„3D-printing moet heel simpel worden,“ vindt Konrad Schreiner, de oprichter van Plasmics. “Als je het niet gemakkelijk kunt gebruiken, gebruik het dan niet.” In zijn 3D-printproces wordt een compleet object geprint. In één keer. Dat betekent dat wanneer hij een lamp print, deze volledig bedraad uit de printer komt.
Eigenlijk heeft Schreiner economie gestudeerd. Maar bij had altijd al een band met werktuigbouwkunde. Het idee voor de multimaterialenprinter kwam bij hem op tijdens zijn eerste baan. Hij werkte in een farmaceutisch productiebedrijf. Voor farmaceutische producten gelden speciale productieparameters. Er mogen namelijk niet zomaar deeltjes van het ene product bij het andere komen. Scheiner nam dit principe over voor zijn 3D-printproces. Waar andere 3D-printers verschillende materialen door een en dezelfde spuitmond printen, heeft zijn systeem een aparte ‘nozzle’ voor elk materiaal.
Waarom is 3D-printen nog niet echt doorgebroken?
“Het is nog steeds te duur en de kwaliteit is nog steeds niet goed genoeg. En de consument ziet de noodzaak ervan misschien nog niet in. De mensen zijn zich er nog niet van bewust dat ze zelf 3D-objecten kunnen maken. Neem als voorbeeld de badeend uit China, die je hier heel goedkoop kunt kopen. De grondstoffen en de eend worden in China geproduceerd. Vervolgens wordt de badeend verpakt en per container verscheept. Hier wordt hij op vrachtwagens geladen, naar distributiecentra gebracht en vervolgens naar de winkels vervoerd. Het product is alleen zo goedkoop, omdat het in grote hoeveelheden wordt geproduceerd en omdat het wordt ondersteund door een zeer efficiënt leveringsproces. De inkoop in lagelonenlanden gaat echter ten koste van het milieu. Bovendien betwijfel ik of u de badeend met dezelfde ogen zou bekijken als u wist dat hij al duizenden kilometers heeft afgelegd.”
Plasmics is een multimateriaalprinter. Welke materialen kunnen worden geprint?
“Kunststoffen staan centraal en legeringen die al bij lage temperaturen smelten tot metalen die bij temperaturen tot 400 graden smelten. Wat metalen betreft zitten we nog in een experimentele fase.”
En wat kan er mee geprint worden?
“De meeste objecten zijn gemaakt van onderling verschillende materialen. Het is veelal een combinatie van metaal en kunststoffen. In een lamp is bijvoorbeeld de voet van zacht rubber, de behuizing is van plastic en binnenin zit metaal. Dit zijn verschillende processen die we combineren.”
Wat was het grootste obstakel dat je moest overwinnen?
Het is niet gemakkelijk om een passend team te vinden. Ik heb er alles aan gedaan om de juiste mensen voor de juiste plek te vinden. Als je wilt slagen, moet je samen werken aan een gemeenschappelijk doel.”
Het is ook moeilijk om het idee van 3D-printing vast te stellen. De technologie is disruptief, wat betekent dat je er veel productieprocessen mee kunt vervangen. Maar de bestaande processen functioneren en zijn goedkoop. Het is dus niet gemakkelijk uit te leggen waarom ze vervangen moeten worden. Vooral omdat een 3D-geprinte badeend uit Europa meer kost dan die uit China.”
We zien toekomst in lokale productie. Als je alles lokaal kunt produceren, heb je er geen belang meer bij om dingen van ver weg te halen. Behalve handwerkskunst uit bijvoorbeeld Taiwan, dat ook een ideële waarde heeft.”
Wat waren de beste momenten?
“Een jaar geleden, toen het eerste prototype werkte. Het eerste prototype dat onze belofte inloste; aan investeerders. Ook al zijn er nog enkele problemen die we onder de knie moeten krijgen.”
Wat zijn deze uitdagingen?
“Er moeten meer modellen worden ontwikkeld die de eindverbruiker thuis kan uitprinten. Gebruikers hebben weinig interesse in het ontwerpen van hun eigen modellen. Er zit kennis achter die je niet in een namiddag verwerft. De toegang tot de markt gaat dus in de eerste plaats via mensen met specialistische kennis. Bijvoorbeeld orthopedische chirurgen, die 3D-modellen voor inlegzolen kunnen construeren en zo kunnen uitgroeien tot productontwerpers. Wij bieden hen een verkoopplatform voor hun modellen en de productietechnologie. Klanten moeten ze gewoon kunnen downloaden, vergelijkbaar met een App Store.”
Wat kunnen we over een jaar van u verwachten?
“We lanceren ons product in september op de beurs Form Next 2020 in Frankfurt. De beurs vindt dus plaats tijdens de COVID-19-crisis. Daar zullen we slechts een deel van het 3D-printproces laten zien. De ontwikkeling die het belangrijkst is voor de multimaterialendrukker – en die in eerste instantie nog steeds gericht is op experts.”
Wat maakt uw 3D-printproces beter dan bestaande oplossingen?
“We zijn ervan overtuigd dat we de betere aanpak hebben. Toen we begonnen, was er geen 3D-printer met een wisselmechanisme. Het stelt de gebruiker in staat om verschillende materialen te printen met één printer. Andere 3D-printprocessen verwerken alle materialen door dezelfde nozzle. We hebben voor elk materiaal het juiste mondstuk. Elk materiaal ontwikkelt zich anders onder invloed van warmte en tijdens het afkoelingsproces. Materialen breiden zich uit en krimpen. Met een one-size-fits-all oplossing kom je aan die fenomenen niet tegemoet.”
Waar wil je over vijf jaar zijn met Plasmics?
“Het team is zeker de grootste uitdaging. Iedereen is gemotiveerd en heeft ideeën. Maar dat betekent dat het gevaar bestaat dat we onze focus verliezen. Daarom hebben we een plan opgesteld wanneer we met welke producten willen komen. Dat geldt in ieder geval voor de komende twee jaar. Over vijf jaar willen we een 3D-printer met onze techniek voor thuisgebruik hebben ontwikkeld.”
Meer artikelen over start-ups leest u hier.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
