‘Kan iedereen mij horen?’ Het moet zo ongeveer de meest uitgesproken zin van de afgelopen weken zijn. Ook tijdens de online hackathon van Dutch Hacking Health die vanwege het coronavirus fysiek niet door kon gaan, klonk deze zin door de digitale ether. Fysiek mocht er dan geen hackathon zijn, maar online verzamelden zich ruim 500 deelnemers om corona te ‘hacken’.
Normaal gesproken vinden de Dutch Hacking Health Hackathons plaats in verschillende steden, met later in het jaar een landelijke finale. Door het virus zijn deze evenementen verschoven naar later dit jaar. “Maar niets doen was geen optie”, zegt Concha van Rijssel van Dutch Hacking Health via een digitale verbinding tegen de deelnemers. “Juist nu zijn er initiatieven nodig om deze crisis aan te pakken. Dit is waar Dutch Hacking Health over gaat.”
Tijdens de hackathons van Dutch Hacking Health werken designers, zorgprofessionals, ontwikkelaars, patiënten en ondernemers samen om oplossingen te vinden voor de zorg. Het doel is om deze oplossingen verder door te ontwikkelen en te implementeren in de zorg.
Telefonisch legt Mark Slager van de organisatie van de online hackathon uit dat dit ook deze editie niet anders is. “Het gaat erom dat multidisciplinaire teams samenwerken om te leren van elkaars expertise. Het enige verschil is dat we nu niet een heel weekend samenzijn, maar alles online doen. Toen we besloten om problemen rond het coronavirus aan te pakken, liep het meteen storm. Het is heel erg tof om te zien dat zoveel mensen bij willen dragen.”
Niet opnieuw het wiel uitvinden
Volgens Slager was de digitale werkomgeving waar de deelnemers ideeën kunnen droppen, bestanden delen en andere tools kunnen gebruiken, nog niet eens af of deelnemers wilden al aan de slag. “Op het online prikbord stonden al meteen allerlei plannen ingediend door studenten, zorgverleners en bedrijven. Initiatieven om oud-zorgmedewerkers aan ziekenhuizen te verbinden, mensen die mondkapjes willen maken. Noem maar op. Dit online prikbord zorgt ervoor dat deelnemers bij een idee kunnen aanhaken. Het is natuurlijk zonde als deelnemers opnieuw het wiel gaan uitvinden of dingen dubbel gaan doen.”
Slager heeft zelf al verschillende ideeën voorbij zien komen waarvan hij denkt dat ze nodig zijn in de strijd tegen het virus. “Heel basale dingen als één centraal informatieplatform voor zorgverleners. Nu zie je dat veel informatie overal verspreid staat en ik denk dat het voor zorgverleners belangrijk is dat ze een centraal punt hebben waar informatie vandaan komt. Ook zie ik veel potentie in ideeën die gebruik willen maken van data; of om het verloop van de ziekte te voorspellen of om de GGD te ondersteunen bij contactonderzoeken. Maar ook sociale innovatie gaat een rol spelen. Denk bijvoorbeeld aan hamsteren, dat zorgt voor veel problemen terwijl het eigenlijk niet nodig is. Daar werkt ook een team aan.”
Omdat het de eerste keer is dat de hackathon online gehouden wordt, is het voor de organisatie nog even wennen. “Er zijn ook deelnemers die digitaal niet zo handig zijn als de rest, voor hen hebben we extra begeleiding en handleidingen zodat ook zij goed uit de voeten kunnen met de tools. Ieder team krijgt een coach en op de online werkomgeving kunnen ze hun vragen ook aan andere teams of deelnemende bedrijven stellen. Ondanks dat we niet fysiek bij elkaar zitten, proberen we het contact en onderling netwerken te stimuleren. Online heeft stiekem ook wel z’n voordelen, want het neemt bepaalde drempels weg. Er zijn minder verschillen tussen mensen. Iemand die ergens minder verstand van heeft, gaat online misschien makkelijker in gesprek met een expert dan in het echt.”
Niet alleen technische oplossingen
De jury bestaat uit Erik Gerritsen, Secretaris-Generaal van het ministerie van Volksgezondheid en Sport, Carola Verschoor, oprichtster en Chief Creative van Transformational Studio en Ramses de Groot van Economic Board Utrecht. De Groot is domeinmanager Human Capital Agenda en houdt zich bezig met de aansluiting tussen het onderwijs en de arbeidsmark. Ook De Groot keek met bewondering naar de digitale kick-off op vrijdagochtend. “Het is indrukwekkend om te zien dat zoveel mensen zo enthousiast zijn om verschillende thema’s op te pakken en samenwerken met anderen uit verschillende sectoren, beroepen of expertises.”
Volgens De Groot zijn evenementen als hackathons een mooi instrument om samen tot oplossingen te komen in een veranderende abeidsmarkt. “Het traditionele arbeidsmodel, waarbij je wordt opgeleid tot één beroep, verdwijnt. Functies vervagen en zijn fluïder. Dit betekent dat mensen andere competenties en vaardigheden nodig hebben. Dit geldt voor studenten, maar ook voor werknemers die bijvoorbeeld in een omscholingstraject zitten. Daarom vinden we het belangrijk dat verschillende soorten mensen samenwerken aan één doel. Dat doen we ook bij de Utrecht Challenge Alliantie waar interdisciplinaire teams samenwerken aan maatschappelijke thema’s voor de regio Utrecht. Deze manier van werken leidt tot innovatieve versnelling en het ontstaan van start-ups.”
De Groot vindt het belangrijk dat hij als jurylid niet alleen kijkt naar technische oplossingen, maar ook kijkt naar de menselijke aanpak. “Er is nu – logisch – vooral veel aandacht voor het tegengaan van het virus, of het bestrijden ervan. Maar het coronavirus heeft ook maatschappelijk en sociaal gezien een enorme impact. Hoe ga je nu bijvoorbeeld om met de belevingswereld van mensen in lockdown? Ook kijken we naar oplossingen voor de lange termijn, hoe kan het RIVM bij een volgende uitbraak sneller in kaart brengen hoe een ziekte zich verspreidt bijvoorbeeld?”
Dinsdag aan het eind van de dag worden de winnaars en hun prijzen bekend gemaakt. Zij doen aan het eind van het jaar mee aan de landelijke finale, waar ook de winnaars van de fysieke hackathons (die zijn verplaatst naar het najaar) aan meedoen. Teams die niet in de prijzen vallen, maar toch hun idee verder door willen zetten, kunnen hulp vragen van Dutch Hacking Health.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
