Marien biologen Sofía Tristancho Ruiz en Víctor Manuel Pérez Ignacio uit Cadiz startten hun bedrijf Futuralga omdat ze zagen dat zeewier aan de kust lag te rotten, terwijl dit ook gebruikt kan worden als ecologisch afbreekbare grondstof voor verpakkingen van bijvoorbeeld planten, groenten en fruit als je dit verwerkt tot bioplastic. Anders dan gewoon plastic verteert bioplastic als je het op de composthoop gooit.
Waarom zijn jullie dit bedrijf begonnen?
„We zagen dat plastic voor eenmalig gebruik op termijn verboden zou worden en dat dit een enorm probleem zou veroorzaken, maar dat dit ook een opening zou bieden om met een andere grondstof te komen. En we zijn beide duikers en marien bioloog. We houden van het leven in zee en dat willen we beschermen tegen de vervuiling door wegwerpvoorwerpen van plastic. “
Maar de Europese richtlijn om wegwerpplastic te gaan verbieden is dus de aanleiding. Is de uitwerking daarvan voor elk land gelijk?
„Nee. Elk land kan zijn eigen maatregelen daarvoor treffen. Spanje is vrij langzaam daarin bijvoorbeeld. Maar het zal leiden tot een verminderd gebruik van plastic voor eenmalig gebruik in Europa.”
Wat was het grootste obstakel dat jullie moesten overwinnen?
„Dat de mensen in ons idee moesten gaan geloven. In eerste instantie zeiden ze dat we gek waren. Mensen zeiden: ‘hoe kan je nu denken dat dit mogelijk is?’ “
Hoe heb je het product uitgevonden? Het materiaal dat je hebt meegenomen ziet er nu uit als een stukje stug, donkergroen leer of karton.
„We zagen het op het strand liggen, we dachten: dat moet ergens voor gebruikt worden. Het lag te rotten en het stonk. Mensen op het strand hebben er last van. Daarom haalt de gemeente het op en brengt deze het naar een vuilnisbelt.”
Maar je zag dus dat je er een grondstof van zou kunnen maken en toen ben je in de keuken thuis gaan proberen er iets van te maken door het te mixen en te drogen op de verwarming.
„Zoiets. We zijn het gaan uitproberen, we hebben ingrediënten toegevoegd en het bleek te werken.”
Je grondstof is dus gratis? Je loopt langs het strand en haalt je grondstof op voor de productie en dat is het.
„Nee. Je mag niet zomaar zeewier van het strand halen om te verwerken tot een grondstof. Daarvoor moet je een vergunning bij de gemeente aanvragen en daarvoor moet je betalen.”
Was dat makkelijk?
„Het was een heel bureaucratisch gedoe, en ze zeiden op het stadhuis dat we gek waren. Maar we hebben er eentje gekregen.”
Wat was de belangrijkste doorbraak?
„Dat we dit voorjaar een aanvraag bij de universiteit van Cadiz doen voor een beurs. Dat geld hebben we nodig om het materiaal te perfectioneren en daar een product van te maken waarmee we de markt op kunnen.”
Wat kunnen we dit jaar van jullie verwachten?
„Dan willen we ons materiaal en een prototype afhebben. We hebben een partnership met een distributeur van onder andere fruit waarvoor we een tray willen maken met kuiltjes waarin bijvoorbeeld appels geplaatst kunnen worden.”
Waar wil je over vijf jaar staan met Futuralga?
„Dan hoop ik dat we een fabriek hebben die het materiaal en de verpakkingen maakt en dat we die dan exporteren. En dat we dan ook van ons idee kunnen leven.”