In wetenschappelijk onderzoek ondervonden overlevenden van een beroerte een aanzienlijke verbetering in de mobiliteit van het bovenlichaam door diepe hersenstimulatie (DBS), een techniek die gebruikt wordt voor Parkinson-patiënten. Het onderzoek, waarbij twaalf personen met eenzijdige zwakte van het bovenlichaam betrokken waren, onthulde dat negen deelnemers na de behandeling een betekenisvolle verbetering in arm- en handbewegingen ervoeren.
- Overlevenden van een beroerte ondervonden opmerkelijke verbeteringen in de beweeglijkheid van het bovenlichaam door diepe hersenstimulatie (DBS);
- Bij DBS worden elektroden geïmplanteerd die milde elektrische pulsen afgeven in het cerebellum om de prikkelbaarheid van neuronen te verbeteren en nieuwe verbindingen te vormen;
- Dit bevordert de motorische functie na een beroerte;
- Deelnemers vertoonden tastbare verbeteringen in dagelijkse taken, wat het potentieel van DBS onderstreept om het herstel na een beroerte opnieuw vorm te geven.
Dit artikel komt uit de tweede editie van IO Next: The Brain. Dit magazine staat vol verhalen van wetenschappers, ondernemers en innovaties die een gezamenlijk doel hebben: het meest complexe systeem dat er is, beter leren begrijpen.
Het potentieel van diepe hersenstimulatie ontsluiten
De groeiende toepassing van diepe hersenstimulatie (DBS) vormt een nieuwe grens in de behandeling van mobiliteitsproblemen na een beroerte. DBS, dat oorspronkelijk werd gebruikt als behandeling voor de ziekte van Parkinson, is met succes aangepast om overlevenden van een beroerte te helpen hun verloren mobiliteit terug te krijgen. Het onderzoek, gepubliceerd in Nature Medicine, betrof een groep van twaalf patiënten met een beroerte die zwakte hadden ervaren aan één kant van hun bovenlichaam.
Bij de DBS-procedure worden elektroden chirurgisch geïmplanteerd in het cerebellum – het deel van de hersenen dat een belangrijke rol speelt bij de motorische controle. Deze elektroden zenden milde stroomstootjes uit die de hersenen stimuleren en de prikkelbaarheid van neuronen in de buurt van het beschadigde gebied verhogen. Deze stimulatie moedigt deze neuronen aan om nieuwe verbindingen te vormen, waardoor de gebieden die door de beroerte zijn getroffen mogelijk worden omzeild.
Een hoopvolle toekomst voor overlevenden van een beroerte
Na de operatie ondergingen de patiënten twee maanden fysiotherapie, gevolgd door vier tot acht maanden elektrische stimulatie terwijl de fysiotherapie werd voortgezet. De resultaten waren veelbelovend. Negen van de deelnemers ondervonden significante verbeteringen in hand- en armbewegingen. Bovendien waren deze verbeteringen kwantificeerbaar, met een mediane verbetering in hand- en armfunctie die met zeven punten toenam nadat de stimulatie was ingeschakeld, vergeleken met de bescheiden winst die alleen door fysiotherapie werd behaald.
Bovendien waren de voordelen van DBS niet alleen statistisch significant, maar vertaalden ze zich ook in verbeterd dagelijks functioneren. Deelnemers bleken beter in staat om alledaagse taken uit te voeren, zoals het gebruiken van een kam, het oppakken van een kopje en het aanzetten van een lichtschakelaar. De verbeterde functionaliteit was niet tijdelijk, want de voordelen van DBS hielden aan gedurende de tien maanden follow-up.
Uitbreiding van de periode voor herstel
Een van de meest bemoedigende bevindingen van het onderzoek was dat de deelnemers voor de behandeling al meer dan een jaar gehandicapt waren, wat suggereert dat de periode voor herstel langer kan zijn dan eerder werd aangenomen. Dit is een baanbrekende openbaring die hoop biedt aan veel slachtoffers van een beroerte die dachten dat hun kans op herstel voorbij was.
Het is echter belangrijk op te merken dat DBS geen wondermiddel is. Ernstig gehandicapte patiënten hadden minder baat bij de behandeling, wat wijst op een mogelijke grens aan de effectiviteit van DBS. Hoewel het onderzoek veelbelovend is, onderstreept het de noodzaak van verder onderzoek om te bepalen welke patiënten goede kandidaten zijn voor DBS.
DBS en Spinale Stimulatie: Een gecombineerde aanpak
Parallel aan de DBS-studie onderzoeken onderzoekers ook de mogelijkheden van ruggenmergstimulatie om de mobiliteit van patiënten met een beroerte te herstellen. Bij deze behandeling wordt een apparaatje geïmplanteerd dat elektrische pulsen naar het ruggenmerg stuurt om de spieractivering te verbeteren die door de beroerte is verzwakt. Patiënten die continu elektrische stimulatie kregen gedurende vier uur per dag, vijf dagen per week, vertoonden verbeteringen in mobiliteitstaken.
De operatie om het apparaat te implanteren is minimaal invasief, waardoor het mogelijk is op grote schaal te gebruiken. De waarde van de behandeling is cruciaal om verzekeringsmaatschappijen over te halen deze te vergoeden en de eerste resultaten zijn veelbelovend.
De weg naar herstel bewandelen
De overlevenden van een beroerte die deelnamen aan deze onderzoeken spraken de hoop uit dat meer mensen in de toekomst baat zouden hebben bij onderzoek naar DBS en ruggenmergstimulatie. Hoewel er nog steeds beperkingen zijn die overwonnen moeten worden, zoals de minder effectieve resultaten bij ernstig gehandicapte patiënten, schetst het gebruik van hersenimplantaten om de mobiliteit na een beroerte te herstellen een hoopvol beeld voor de toekomst van herstel na een beroerte. Naarmate het onderzoek vordert, zal de effectiviteit van deze behandelingen naar verwachting verbeteren, waardoor het leven van veel patiënten die een beroerte hebben overleefd mogelijk zal veranderen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
