Author profile picture

Hij is een pionier in toepassingen van robotica. Zij zeer succesvol in de horeca. Mark Menting ontmoet Eveline Wu in haar restaurant Wynwood op Strijp-S. Wat kan de technologie van de een betekenen voor het werk van de ander? Een open gesprek over wat er al kan – en of je dat ook wilt.

Menting: “Vorige week in Milaan nam ik voor het eerst een Uber en toen…”

Wu (gierend): “Mark, had je nog nooit in een Uber gezeten?!”

Eveline Wu is ‘helemaal niet technisch’, maar waarschijnlijk wel de early adapter van de twee. Ze is zeer geïnteresseerd in alles wat met innovatie te maken heeft en benieuwd naar wat de robots die Menting bij bedrijven detacheert voor haar kunnen betekenen. De twee verkennen op deze zonnige ochtend de mogelijkheden van robotica in de horeca.

EVELINE WU chef-kok en ondernemer
Eveline Wu groeit op in de omgeving van Shanghai. Op haar 15e verhuist ze met haar ouders naar Brabant, waar ze haar eerste horecastappen zet in het restaurant van haar vader. Al snel opent ze haar eigen zaken. Ze heeft inmiddels vier restaurants in Eindhoven: Soho, Kreeftenbar, Mood by Eveline Wu en Wynwood. Onlangs nam ze Las Palmas in Rotterdam over, het restaurant van tv-kok Herman den Blijker. In 2017 werd Eveline Wu uitgeroepen tot Etnische Zakenvrouw van het jaar.

MARK MENTING directeur ‘robotuitzendbureau’
Mark Menting is oprichter en managing director van Smart Robotics. Het uitzendbureau verkoopt en verhuurt robots aan bedrijven. Met zelf ontwikkelde software worden die robots aangepast om specifieke handelingen uit te voeren. Het bedrijf zette met steun van overheid en universiteiten ook een robotacademie op om medewerkers van bedrijven te trainen in de omgang met robots.

Kenden jullie elkaar eigenlijk al?

Menting: “Ik kende Eveline nog niet, maar ben wel fan van haar restaurants. Ik kom graag bij Mood. En laatst heb ik een groepje Europese distributeurs meegenomen naar Wynwood. Goed eten en de fijne sfeer van Strijp-S.”

Wu: “Ik kende Mark ook nog niet, maar ben heel benieuwd naar zijn werk. Ik kom zo’n drie á vier keer per jaar in China en werd daar afgelopen keer bediend door een robot.”

Menting: “Hoe werkte dat precies?”

Wu pakt haar telefoon en laat een filmpje zien. “Kijk, die robots rijden op een rails en brengen bestellingen tot aan je tafel. Dan draait de robot (‘bbzzztt’) en komt er een ober die de borden op de tafels zet. Ik vond het een geweldige ervaring.” Ze lacht: “Dus als jij zoiets voor mij kunt ontwikkelen, koop ik hem gelijk.”

Menting: “Haha. Ja, ik probeerde me er al een voorstelling van te maken, in voorbereiding op dit gesprek. Welke motieven heb je als horecaondernemer om met een robot aan de slag te gaan? De robots die wij ontwikkelen en ‘uitzenden’, zijn vooral bedoeld voor een industriële maakomgeving, bijvoorbeeld bij fabrikanten van nootjes. Robots blijven in die setting wel gewoon machines. In de horeca draait het juist veel meer om service en aandacht.”

Wynwood chef-kok Wouter van Laarhoven begint net aan zijn werkdag

Wu: “Ik denk dat het interessant kan zijn als robots taken van de bediening kunnen overnemen. Maar zeker niet allemaal, nee.”

Menting: “Robots zijn nu nog vooral goed in repetitieve en voorspelbare handelingen, bijvoorbeeld dozen stapelen op een pallet. Een nieuwe situatie interpreteren en daarop inspelen, dat kunnen robots nog niet echt.”

Wu: “Het zou al leuk zijn als je bij de entree wordt welkom geheten door een robot.”

Menting: “Ja, dat kan natuurlijk. We zijn op dit moment ook bezig met het toepassen van chatbots. In ons geval zodat medewerkers een robot opdrachten kunnen geven. Ik vind het zelf in een restaurant trouwens wel fijn als een sommelier je adviseert over een goede wijn of de kok je vertelt wat hij gemaakt heeft. Dat zou ik nooit helemaal vervangen door een robot.”

Wu: “Ja, persoonlijke aandacht is essentieel. Maar ik vind het ook belangrijk om vernieuwing te laten zien. Welke ontwikkelingen zie jij nu in de robotica?”

Menting: “Waar mensen goed in zijn, een situatie interpreteren en daarop anticiperen, dat kan een robot in dit stadium eigenlijk nog helemaal niet. Je vertelde net over een robot in China die in een restaurant over een rails rijdt. De nieuwe vorm van robotica zou eigenlijk veel flexibeler moeten zijn. Wat je nu bijvoorbeeld op de Technische Universiteit Eindhoven ziet, zijn robots die zelf navigeren in een ruimte. Die maken een kaart van hun omgeving en kunnen zo navigeren in 3D. Op de grond staan scanners, waardoor ze bijvoorbeeld kunnen zien waar een tafelpoot staat. Wat een robot alleen nog niet kan, is snappen dat er boven een tafelpoot ook een tafelblad zit, ook iets waar ze tegenaan kunnen botsen. Dat soort associaties aanleren is een van de grote uitdagingen.”

Eveline Wu en Wouter van Laarhoven (niet op deze foto) openden Wynwood in 2015

Wu: “In China zie je op dit moment echt overal robots.”

Menting: “Ja, in China gaat het hard. Daar werden vorig jaar meer robots verkocht dan in Europa en de Verenigde Staten samen.”

Wu: “Een robot is dus goed in eenvoudige handelingen?”

Menting: “Er zijn meestal een paar redenen waarom je met robots gaat werken. Het opvangen van ergonomisch belastend werk, het inspelen op personeelstekorten, het vervangen van repetitieve en saaie taken en om de kosten van het productieproces te verlagen. Maar die argumenten zijn voor de horeca niet hetzelfde, denk ik. Als kok creëer je echt dingen.”

Wu: “Nou, als ik zelf in de keuken sta, voel ik me soms ook net een robot. Ook een kok doet veel dezelfde handelingen. Sommigen dingen kun je wel vervangen door machines, maar dat komt de smaak niet altijd ten goede. Een goede kok wil op dit punt niet inleveren.”

Menting: “Ja, dat zijn hele subjectieve factoren. Smaakt iets goed? Dat is lastig voor een robot om te bepalen.”

Bestellingen komen gelijk binnen op schermen in de keuken

Het gesprek gaat inmiddels ook over andere innovaties. Wu heeft net een workshop gevolgd om te kijken wat zij kan met het 3D-printen van voedsel. Vervolgens komt de zelfrijdende auto ter sprake.

Wu: “Ik kan niet wachten tot die op de markt is.”

Menting vertelt intussen over zijn Uber-ervaring in Milaan.

Wu (verrast): ‘Maar Uber bestaat toch al jaren? Hoe kan het dat je er nog nooit gebruik van had gemaakt?”

Menting: “Dat is wel interessant, eigenlijk. Zo gaat dat denk ik met de acceptatie van nieuwe technologieën. Sommigen pik je gelijk op, anderen schuif je een beetje voor je uit. Ik vind het ook gewoon heel fijn om zelf auto te rijden. Ik denk ook niet dat je alles moet vervangen door technologie.”

Wu: “Wij werken nu in de keuken wel veel meer met schermen. In plaats van dat we bonnen ophangen met de bestellingen, ziet de kok nu gelijk op z’n scherm welke tafel wat eet. Geen gedoe meer met papieren die wegwaaien of aantallen die niet goed te lezen zijn. En je ziet in een oogopslag hoe lang een gast al zit te wachten.”

Menting: “Ja, wachten is nooit leuk als gast. Soms ben je een half uur bezig om de rekening te vragen. Het liefst zou je gewoon op een knop drukken.”

Wu: “En dat een robot dan met je komt afrekenen! Dat is toch eigenlijk niet zo moeilijk, Mark?”

 

Foto’s: Bram Saeys
Bron: brainport.nl