Over de hele wereld ontstaan initiatieven om steden slimmer, bereikbaarder en tegelijk duurzamer te maken. Eindhoven lijkt niet voorop te lopen in dit soort “Quality of Life” en dat is reden voor E52 om – in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 – eens goed in dit onderwerp te duiken. Wat zijn de achtergronden, wat is haalbaar, wat is minimaal noodzakelijk, waar liggen de oplossingen? Lees hier de eerdere afleveringen. Vandaag een bijdrage van Merien ten Houten, mede-operichter van E52 en Amber Mobility. Reacties zijn welkom, zowel onder dit artikel als in aparte bijdragen.
Eindhoven heeft als stad een haat-liefde verhouding met de auto. In de jaren ’50 en ’60 helemaal ontwikkeld als autostad. Met de Kennedylaan als een soort snelweg die je zo het centrum in brengt. Modern. Want voorop lopen is altijd wel de kracht van Eindhoven geweest.
De auto is niet zaligmakend
Maar inmiddels zijn we er achter dat de auto niet zaligmakend is. Auto’s brengen vervuiling en onveiligheid met zich mee. Ze nemen veel plaats in. Automobilisten zijn ook een bijzonder soort mensen. Mensen veranderen echt als ze plaats nemen achter het stuur. Ze denken meer rechten te hebben, wat de auto nog dominanter maakt in de stad. Het is tijd om echt anders te denken over mobiliteit in Eindhoven.
Om vervoer, veiligheid en leefbaarheid op orde te houden moeten er keuzes worden gemaakt. Keuzes die nu niet worden gemaakt. In Eindhoven wordt de Vestdijk niet afgesloten voor auto’s. Het wordt alleen maar moeilijker gemaakt. Wat leidt tot meer zoekend verkeer en daarmee meer gefrustreerde automobilisten. De auto moet overal kunnen komen, en overal moet ruimte zijn voor fietsers en voetgangers. Nergens een echte keuze. Dus is het nergens echt veilig voor kinderen en jongeren om te fietsen en kan de auto nergens doorrijden. Wat met veel stoppen en optrekken zorgt voor extra veel vervuiling. Zeker nu er vooral nog benzine- en dieselauto’s rijden.
Nu is de stad ingericht zonder plan maar op basis van polderen. Nergens echt goed maar wel iedereen een beetje zijn zin. Maar dit is Eindhoven, we wonen niet in de polder. Als we de auto, fiets en voetganger ruimte willen geven, als we leefbaarheid willen verbeteren, zullen we moeten kiezen.
We kunnen niet blijven polderen. Door niet te kiezen werkt het niet voor voetganger, fietser én automobilist,
Mijn voorstel: beperk de auto binnen de ring. Eigelijk mag alleen bestemmingsverkeer binnen de ring komen. En omdat de auto kruipt waar hij niet gaan kan moet het gebied ook fysiek geblokkeerd worden. Paaltjes met nummerbordherkenning die voorkomen dat verkeer zonder bestemming het centrum in gaat.
Natuurlijk zijn er grote parkeergarages en bedrijven die bereikbaar moeten zijn. Enkele doorgaande wegen blijven, maar sluipverkeer worden onmogelijk gemaakt. Enkele wegen krijgen geen paaltjes, maar worden wel duidelijk gemarkeerd als doodlopend. Zo blijven bedrijven en winkels bereikbaar. Maar wordt de keuze voor de automobilist beperkt. Minder keuze betekent minder zoeken en dus betere doorstroming.
Maar hoe moet het dan met bezoekers, mijn oma, hulpdiensten? Het zijn de eerste vragen die je hoort als je voorstelt dingen echt anders te organiseren. ‘Met een app!’ is het veel te gemakkelijke antwoord. De paaltjes zijn vooral psychologisch. Ze zijn er om mensen die niet in de woonwijken in Eindhoven hoeven te zijn daar ook niet toe te laten. Om zoekend autoverkeer te voorkomen. Slimme palen met slimme nummerbordherkenning zijn te koppelen aan een app. Geef elke bewoner de mogelijkheid om een nummerbord tijdelijk toegang te geven. Even nummerbord in tikken en bezoek kan langs komen. Parkeerkosten voor het bezoek worden op de zelfde manier direct ook voldaan, scheelt weer automaten. Natuurlijk kan een dergelijk systeem misbruikt worden. Maar het effect is wel dat je alleen maar doelbewust de woonwijken binnen de ring in kan rijden.
Sluipverkeer
Duidelijkheid over waar auto’s wel en waar ze niet welkom zijn zal het verkeersbeeld in Eindhoven veel rustiger maken en voor alle verkeersdeelnemers, ook voor automobilisten, veel prettiger zijn. In het begin zal deze oplossing rigoureus lijken. Maar heel nieuw is het niet. Het TU/e terrein is al afgesloten met slagbomen, en daar wordt gewerkt aan de groene loper. De keuze voor groen boven de auto.
Iets dat lijkt op dit systeem werkt succesvol op de High Tech Campus. De auto is daar welkom op een beperkt aantal wegen die naar grote parkeergarages leiden. Een groot deel van de campus is voor voetgangers en fietsers.
Deze stap kunnen we nemen. Als we die nemen zal het opvallen hoeveel prettiger het klimaat in het centrum wordt. Hoeveel minder parkeerruimte er nodig blijkt. Hoeveel ruimte voor groen en recreatie er bij komt.
