Het lijkt een soort Big Brother huis: een afgesloten habitat voor een geselecteerde groep mensen. Wie binnen blijft, doet mee en wie naar buiten gaat is af. ‘Sirius-19‘ is echter geen entertainment, het is een doodserieuze poging om erachter te komen hoe mensen op elkaar reageren als ze gedurende lange tijd op een andere planeet zouden moeten leven.
‘Sirius-19’ is een van de langetermijnstudies waarmee ruimtevaartorganisaties over de hele wereld zich voorbereiden op langer durende bemande missies naar hemellichamen zoals de Maan en Mars. Doel is de optimale interactie van de bemanning op lange vluchten te ontdekken en te kunnen voorspellen. Het Internationaal Ruimtestation ISS en zijn voorgangers bieden al een brede kennisbasis voor langdurige missies in gewichtloosheid. Er is echter een gebrek aan vergelijkbare kennis over langere verblijven op vreemde werelden zoals de maan of Mars. Sirius-19 is bedoeld om deze kloof te dichten.
Vieren maanden in de simulator
Sirius-19 begon op 19 maart in Moskou. Drie vrouwen en drie mannen gingen op een gesimuleerde missie van vier maanden naar de Maan in de missiesimulator van het Instituut voor Biomedische Problemen. Naast het Duitse lucht- en ruimtevaartcentrum DLR namen onder meer het Russische ruimtevaartagentschap Roscosmos, het Franse ruimtevaartagentschap CNES en het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA deel aan deze missie. Het Moskouse Instituut voor Biomedische Problemen is onderdeel van de Russische Academie van Wetenschappen. Roscosmos en NASA zijn verantwoordelijk voor Sirius-19.
In de missiesimulator werkt de bemanning volledig geïsoleerd van de buitenwereld. De simulator is een meerdelig complex. Het bevat een module met een stuk nagebouwd maanoppervlak. Andere modules dienen als werk- en huisvestingsmodules van een ruimtestation in een baan om de maan. Een ander compartiment dient als simulator voor een ruimteschip en een maanlander. Eerst vliegt de Sirius-19-bemanning naar het ruimtestation in de maanbaan. Vervolgens gaat het daar een reeks experimenten uitvoeren. Om de dertig dagen komt er een ruimtetransporteur met voorraden aan. Daarnaast zullen vier astronauten de maanlander meenemen op een reis naar het gesimuleerde maanoppervlak en daar monsters verzamelen. Ook staat er een excursie met een rover op het programma.
Sirius-19 heeft een crew van mannen en vrouwen
De ruimtevaartorganisaties in Europa, Rusland en de VS zijn al enige tijd meer geïnteresseerd in bemande vluchten. De Amerikaanse maanmissies hebben echter maar een paar dagen geduurd, zodat ze nauwelijks als een nuttige blauwdruk kunnen dienen. “Maar voordat hier zinvol onderzoek kan worden uitgevoerd, moeten de bemanningen worden opgeleid om zo’n missie tot een goed einde te brengen”, zegt Dr. Christian Rogon, de verantwoordelijke projectmanager van het DLR-project. “Hiervoor moeten ze – zoals in Sirius-19 – lang kunnen leven in een mengeling van psychologische stress als gevolg van totale isolatie en hoge prestatiedruk. Alleen op deze manier kunnen we meer leren over het samenspel van lichaam en geest in afzondering.”
Een ander nieuw kenmerk van het Sirius-19-experiment is dat de gesimuleerde missie wordt uitgevoerd door een crew van mannen én vrouwen. De Russische commandant Yevgeny Tarelkin wordt vergezeld door de Amerikanen Reinhold Povilaitis en Allen Mirkadyrov en Daria Zhidova, Anastasia Stepanova en Stephania Fedeye uit Rusland. Studies vergelijkbaar met het “Mars500”-experiment van 2011 werden uitgevoerd met alleen mannen aan boord. Het Sirius-19-experiment zal ook kijken naar hoe een mixed-sex crew zich geïsoleerd en onder hoge prestatiedruk gedraagt.
Het is trouwens niet alleen een psychologische test. Tijdens de Sirius 19-simulatie doen de astronauten ook echt onderzoek. Ze voeren meer dan 70 experimenten uit die vele aspecten van toekomstige ruimtevluchten bestrijken.