Arnhem, Kabul en Praag. Wie weet wat het gemeenschappelijke verleden is van dit rijtje imposante steden? De trolleybus! Alleen in Arnhem rijden ze nog, meen ik. Nu ik erover nadenk, moeten we maar eens een verhaal schrijven over de wonderbaarlijke geschiedenis van dit busnetwerk en hoe lang het nog zal rijden, nu met de elektrische bus die maar doorraast hoewel er allang veel betere volledig elektrische zijn.
Trouwens, in Duitsland proberen ze er nog met een te rijden die behalve personen ook vracht kan vervoeren!
🚎 Maar dat is een zijtak van een verhaal over de trolleybussen van Praag, waar van 1936 tot 1972 een trolleybus reed. Waarom stopte hij met rijden, wat waren de pro’s en contra’s? Vooral die van Kabul spreekt mij als oud-Afghanistanveteraan (als oorlogsverslaggever) boekdelen. Omdat hij iets zegt over een toekomst die nooit meer terugkeert. Hoewel er natuurlijk wel degelijk een overeenkomstige leverancier achter de trolleybussen zat.
🪫 Aan de doorbraak van de batterijtechniek wordt uitgerekend in Eindhoven met volle kracht gewerkt. Minister van economische zaken Adriaansens bezocht de fabriek van LeydenJar: “Onze technologie levert batterijen op met 70 procent meer capaciteit”, hoorde ze daar. “Wij gebruiken silicium waar je tot wel 10 keer meer ionen in kunt opslaan dan in grafiet. Eerst in consumentenelektronica en vervolgens in auto’s.”
Ⓜ️ Terug naar Praag, waar ze inmiddels andere manieren hebben gevonden om het vervoer te verduurzamen. Om Praag op te stoten in de vaart der volkeren, trekken ze van het coronaherstelfonds flink geld uit voor de aanleg van een extra metrolijn. Een goede zaak!
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
