© NASA/Scott Battaion
Author profile picture

NASA’s GUSTO ballonmissie heeft eerdere vluchtduurrecords gebroken met een verblijf van 57 dagen in de stratosfeer. De missie werd gelanceerd vanaf de ijzige vlakten van Antarctica en heeft met succes het eerste uitgebreide onderzoek uitgevoerd naar kosmische elementen in de interstellaire ruimte, met belangrijke bijdragen van Nederlandse onderzoekers.

Waarom dit belangrijk is

Internationale samenwerkingen kunnen waarde toevoegen aan het Nederlandse innovatie- en onderzoeksecosysteem, dat op zijn beurt waardevolle kennis en talent kan leveren.

De GUSTO-missie, die staat voor Galactic/Extragalactic ULDB Spectroscopic Terahertz Observatory, is een gedenkwaardige onderneming geweest in de astrofysica. De missie van het observatorium aan boord van een ballon om belangrijke elementen in de ruimte tussen de sterren in kaart te brengen was een missie onder leiding van NASA vol internationale elementen. Nederland speelde een belangrijke rol in deze wetenschappelijke prestatie.

SRON (het Nederlands Instituut voor Ruimteonderzoek) en de Technische Universiteit Delft (TU Delft) leverden drie 8-pixel camera’s die essentieel waren voor de ver-infrarood onderzoeken van het observatorium. Deze camera’s waren cruciaal voor het hoofddoel van de missie: het eerste grootschalige onderzoek naar stikstof, koolstof en zuurstof in het interstellaire gebied.

Navigeren door de stratosfeer

Voor een missie als GUSTOzijn de lanceeromstandigheden kritiek. De Antarctische omgeving was daarvoor bewust gekozen. Rustige winden en de aanwezigheid van een stratosferische polaire vortex waren noodzakelijk voor de lancering, waardoor de operaties alleen konden doorgaan onder zeer specifieke omstandigheden. Deze omvatten een windkracht van niet meer dan 10 km/u en een consistente windrichting vanaf de grond tot op 300 meter hoogte.

Het einde van de missie, gepland na 55 dagen, moest de ballon laten afdalen in de oceaan of op de landmassa’s van Australië of Antarctica. De laatste fasen van de missie vereisten net zoveel precisie en zorgvuldige planning als de lancering, zodat de recordbrekende reis van GUSTO veilig en gecontroleerd kon worden afgesloten.

Resultaten en vooruitzichten

Tijdens zijn 57-daagse missie cirkelde GUSTO op een hoogte van ongeveer 36 km rond het Antarctische continent, een uitkijkpunt dat onschatbare gegevens over het interstellaire gebied opleverde. Door de emissielijnen van geïoniseerde stikstof, koolstof en zuurstof in kaart te brengen, heeft GUSTO aanzienlijk bijgedragen aan ons begrip van de levenscyclus van interstellair gas en de vorming en vernietiging van stervormende wolken.

Het succes van de GUSTO-missie is niet alleen een mijlpaal in de duur van ballonvluchten, maar ook in de reikwijdte van astronomisch onderzoek. Volgens hoofdonderzoeker Christopher Walker zullen de verzamelde gegevens wetenschappers helpen bij het ontrafelen van de complexiteit van het interstellaire gebied. Naar verwachting worden hiermee grote delen van de Melkweg en de nabijgelegen Grote Magelhaense Wolk met ongekend detail in kaart gebracht.

Goedkope verkenning aan de rand van de ruimte

Een van de belangrijkste voordelen van missies zoals GUSTO is hun kosteneffectiviteit in vergelijking met conventionele satellietmissies. NASA’s Long Duration Balloon programma is ontworpen om onderzoekers regelmatig de kans te geven om te vliegen met geavanceerde nuttige ladingen aan de rand van de ruimte. Deze aanpak maakt baanbrekende observaties van het heelal mogelijk tegen een fractie van de kosten en met een snellere doorlooptijd.

Het ballonprogramma, dat wordt beheerd door NASA’s Wallops Flight Facility in Virginia, organiseert 10 tot 15 vluchten per jaar vanaf verschillende lanceerplaatsen wereldwijd. Investeren in deze wetenschappelijke ballonvluchten maakt deel uit van NASA’s bredere inzet voor astrofysisch onderzoek, gefinancierd door de afdeling Astrofysica van het Science Mission Directorate.

Bredere gevolgen van de reis van GUSTO

Het succes van de GUSTO-missie heeft verstrekkende gevolgen, niet alleen voor de wetenschappelijke gemeenschap maar ook voor de ruimteverkenning. Door een nieuw uithoudingsrecord te vestigen, heeft de missie de levensvatbaarheid en het potentieel aangetoond van ballonvluchten van lange duur voor het uitvoeren van complexe en langdurige wetenschappelijke observaties. Dit kan de weg vrijmaken voor toekomstige missies die gebruik maken van vergelijkbare technologie om ons begrip van het heelal te vergroten.

Het Explorers Programma, waar GUSTO onder valt, heeft een lange geschiedenis in het bieden van goedkope toegang tot de ruimte. Sinds de start in 1958 heeft het programma meer dan 90 missies gelanceerd, waaronder de historische Explorer 1 en de Cosmic Background Explorer, die tot een Nobelprijs hebben geleid. De prestatie van GUSTO zet deze erfenis van innovatie en ontdekkingen voort en versterkt de status van het programma als hoeksteen van NASA’s wetenschappelijke inspanningen.