Burgemeester John Jorritsma greep zijn nieuwjaarsreceptie aan voor een ferm statement: alleen met een grootschalige herindeling kan Eindhoven de vuist maken die nodig is om het voorzieningenniveau en de ontwikkeling van betere verbindingen op orde te krijgen. Zaken die hard nodig zijn om aantrekkelijk te blijven voor internationale talenten. Niet iedereen bleek even gecharmeerd van de aanbevelingen van de burgemeester. In een korte serie peilden wij de reacties in het innovatieve ecosysteem binnen Brainport Eindhoven. Vandaag: Nienke Meijer, bestuursvoorzitter Fontys Hogescholen.
Hoe eerder we uit de “voor-of-tegen-herindeling”-discussie komen, des te beter het is, zegt Nienke Meijer. “Dat is namelijk een foute discussie. Nieuwe grenzen zijn geen oplossing voor ons probleem. Laat die grenzen dus vooral los, een debat over hoeveel burgemeesters of gemeenteraden we nodig hebben, brengt ons nu niet verder.”
Maar wat is er dan wel nodig? Meijer: “Eerst moeten we de route bepalen. Wat is er nodig, wat willen we bereiken? Wat willen we hebben voor het geheel, wat is er nodig voor de kleinere schaalgrootte en welke governance past daarbij? Als je dat op een rijtje hebt gezet, zouden we van twee kanten naar een oplossing moeten toe werken. Zowel vanuit het grootschalige als vanuit het kleinschalige dus. Op die manier voorkom je dat je direct in het midden in een moeras vast komt zitten.”
Van twee kanten, dat betekent volgens Meijer dat zowel moet worden gekeken naar de doelen voor een conglomeraat van pakweg 3 à 400.000 inwoners, als naar de behoeften van veel kleinere eenheden, van zo’n 20 à 30.000 inwoners. De taken voor beide grootheden zijn verschillend, maar allebei van belang. Meijer: “Wat Jorritsma goed heeft gezien is dat er schaalgrootte nodig is om zaken als mobiliteit en infrastructuur, economisch beleid en vestigingsklimaat geregeld te krijgen. Onze strijd voor betere voorzieningen en verbindingen kan niet zonder die schaalgrootte. Maar tegelijk is er op veel lokaler niveau behoefte aan meer zorg voor veiligheid, onderwijs, buurtvoorzieningen, saamhorigheid, dat soort zaken. Die twee niveaus moeten vervolgens in een netwerk gaan samenwerken.”
Om kracht richting Den Haag te kunnen uitstralen, is het volgens Meijer van belang om als conglomeraat één boegbeeld aan te stellen. “Een persoon die het vertrouwen heeft van de achterban en met mandaat moet kunnen gaan onderhandelen in Den Haag. Dus even niet meer gaan polderen, niet te grijs zijn. De steen ligt dankzij Jorritsma in de vijver, laten we gebruik maken van dit moment.”
Voor Meijer is het cruciaal dat het ‘grote’ en het ‘kleine’ traject gelijktijdig, maar elk in een eigen snelheid, opgepakt worden. “Het grote conglomeraat kan nooit effectief worden zonder dat de kleine lokale communities alle aandacht krijgen. Schaalgrootte en nabijheid kunnen niet zonder elkaar. Daarnaast is zo’n traject een prima manier om weg te komen van de discussies die vooral vanuit de bestaande posities worden gevoerd.”
