Microalgen zijn de veganistische koeien van de toekomst

Microalgen produceren waardevolle pigmenten, omega-3-vetzuren of eiwitten voor de voedings- en cosmetica-industrie. Gewoon uit licht, kooldioxide en gerecycleerde goedkope reststoffen uit landbouwprocessen. Bovendien zijn ze een ideale bron van hoogwaardig diervoeding. Volgens onderzoekers van het Karlsruher Institut für Technologie kan algenkweek een goed alternatief zijn voor de veeteelt.

“Onder gunstige omstandigheden kan de teelt van microalgen voor de agrarische sector een nieuw werkterrein worden voor de productie van hoogwaardige voedingsproducten”, zegt Christine Rösch van het KIT. “Microalgen zijn de veganistische koeien van de toekomstige landbouw.”

Microalgen zijn het voedsel en de drank van de toekomst

Een start-up in Delft kweekt microalgen in fotobioreactoren, raffineert ze tot een superfood en bottelt ze als een blauw natuurlijk tonicum.

Streepje voor

De onderzoekers hebben onder meer ontdekt dat het het doeltreffendst is om de algen te kweken in schaalbare binnenfaciliteiten met LED-licht. Afhankelijk van het te telen product, heeft een algencultuur zowel economisch als ecologisch een streepje voor op chemische synthesemethoden. Ook is een veilige gedecentraliseerde productie met korte transportroutes mogelijk.

Afgezien van de resultaten leverde het project nog een ander belangrijk inzicht op: boeren staan in principe open voor algen, zou blijkt uit de nauwe contacten die de onderzoekers met de agrarische sector houden. Maar voordat zij investeren in de ‘veganistische melkkoeien’, zouden zij graag meer onderzoek en gerichte financiering zien.

Lagere kosten

Dankzij de ononderbroken lichttoevoer overdag en ‘s nachts kan de geproduceerde microalgenbiomassa worden verhoogd van 14 tot 123 ton per hectare. Tegelijkertijd kunnen de kosten voor de productie van één kilogram biomassa aanzienlijk worden verlaagd met maar liefst 70 procent. Hoewel de elektriciteitsbehoefte iets meer dan de helft hoger ligt (54 procent), is aanzienlijk minder water en land nodig (respectievelijk 80 en 86 procent). “De hogere biomassa-opbrengst compenseert de hogere kosten van kunstlicht”, is de positieve conclusie van Sebastian Weickert, onderzoeksassistent aan de Universiteit van Hohenheim.

Rendabel

Wat de opbrengst van de geteelde producten betreft, is het beeld echter anders. “Onze onderzoeken waren succesvol met betrekking tot fucoxanthine en EPA. Bij deze dure producten zien we dat de productie rendabel is,” aldus Dr. Ulrike Schmid-Staiger, van het Fraunhofer IGB. De productie van proteïnes daarboven verhoogt de rentabiliteit echter niet meer, aangezien proteïne momenteel wereldwijd vrij goedkoop beschikbaar is.

“Voor de productie van biomassa met kunstlicht is geen landbouwgrond nodig. Je kunt ook gebruik maken van bijvoorbeeld leegstaande stallen. Dit en de hoge opbrengst aan waardevolle stoffen maken van algenkweek een potentieel lucratieve business. Het hangt ervan af welke producten je wilt produceren en voor welke industrie ze bedoeld zijn”, vat Weickert samen.