De maatregelen ter bestrijding van de coronapandemie hebben gewerkt. Het aantal infecties kon onder controle worden gehouden en het Nederlandse gezondheidssysteem werd op geen enkel moment overbelast. Doel bereikt. Tenminste de directe medische. Het is echter bekend dat de negatieve effecten van de ‘lockdown’ verstrekkend zijn. Niet alleen economisch. Vooral de contactbeperkingen hebben soms ernstige gevolgen voor de psyche van de mensen.
Een groep internationale wetenschappers onder leiding van Prof. Dr. Youssef Shiban heeft zich in een onderzoeksproject van de PFH Private University Göttingen met precies dit onderwerp beziggehouden. De resultaten hebben aangetoond dat de “ernstige symptoomlast” bij depressiviteit vervijfvoudigd is.
“Huidige empirische studies tonen aan dat quarantainemaatregelen gepaard kunnen gaan met psychologische afwijkingen zoals depressiviteit en stressreacties”, legt Dr. Youssef Shiban, professor in de klinische psychologie aan de PFH, uit. “De maatregelen die zijn ingevoerd om Covid-19 in te dammen, kunnen dus een aanzienlijke invloed hebben op het psychologisch welzijn, dat hoogstwaarschijnlijk tot ver na de acute crisis zal voortduren”.
De klachtenlast is aanzienlijk toegenomen
Volgens de onderzoekers wijst een eerste evaluatie van de gegevens van ongeveer 2.000 proefpersonen al op een trend. “Er is een vervijfvoudiging van de symptomen voor depressiviteit.” Er waren vergelijkbare veranderingen in bijvoorbeeld eetstoornissen.
“Aan het begin van de pandemie verwachtten we een toename van de psychologische stress als gevolg van de beperkende maatregelen. Nu zijn er aanwijzingen dat die toename zelfs aanzienlijk zou kunnen zijn,” benadrukt Shiban. “Voor de indeling kunnen we kijken naar de gegevens over de SARS-uitbraak in Canada in 2003. In een studie van Hawryluck et al (2004) vertoonde 30 procent van de deelnemers aan de studie die door quarantainemaatregelen werden getroffen, symptomen van depressie en posttraumatische stressstoornis”.
Nationale en internationale vergelijking
In het kader van de samenwerking met de Universiteit van Regensburg, de Inland Norway University of Applied Sciences en de Carleton University in Canada onderzochten de wetenschappers ook regionale verschillen. Zo werden Duitse deelstaten onderling met elkaar vergeleken en keken ze ook naar de verschillen tussen Canada en Noorwegen. De verzamelde gegevens moeten “de basis vormen voor verder kwantitatief en kwalitatief onderzoek. Dat moet uiteindelijk psychologische strategieën opleveren voor de aanpak van de pandemie.
“De resultaten tot nu toe moeten worden geïnterpreteerd als een trend voor het moment. Want dit is een lopende studie, zegt Shiban. “Wij streven ernaar de resultaten zo snel mogelijk te publiceren. Dan kunnen besluitvormers zo snel mogelijk daarmee passende strategieën ontwikkelen”.
