Al meer dan 100 jaar fantaseert de mensheid over robots die eruitzien, zich gedragen en met elkaar omgaan zoals mensen. Het is het onderwerp van vele sciencefictionfilms, van de stomme film Metropolis in 1927, tot speelfilms als Terminator, Ex-Machina of de tv-serie Westworld. Een groep wetenschappers uit Zweden is echter bezig om deze fantasie werkelijkheid te maken.
De start-up Furhat Robotics ontwikkelt een sociale robot die complexe gelaatsuitdrukkingen kan vertonen. Daarvoor ontwikkelde het team ‘s werelds eerste besturingssysteem voor sociale robots en een speciale Software Development Kit. Hiermee kunnen ontwikkelaars vooraf gemaakte uitdrukkingen en gebaren aanpassen aan de persoonlijkheid van een bepaald personage.
Innovation Origins interviewde mede-oprichter en CEO Samer Al Moubayed. Hij sprak over de doelstellingen van de start-up en het potentieel voor sociale robots in het dagelijks leven.
Hoe kwam je op het idee voor Furhat Robotics?
“We hebben allemaal op het Royal Institute of Technology in Stockholm gezeten. We hebben onze carrière gewijd aan het proberen te begrijpen van mensachtige machines. Machines die met mensen kunnen omgaan op dezelfde manier als wij mensen met elkaar omgaan. Veel van de technologieën die erachter zitten, zijn vrij ver gevorderd. Enkele jaren geleden beseften we dat het tijd was om daar wat meer mee te gaan experimenteren. We hebben veel van ons onderzoek gecombineerd tot één product, namelijk de Furhat Robot.”
Wat onderscheidt uw robot van andere robots?
“De term robot is op dit moment niet gedefinieerd. Het woord beschrijft allerlei dingen; van een autonome stofzuiger, tot een camera langs de weg die de verkeersstromen meet en zelfs software die boekhoudinstrumenten zijn. Daarom hebben mensen de neiging om het woord te gebruiken om elke vorm van slimme technologie te beschrijven die reageert op iets dat in de wereld gebeurt.
Maar waar wij aan werken zijn sociale robots. Zoals in dat beeld dat mensen van ervan hebben. Iets heel mensachtigs, dat in staat is om onze taal, ons lichaam, onze gezichtsuitdrukkingen te herkennen en te begrijpen en ook in staat is om te spreken. Misschien staan die virtuele assistenten zoals Siri of Alexa daar het dichtste bij. Toch zijn dit in wezen nog steeds transactionele robots. Je stelt een vraag en je krijgt een antwoord. Wij willen echt een machine bouwen die zich met mensen op een dieper sociaal niveau kan bezighouden. Daar werken nu nog maar heel weinig bedrijven aan.”
Wat is het potentieel voor sociale robots?
“Onze langetermijnvisie is dat de ontwikkeling van robots op dezelfde manier gaat als met andere apparaten zoals smartphones of personal computers. Wat Furhat wil, is niet één of twee applicaties bouwen – maar duizenden. Net zoals een smartphone dat heeft. We streven naar een sociale robot die al deze toepassingen heeft en die in meerdere branches kan worden gebruikt. Naarmate mensen beginnen te wennen aan de sociale robots om hen heen, kunnen er meer applicaties worden toegevoegd. In dat opzicht is de ‘sky the limit’.
Maar op korte termijn is het al een geweldig product dat we voor verschillende toepassingen kunnen leveren. Bijvoorbeeld voor sociale training, waarin een robot sociale situaties kan simuleren. Hij speelt dan een immigrant, een patiënt, of een boze klant. Mensen kunnen zo leren hoe ze in deze bepaald sociale situaties moeten handelen. Je kunt robots allerlei verschillende emoties meegeven. Hij kan boos zijn, zich vervelen, enz.”
We hebben ook een aantal echt spannende projecten in Duitsland waar we gebruik maken van robots op vliegvelden en treinstations. Ze kunnen vele talen spreken en informatie geven over tickets of dienstregelingen. Het is de bedoeling dat de robot in de toekomst in staat zal zijn om eventuele stress of woede te detecteren.
Daarnaast hebben we ook een interessante samenwerking met een wervingsbureau. Zij hebben behoefte aan een robot die sollicitatiegesprekken kan voeren. Dat geeft iemand de mogelijkheid om sociale interactie te hebben, zonder dat er een ander mens aanwezig is. Want mensen zijn erg bevooroordeeld en we worden beïnvloed door hoe mensen eruitzien, zich kleden of spreken. Een robot biedt de mogelijkheid om vooringenomenheid te elimineren.”
Hoe werkt de robot?
“We hebben een substantiële set aan tools voor mensen die applicaties of aangepaste data willen ontwikkelen voor het creëren van een persoonlijkheid voor een robot. Maar we hebben ook een besturingssysteem dat op onze robot draait. Het eerste besturingssysteem ter wereld voor sociale robots. Dit is vergelijkbaar met wat Windows is voor je desktop, waar je apps hebt draaien. Windows is het besturingssysteem dat alles met elkaar verbindt. Ons besturingssysteem doet hetzelfde. De applicatie voor de taal, de camera’s en de microfoons draaien allemaal op de robot zelf. Al onze algoritmen zijn beschikbaar als open-source voor ontwikkelaars. Dit betekent dat ze deze gegevens kunnen gebruiken om toepassingen op een robot te installeren. We hebben ook technologie die het gezicht van de robot kan veranderen, zodat je een kinderrobot, of een vrouw, of een man, of gezichten met verschillende etniciteiten kunt hebben. Dat is allemaal zeer eenvoudig aan te passen.”
En wat was je grootste uitdaging?
“Het staat allemaal nog in de kinderschoenen. Dus liggen er nog een heleboel uitdagingen in het verschiet. Maar als we de robot demonstreren, denken toch al heel veel mensen dat de robot alles kan. Of ze willen ze dat hij iets heel specifieks doet. Ze verwachten dat het binnen een maand geregeld is. Maar de realiteit is anders. Sommige toepassingen vergen tienduizenden uren om te bouwen en het kost miljoenen dollars.
Maar het grootste probleem is dat bedrijven nog steeds niet geloven in, of de waarde zien van deze technologie. Als gevolg daarvan zijn ze niet bereid om zoveel geld te investeren. Ze investeren slechts een klein bedrag. Het is een beetje zoals het bouwen van apps voor een telefoon. Sommige kosten misschien maar een paar dagen om te bouwen. Maar deze apps zijn niet die apps die uiteindelijk miljarden-dollar-apps zullen worden en de wereld zullen veranderen. Mensen lijken datzelfde begrip te ontberen als het gaat om sociale robots. Daarom is onze grootste uitdaging het uitzoeken hoe we bedrijven in de verschillende markten kunnen motiveren om niet alleen wat aan de oppervlakte te rommelen, maar de diepte in te gaan en ook echt investeringen voor de lange termijn aan te gaan.”
Meer artikelen over start-ups leest u hier.
Lees ook andere IO-artikelen over robots via deze link.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
