De Noordzee zou wel eens de ideale lokatie kunnen worden voor een reeks kunstmatige eilanden als verzamelplaatsen voor de energie die wordt opgewekt met windturbines daaromheen. Het internationale North Sea Wind Power Hub-consortium (NSWPH) presenteerde dinsdag de onderzoeksresultaten naar de mogelijkheden en voorwaarden om één of meerdere “windenergiehubs” in de Noordzee te bouwen. Het voorgestelde Hub-and-Spoke-concept is volgens NSWPH technisch en economisch uitvoerbaar. “Een windenergie hub van 10 tot 15 gigawatt kan de eerste stap zijn in de ontwikkeling van een of meerdere hubs die onderling en met omringende landen worden verbonden.” Het consortium vraagt nu Nederlandse, Deense en Duitse overheden en de Europese Commissie om deze ontwikkeling gezamenlijk verder vorm te geven in consultatie met andere stakeholders.
Het consortium wil de grootschalige uitrol en integratie mogelijk maken van windenergie op de Noordzee, ver uit de kust. De visie is gebaseerd op een internationaal gecoördineerde uitrol van “Hub-and-Spoke” projecten, waarbij windparken worden aangesloten op centraal gelegen hubs op zee. Noordzeelanden en hubs worden met elkaar verbonden via kabels of pijpleidingen. Zo worden energiemarkten en sectoren met elkaar verbonden en wordt de windenergie geïntegreerd in het energienetwerk op land. Deze aanpak heeft grote voordelen op economisch vlak en beperkt klimaat- en milieueffecten, zo zegt het consortium. “Er worden oplossingen geboden om klimaatdoelen uit het akkoord van Parijs tijdig te behalen. Deze oplossingen zijn ook in lijn met bestaande klimaatafspraken van Nederland en Denemarken. Bovendien dragen ze bij aan de doelstelling van Duitsland om kernenergie en het gebruik van kolen uit te faseren.”
Het aanvankelijke concept van één grote windenergiehub midden in de Noordzee is doorontwikkeld tot een stapsgewijze uitrol van meerdere kleinere hubs. Deze zijn elk toegespitst op lokale omstandigheden en hebben minder impact op het milieu. De technisch optimale grootte van een hub ligt volgens de bedenkers op 10 tot 15 gigawatt capaciteit. Een eerste Hub-and-Spoke project zal hoogstwaarschijnlijk elektrisch verbonden zijn met de kust, met opslagcapaciteit (onder meer via de productie van waterstof) om eventuele pieken en dalen in de energievoorziening op te kunnen vangen. Deels op de eilanden zelf kunnen fabrieken komen die elektriciteit in waterstof omzetten.
Volgens internationale onderzoeken en scenario’s is na 2030 een hoger tempo nodig bij de uitrol van offshore windparken in Europa om de klimaatdoelen van Parijs te halen. Dit gebeurt nu met 2 gigawatt per jaar. Om een offshore windcapaciteit tussen de 70-150 gigawatt te bereiken voor de Noordzee in 2040, is er circa 7 gigawatt per jaar nodig tussen 2023 en 2040.
Het North Sea Wind Power Hub (NSWPH) consortium bestaant uit TenneT Nederland en Duitsland, Havenbedrijf Rotterdam, Gasunie en Energinet.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
