In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. Innovation Origins bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Nora Bujdoso
Land van herkomst: Hongarije
Werk: Business controller Zuid-Nederland bij Strukton Worksphere
We zijn uitgenodigd op de werkplek van Nora, een kantoor op het Science Park in Son. We hebben om negen uur afgesproken en op dat tijdstip is het in aan de receptie een drukte van belang met bezoekers. Gelukkig heeft Nora ons van tevoren aangemeld en hoeven we maar eventjes te wachten. Na een paar minuten komt Nora de trap af en verwelkomt ons hartelijk. We gaan naar haar werkkamer. “Mijn dag begon met een lastig vraagstuk dat we met het team moeten oplossen, dus daar ga ik na ons gesprek direct mee aan de slag.” We beloven dat we er een beetje vaart achter zullen zetten. “Ik werk hier sinds 1 september en het bevalt heel erg goed. Ik heb een brede achtergrond in mijn werk: van werken bij fabrieken tot Wehkamp en ik vind het erg leuk om een voor mij nieuwe sector te leren kennen. Ik houd ervan mijn horizons te verbreden.”
Het is al snel duidelijk dat Nora zich graag met haar werk bezighoudt: “Ik word graag intellectueel uitgedaagd. Wat op dit moment belangrijk voor mij is, is dat ik mijn werk en mijn gezin goed kan combineren. Mijn man en ik hebben drie kinderen in de basisschoolleeftijd en hen wil ik ook graag zien. In mijn huidige baan word ik uitgedaagd én spendeer ik genoeg tijd met mijn gezin. Als ik op een hoger niveau zou werken, zou dat er niet meer inzitten. Ik vind het schoolsysteem in Nederland wel veel van de ouders vragen; helpen in de klas, mee met uitjes, thuis knutselen aan opdrachten. In Hongarije gaan de kinderen tot vijf uur ‘s middags naar school. Ze ontbijten daar en krijgen tussendoortjes en tussen de middag een warme maaltijd. Als je ze ophaalt hebben ze gegeten en gesport en hoeft er niet meer van alles. Ik ben ook niet verbaasd over het hoge aantal burn-outs van vrouwen hier. Je moet overal bij aanwezig zijn en overal aan denken. En ik heb dat keer drie. Gelukkig weten we het allemaal goed te plannen.”
(Tekst gaat verder na de foto)
Nora is getrouwd met een Nederlandse man en samen willen ze graag hun kinderen zoveel mogelijk van de Nederlandse en Hongaarse cultuur meegeven. Haar man en kinderen hebben om die reden zelfs een tijdje in Hongarije gewoond terwijl Nora in Nederland bleef werken en geregeld op en neer vloog naar haar gezin. “Ik merkte dat mijn kinderen vrijwel geen Hongaars spraken, op school en de BSO spraken ze Nederlands en ik sprak ook steeds vaker Nederlands met ze. Toen bleek dat ze hun eigen opa en oma niet konden verstaan, wilde ik daar graag wat aan doen. Mijn man zag hoe belangrijk dat voor mij was. Hij is met de kinderen ruim een jaar in Hongarije geweest, waar hij ook werkte en elk kwartaal hebben we gekeken hoe het ging. Centraal stond hoe de kinderen zich daar voelden. Het was een onbetaalbare ervaring, want ze hebben het enorm naar hun zin gehad en inmiddels spreekt mijn man ook mijn taal. Ook begrijpt hij nog beter waar ik vandaan kom. Nu we weer hier zijn, missen de kinderen Hongarije. We proberen zo vaak mogelijk ernaartoe te gaan.”
“De eerste vier jaar dat ik hier was, vond ik alles beter in Hongarije. Daarna begon ik pas de te zien dat er hier ook goede dingen zijn. Ik vind het opvallend hoe Nederland met de winter omgaat. Vanaf 11 november doen jullie van alles om de winter aangenaam en gezellig te maken. De omgang met Nederlanders blijf ik verwarrend vinden. Jullie zijn zo open en vriendelijk, maar wel tot vijf uur want dan gaan jullie naar huis. Je komt niet snel binnen bij Nederlanders. Ondanks dat ze geïnteresseerd zijn, plannen ze niet zo snel iets met je. Maar als ze je uitnodigen voor hun verjaardag, dan ben je een stap verder. We zijn bevriend met veel gezinnen met twee culturen, dat gaat net wat makkelijker. Ik vind het ervaren van meerdere culturen een voordeel, want je leert de goede dingen van elk land waarderen. Het vergroot je blik op de wereld.”
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Lees hier meer verhalen van internationals in deze serie.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
