Er was misschien wel een vrouw nodig om een doorbraak te forceren in de wereld van de motorbike (maar misschien is dit ook wel een heel stereotype gedachte). De vrouw waar we het over hebben is Livia Cevolini. Als dochter van de directeur van een toeleverend bedrijf voor de Formule 1 kreeg Cevolini de liefde voor het racen met de paplepel ingegoten. Toen het bedrijf van haar vader door een moeilijke periode ging tijdens de crisis van 2008, besefte ze dat het tijd was om het over een andere boeg te gooien. Waarom geen elektrische motorbike van hoog niveau ontwikkelen? Zo gezegd, zo gedaan…
Cevolini kan uren vertellen over alle struikelblokken van de eerste jaren, over een markt die niet klaar was, maar het is interessanter te weten dat Energica, zoals het nieuwe bedrijf werd genoemd, momenteel de standaard biedt in elektrisch motorrijden op het hoogste niveau. Sinds 2018 is Energica door de organisatie van de Moto E-klasse, de elektrische tegenhanger van de MotoGP, geselecteerd als enige fabrikant voor alle deelnemende teams.
Een voordeel is dat de 18 rijders op identiek geprepareerde racemachines zitten, waardoor hun eigen prestaties beter tot uitdrukking komen. Volgens Cevolini heeft de ervaring in de elektrische MotoGP ervoor gezorgd dat de prestaties van de elektrische motorfiets nog meer is verbeterd.
Het wegmodel Ego (169 pk, koppel: 215 Nm, topsnelheid: 240 km/u, acceleratie 0-100m in 2,6 sec, autonomie van de accu: 420 km) heeft prestaties waar zelfs Ducati u tegen zegt. Daarmee komt ook een einde aan het verhaal dat batterijen hoge prestaties niet aan kunnen, of alleen voor een korte tijdsperiode.
Maar in het beginne, in 2008, was er niets “We hebben bij de start van onze ontwikkeling van de elektrische motorfiets een blanco vel genomen”, zegt Cevolini op het hoofdkantoor van Energica, 15 kilometer ten noorden van Modena (Midden-Italië). “We hadden gelukkig vaste grond onder de voeten, omdat ons familiebedrijf altijd al in de racewereld werkzaam was. Toch was een elektrisch voertuig iets absoluut nieuws voor ons. Daarom zijn we begonnen met de batterij en hebben we daar de rest van de motorfiets omheen gebouwd. Voor de beste enigineering begin je bij de basis”, zegt Cevolini, een afgestudeerd werktuigbouwkundige.
Hoewel de motorfiets van nul af aan is opgebouwd, ziet hij er op het oog niet anders uit dan andere motorfietsen. “De mens heeft nou eenmaal twee armen en twee benen en daardoor moet de vorm van de motorfiets toch ongeveer zijn zoals we die nu kennen. En er is nog iets. Een elektrische motorfiets is wegens de elektrische power unit al zo innovatief dat rijders zich eerst daarmee vertrouwd moeten maken. Om niet nog meer nieuws te brengen, is het beter voorlopig te blijven bij een model dat men gewend is. We kunnen in de toekomst alsnog aan de esthetiek gaan sleutelen”.
Behalve in vorm is de motorbike ook op andere manieren traditioneel. Hij wordt geleverd in zwart, grijs en rood, de typische racekleuren. “Onze eerste motor was wit en groen, maar die kleuren verkochten niet. Het is moeilijk om het hoofd van de mensen te veranderen.”
Een belangrijk element van het rijden van zware motoren is het geluid van de motor. Dat is voor veel mannen, het is vooral een mannending, erkent ook Cevolini, een meerwaarde. Maar er is iets aan het veranderen. “De nieuwe generatie en veel van onze klanten hebben er geen moeite mee dat het rijden zonder het geluid van de verbrandingsmotor gaat. Sterker nog, in Nederland, waar onze motorfietsen het trouwens goed doen, kregen we laatst de klacht dat onze motoren nog te veel geluid zouden maken”. De 42-jarige Cevolini lacht er hartelijk bij.
“Maar steeds meer motorrijders begrijpen dat de motorervaring met elektrisch rijden alleen maar toeneemt. Je blijft genieten van het rijden van een zware motor, maar zonder het geluid en de stank daarbij. Zo kun je de omgeving veel beter in je opnemen. De ervaring wordt zo veel completer”. Zonder de naam van Ducati te noemen heeft Cevolini wel een idee waarom zo’n bedrijf, toch wel de benchmark voor zware en racemotoren, sceptisch is over elektrisch rijden. Dat zou Ducati doen om hun klanten niet af te schrikken. Het bedrijf zou verdraaid goed door hebben waar de toekomst ligt en heus wel al aan de ontwikkeling van alternatieven voor de benzinemotor werken.
Autonome motorfiets
Cevolini zegt dat de motorwereld telkens een stapje achterloopt op de wereld van de vier wielen. Er zijn -behalve het aantal wielen- dan ook wel een aantal verschillen. Een belangrijk verschil is dat rijders van supermotorfietsen dat doen voor de ontspanning. Weinigen pakken hun Harley of Ducati om naar hun werk te gaan. De ervaring van het rijden staat bovenaan. Daar hoort voorlopig het motorgebrul kennelijk ook bij.
Het autonoom bestuurde voertuig -een bijna zekere toekomstige ontwikkeling van mobiliteit- zal vermoedelijk aan de wereld van de twee wielen voorbij gaan. “De belevenis van motorrijden is dat je zelf het stuur houdt. Het slaat nergens op als iets of iemand voor jou gaat rijden. Wat wel toekomst heeft, is elektronische ondersteuning tijdens het rijden. We zijn best wel vooruit met de ontwikkeling van sensoren, camera’s en andere technologie om gevaarlijke situaties op de weg op tijd aan de rijder door te geven”.
Cevolini zegt ook andere innovaties aan te sturen. Zo werd onlangs, in juni, de EMCE-motor geïntroduceerd, die lichter van gewicht en krachtiger is dan voorgaande modellen. De watergekoelde motor is ontwikkeld in samenwerking met Mavel, een Italiaanse bedrijf gespecialiseerd in de ontwikkeling van elektrische motoren.
Lees meer over ontwikkelingen in de Italiaanse high performance automotive sector
