeveel kracht je zet. Dat kan door de nieuwe meetmethodes die wij hebben ontwikkeld.”
Je traint met de TrueBike dezelfde spieren als dat je buiten fietst, vertelt Van Rens. “Binnen werk je je normaliter door je dode punt heen.” Van dat dode punt heb je buiten veel minder last dan binnen op een gebruikelijke indoorfiets met een vliegwiel. “Als je buiten fietst, dan ben je als het ware zwaarder. Versnel je, dan is de meeste weerstand die je voelt niet het remmen van de wind of de weerstand van de weg, maar juist het dempende effect van je gewicht. Dat zorgt ervoor dat de fluctuatie in de snelheid minder is dan één procent. Een vliegwiel moet het lichaamsgewicht na-apen. Als je binnen versnelt op een traditionele indoorfiets, dan voel je eigenlijk alleen de simulatie van de wind en de weg. Je mist het effect van je gewicht grotendeels. De fluctuaties zijn dan wel tot vier keer zo groot. Je spieren zijn getraind op een constante trapsnelheid en houden die grote fluctuaties niet bij. Het is een beetje hetzelfde als gaan kogelstoten met een tennisbal. Als je hem zwart verft dan ziet het er heel aardig uit. Maar je kan je voorstellen als dat een hele winter lang doet dat je niet verder gaat kogelstoten.”
Rookpluimen
Zwarte plekken in de tafel van zijn laboratorium laten zien waar de elektronica is doorgebrand, vertelt Van Rens. “Een aantal mensen hier begint nu wat te grinniken maar het was toen een stuk minder leuk, zeker als het voor een demo was.” Het was erg moeilijk om elektronica te vinden die de motor kon aansturen, gaat Van Rens verder. “Er was gewoon geen elektronica om die enorme krachten van de motor goed weg te voeren. Dus wij hadden geregeld rookpluimen in ons laboratorium.”
Tot 2016 was Van Rens fanatiek triatleet en wilde hij zich plaatsen voor de wereldkampioenschappen op Hawaii. Hij trainde zo’n twintig tot vijfentwintig uur per week. Nu traint hij niet meer, want je kunt gewoon niet alles, stelt Van Rens. Hij gaat voor de honderd procent voor de TrueBike. Daar zegde hij zijn baan als CEO bij MyLaps in 2017 voor op en ging met zijn bedrijf TrueKinet verder.
“Het is echt doorbikkelen en zorgen dan je de juiste mensen hebt die steeds blijven proberen. Steeds denken: dit zou het kunnen zijn maar we weten het niet zeker dus we zoeken naar alternatieven. We staan open voor de nieuwste technieken. Zo gebruiken we elektronica uit de verlichtingsindustrie en een motor uit de automotive industrie. We zouden we er niet komen als we alleen bij de robotica waren gebleven.” Dat doorbikkelen doet Van Rens met zijn team dat bestaat uit twaalf personen.
Olympische Spelen
Trainer en coach Rob Barel testte de TrueBike en sinds twee weken staat er een exemplaar bij hem thuis. Hij wil de fiets gebruiken om zijn pupillen op scherp te zetten voor hun wedstrijden. Onder anderen mountainbikester Anne Tauber en triatleet Jorik van Egdom trainen bij hem. De eerste kwalificeerde zich deze zomer voor de Spelen volgend jaar in Tokio. Van Egdom hoopt zich in maart te kwalificeren, vertelt Barel. “Anne is nu in Tokio om het parkoers te verkennen en de gegevens te verzamelen. Die kunnen we dan allemaal in de TrueBike programmeren. Zo kunnen tot de Olympische Spelen elke dag het parkoers trainen. Tot het helemaal in haar geheugen is gegrift.”
Zelf heeft Barel als triatleet, duatleet en mountainbiker een indrukwekkende sportcarrière achter de rug. Met Nederlandse en Europese titels en als hoogtepunten wereldkampioen op de hele triatlon in 1994 en deelname aan de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. Nu sport hij, naar eigen zeggen, om fit te blijven. Toen hij op wereldniveau was, trainde hij noodgedwongen binnen, op een fiets met vliegwiel. “Ik moest me er echt toe zetten om na een half uur nog een half uur door te gaan. Om een uur vol te maken. Na een uurtje op de TrueBike heb ik zoiets van: ik wil nog wel een uur doorgaan.”
Maandag 7 oktober hoort Van Rens of de TrueBike het CE-certificaat krijgt. Met dat keurmerk kan de fiets de markt op. Die lancering is als eerste in Nederland. Tot spijt van geïnteresseerden uit het buitenland. “Nadat die op onze fiets hebben gezeten zeggen ze: ‘Wanneer kan ik er een kopen? Ze zijn dan wel teleurgesteld als ze horen dat we eerst in Nederland lanceren. Ze hebben het dan eenmaal gevoeld en kunnen niet meer wachten.”
De TrueBike is er in alle framematen van small tot en met extra large en is in te stellen zoals alle wielrenfietsen, tijdritfietsen en bijna alle mountainbikes. Alle persoonlijke informatie staat in een app. Dat maakt het mogelijk om in een sportschool op zo’n fiets in te stellen naar jouw afmetingen en gewicht. De TrueBike kost 2.995 euro.
NOC*NSF schafte begin 2018 een prototype van de TrueBike aan. Er staat een exemplaar op Papendal. TeamNL traint ermee in de voorbereiding naar de Olympische Spelen van 2020.
