In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Sukanya Krishnamurthy
Land van herkomst: India
Werk: Universitair docent bij de faculteit Bouwkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven
Het is een grijze, regenachtige dag wanneer we Sukanya ontmoeten. Ze staat voor Vertigo, het gebouw van de faculteit waar ze werkt. We worden begroet met een warme glimlach en ze vraagt waar we heen willen voor het interview. We kiezen het Metaforum. Het is bijna lunchtijd en daarom zijn we niet de enigen die richting dat gebouw gaan. “Het is nog steeds niet koud, dus laten we van de frisse lucht genieten,” zegt Sukanya terwijl we een fijne plek buiten vinden waar het droog en stil is.
Sukanya heeft, zoals ze het zelf noemt, ‘een mooie mondiale historie’. “Ik deed mijn Bachelor in India, gevolgd door mijn Master en doctoraat in Duitsland. Daarna werkte ik als onderzoeker in Canada en verhuisde toen naar Eindhoven voor een academische positie. Ik wilde heel graag de wereld verkennen en dat had ook invloed op mijn werk.” Sukanya’s werk richt zich op hoe steden hun middelen en waarden kunnen gebruik voor een betere duurzame ontwikkeling. “Ik hield altijd al van lesgeven en hier kan ik zowel lesgeven als onderzoeken. Dat houd je in balans!”, vertelt ze over haar werk, “Toen ik solliciteerde wist ik dat een verhuizing naar Nederlands redelijk makkelijk zou zijn, voornamelijk door de Engelse taal. De meeste mensen spreken Engels hier en je vindt hier snel je weg.”
“Ik zit hier goed in mijn vel. Maar ik moest wennen aan de mentaliteit: mensen kunnen best direct zijn. In het begin had ik het er moeilijk mee. Bijvoorbeeld bij een werkoverleg, dan zeiden mensen gewoon tegen met ‘Nee, dat doe ik niet’ of ‘Ik heb geen tijd’. Ik was er niet aan gewend dat mensen dat zo recht in mijn gezicht zeiden. In andere landen zouden je collega’s eerst nog wat om de hete brij heen draaien en dan op een later moment toch beleefd nee zeggen. Maar ik pas me al aardig aan. Laatst hadden we een vergadering en ik zei dat we maar eens ter zake moesten komen. Ik choqueerde de hele groep, dat waren ze niet van mij gewend,” lacht Sukanya hard. “Het was nogal confronterend mezelf zoiets te horen zeggen.”
“Eindhoven mag meer in balans zijn wat betreft de aandacht voor de technische kant en de zachtere, culturele kant met dagelijkse activiteiten”Sukanya Krishnamurthy, Universitair docent
Als er iets verbeterd mag worden in Eindhoven, dan is het wel de eetcultuur, volgens Sukanya: “Jullie kunnen nog wel wat leren van de landen in het zuiden van Europa! De Kruisstraat is een goed voorbeeld binnen de stad, daar hebben we meer van nodig. Er moet een balans zijn tussen de nadruk op de aandacht voor de technische kant en de zachtere, culturele kant met dagelijkse activiteiten. Meer opties wat betreft eten zou een goede start zijn!”
“Ik geniet er echt van hoe comfortabel het hier is voor ons. We hebben ons snel aangepast. Eindhoven is een van de kleinere steden waar ik gewoond heb, maar er gebeuren hier heel veel verschillende dingen.” Sukanya heeft ook een echtgenoot: “Ik heb hem ontmoet in Estland, maar we komen uit dezelfde stad in India. We woonden in aangrenzende buurten toen we opgroeiden en we kenden dezelfde mensen toen we studeerden. We moesten de halve wereld over om elkaar eindelijk te ontmoeten. Hij woont nu in Schotland, dus we verdelen onze tijd over twee landen. We reizen heel wat heen en weer tussen Schotland en Nederland. Ondanks dat het niet makkelijk is, is het tegenwoordig ook niet uniek.”
Ze zijn dus fervente reizigers: “We reizen veel en daar horen avonturen en tegenslagen bij. Je wordt er veel flexibeler van. Ik heb geleerd dat je helaas niet altijd alles kunt plannen. En meestal lukt het onverwachte. Het wonen in verschillende landen zorgt ervoor dat ik meer open ben. Er is nog maar weinig waar ik van slag door raak. Een van de nadelen is wel dat we vaak vrienden hebben moeten achterlaten. Maar aan de andere kant, leer je je aanpassen, vrienden maken en nieuwe netwerken opzetten. Wij zien het in ieder geval als een groot avontuur.”
Sinds een jaar woont Sukanya op Strijp S en ze geniet van de sfeer in de wijk. “Toen we voor het eerst hier waren, was Strijp S gelijk een van onze favoriete plekken in de stad. Wonen in een loft is op de meeste plekken op wereld onbetaalbaar, maar hier kunnen we er in een wonen. Elke keer als ik thuiskom, geven de ruimte en het licht me ontzettend veel energie.”
Je kunt Sukanya’s werk zien bij de Embassy of Data gedurende het World Design Event / Dutch Design Week in het voormalige V&D pand, Vrijstraat 11 in Eindhoven.
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
