Virtuele robots die zich gedragen, voortbewegen en zelfs voortplanten als dieren uit de echte wereld: het bestaat. Deze week promoveert Karine Miras op haar onderzoek met virtueel DNA. “Eigenlijk ben ik jarenlang bezig geweest met het creëren van leven.”
Het onderzoek van Miras maakt deel uit van een onderzoeksgroep aan de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) die zich focust op zelfverbeterende robots door middel van evolutionaire principes. Deze principes kunnen leiden tot eenvoudig of meer complexe vormen van intelligentie.
“Mijn robot-DNA is gemaakt van een groep symbolen”, legt Miras uit. “Het DNA ‘weet’ hoe het de symbolen moet interpreteren en zet het om in brein- en lichaamsstructuren.” Volgens Miras kunnen er uiteindelijk dusdanig complexe systemen ontstaan dat ze menselijke intelligentie overstijgen. “Het kan echt. Ik zie niet in waarom niet.”
Robots in een veranderlijke omgeving
Robots worden al veelvuldig ingezet in verschillende werkvelden binnen de maatschappij. Zo worden sociale robots zoals robot Pepper gebruikt in het onderwijs. In de industrie wordt er gebruik gemaakt van industriële robots die kunnen lassen of transporteren.
Hoewel nuttig, blijft het gedrag van deze robots behoorlijk beperkt. “Ze doen alles wat ze moeten doen, maar vinden het moeilijk om om te gaan met veranderingen in hun omgeving”, legt Miras uit. De evolutionaire robots uit het onderzoek van Miras zijn daar juist voor gemaakt. “Je kunt ze veel breder inzetten.”
Volgens Miras kunnen haar robots gebruikt worden om taken uit te voeren op plekken die lastig te bereiken zijn. “Om een extreem voorbeeld te noemen: bijvoorbeeld op een andere planeet. Het is vaak veel makkelijker om een robot de ruimte in te sturen dan om als mens zelf te gaan. Zo’n robot moet dan wel met veranderingen om kunnen gaan, simpelweg omdat we niet weten hoe de planeet er precies uitziet. In zo’n geval is het beter om er een systeem heen te sturen dat zichzelf kan ontwikkelen en verbeteren.”
Virtuele slangen en salamanders
Een opmerkelijk resultaat uit het onderzoek was dat de virtuele robots zich als dieren gingen voortbewegen. “En dat terwijl ze op geen enkele manier zo geprogrammeerd waren. Als we de principes van evolutie kopiëren in een virtueel systeem, dan gebeurt er blijkbaar hetzelfde als in de natuur.” Zo bewogen sommige robots zich op dezelfde manier voort als een slang. Ook bewegingen van salamanders of van zeeschildpadden werden nagebootst.
Bekijk de video hieronder voor een demonstratie van de virtuele robots.
Zo slim als een mens
Miras denkt dat evolutionaire robots de potentie hebben om de wereld te veranderen. “Het is natuurlijk toekomstpraat, maar als de robots zich zo blijven ontwikkelen hebben mensen in de toekomst misschien wel een andere, zeer intelligente soort waar ze mee kunnen communiceren.”
