Giovanni Landriscina (32) is akoestisch en sonarwetenschapper bij TNO. Hij werkt dagelijks aan de ontwikkeling van nieuwe oplossingen om geluid te beheersen en de impact van spoorwegen en maritieme toepassingen te verminderen.
Landriscina kwam acht jaar geleden vanuit Italië naar Nederland om een master te volgen aan de Universiteit Twente. Na het afronden van zijn studietraject, inclusief een stage in Canada en een scriptie bij TNO, dacht hij dat zijn tijd in Nederlandse voorbij was. Toch accepteerde hij na een paar maanden een baan bij een startup in Amsterdam, waar hij een paar jaar werkte voordat hij zich weer als fulltime wetenschapper bij TNO aansloot.
Dutch Diaries
Een nieuwe baan, verhuizen naar een nieuw land en wennen aan een nieuwe cultuur. Het zijn drie momenten die elke expat wel eens heeft meegemaakt. Hoe ziet Nederland eruit in de ogen van buitenlanders die hier komen werken? In onze nieuwe serie, Dutch Diaries, brengen we de verhalen van expats die naar Nederland zijn verhuisd om te werken in de tech- en innovatiesector. Waarom besloten ze hierheen te komen? Wat vinden ze het leukst aan Nederland? Wat zouden ze veranderen?
Hoe ben je in Nederland terechtgekomen?
“Na het afronden van mijn bachelor wilde ik mijn master in het buitenland halen, geïnspireerd door andere mensen om me heen. Ik richtte me op mogelijkheden in Noord-Europa. Zweden had mijn voorkeur, maar de aanmeldingen waren gesloten. Er was nog een kans om me in te schrijven bij de Universiteit Twente, waarvan het programma in februari van start ging. Ik bezocht dus de Open Dag van de universiteit en was positief onder de indruk van Enschede en de universiteit; alles leek te zijn afgestemd op de studenten. In februari 2016 ben ik begonnen met mijn master Thermal and Fluid Mechanics.”
Hoe verliep je universitaire ervaring?
“De eerste zes maanden waren waarschijnlijk een van de beste momenten van mijn leven; in de eerste weken ontmoette ik mensen met wie ik tot op de dag van vandaag bevriend ben. Toen kwam de kans om stage te lopen in Canada. Deze ervaring was cruciaal om te weten of ik deze baan en dit vakgebied leuk vond. Na negen maanden in Ottawa keerde ik terug naar Nederland om mijn scriptie te schrijven. Het onderwerp was akoestiek, dus ik schreef het bij TNO in samenwerking met de afdeling waar ik nu werk. Hoewel het een goede ervaring was, vond ik het niet zo leuk.”
Wat gebeurde er daarna?
“Ik ging op zoek naar een baan en vermeed bewust aanbiedingen uit Nederland. Na een paar teleurstellende sollicitatiegesprekken besloot ik mogelijkheden in grote Nederlandse steden te overwegen. Ik vond een aanbod van een Amsterdamse startup die werkt aan onderwatermicrofoons. Ik heb daar een paar jaar gewerkt, maar na een tijdje besloot ik verder te gaan en ongeveer een jaar geleden kwam ik bij TNO terecht.”
Wat is het ding waar je het meeste moeite mee had om aan te wennen?
“Socializen met Nederlanders is altijd lastig geweest, en dat is ook mijn schuld omdat ik de taal niet spreek. Eerlijk gezegd voelt het leven in Amsterdam soms alsof het niet Nederland is. Toch probeer ik Nederlands te leren, maar ik spreek het nog lang niet vloeiend. Het plaagt me dat ik de enige ben die geen Nederlands spreekt tijdens werkvergaderingen.”
Wat vind je van de Nederlandse werkomgeving?
“Het belangrijkste verschil dat ik heb gemerkt met Italië is de connectie tussen universiteiten en de arbeidsmarkt. Universiteiten ontwikkelen zich voortdurend aan de hand van de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Verder is er altijd veel interesse in opkomende technologieën. Bij TNO wordt het onderzoek naar nieuwe tech vaak toegewezen aan de jongere collega’s, die worden ondersteund door de ervaring en kennis van de meer ervaren fellows.”
Welke praktijk zou je meenemen uit Italië die je mist in Nederland?
“Wat flexibiliteit. Soms heb ik het gevoel dat dingen te gestructureerd zijn en in sommige contexten is dat niet nodig. Een paar weken geleden was ik in een restaurant in Italië en ik vroeg of ik een van de bijgerechten van het hoofdgerecht kon vervangen. Er was geen enkel probleem, maar het schoot me een paar keer te binnen dat dat in Nederland niet het geval was. Ik denk soms dat wat meer ontspanning zou kunnen helpen.”
Zie je jezelf over vijf jaar in Nederland wonen?
“Het is een beetje een existentiële vraag op dit moment. Het leven is goed. Ik ben economisch onafhankelijk geworden en ik heb veel bereikt in mijn carrière. Toch is het niet mijn thuisland en zelfs als ik erover nadenk om een gezin te stichten, wil ik dat graag doen waar ik me volledig op mijn gemak voel. Ik heb het gevoel dat ik vroeg of laat terugga naar Italië.”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
