Ik heb me bewust aangekleed om dit artikel te schrijven. In driedelig pak. Ik moet toegeven, ik weet nog steeds een manier te vinden om met deze situatie om te gaan. Het aanhouden van een vaste dagindeling is voor mij essentieel om te kunnen werken. Normaal gesproken zou ik gewoon een T-shirt en spijkerbroek dragen. Maar in deze situatie moet de scheidslijn tussen werktijd en vrije tijd wat duidelijker zijn. In zekere zin is het project ‘FruitPunch AI tegen Covid-19’ ook een manier om ermee om te gaan. Voor mij en de 15 mensen die zich bij ons hebben aangesloten. Maar net als bij mijzelf, lijkt het me op een heel concrete manier te helpen.
We werken aan wat we een ‘glazen bol voor Covid-19’ noemen. Een nauwkeurige voorspelling van de hoeveelheid infecties die waarschijnlijk zullen volgen uit verschillende soorten regelgeving. Want ook al zouden we het beste scenario kunnen verwezenlijken, waarbij we kudde-immuniteit hebben bereikt, we waren niet voorbereid op een pandemie als deze. Hoewel deskundigen al jaren lang waarschuwen dat een wereldwijde pandemie de meest waarschijnlijke rampzalige gebeurtenis is om onze maatschappij met hyperaanvallen te ontwortelen, hadden we de medische voorraden, de protocollen en de data-infrastructuur niet klaarliggen. Dan komt onze glazen bol om de hoek kijken. Laten we bij het begin beginnen.
Kaartenhuis
Ongeveer 3 weken geleden, voor de invoering van allerlei strenge regels en de Zoom Zumba-klassen, werd ik wakker in de realiteit waarin we nu allemaal leven. Ik las een studie uit 2008 uit Brazilië (omdat mijn zus daar woont) die een stijging van 8% in het sterftecijfer tijdens de economische recessie toonde. Rekent u dit uit over de drie tot acht jaar dat een recessie duurt, dan zijn er meer mensen om het leven gekomen dan door de ziekte zelf ooit zou kunnen. Dit liet me inzien dat het veel erger was dan griep. Ernstigere symptomen en een hoger besmettingspercentage betekent dat onze systemen het niet aankunnen. We hebben een kaartenhuis gebouwd.
Enkele snelle berekeningen op het aantal IC-bedden in Nederland en de besmettingsgraad lieten zien hoe dicht we bij een breekpunt zitten. Ik pleegde wat telefoontjes om mensen ervan te overtuigen dat we de overheid moeten laten zien dat er serieuzere maatregelen moesten worden genomen. De pandemie heeft zich ontvouwd en de regering heeft wel degelijk richtlijnen uitgevaardigd. Maar we konden nog steeds niet eens twee dagen vooruit kijken.
De toekomst voorspellen is onmogelijk. Er zijn te veel variabelen. Mensen zijn onvoorspelbare wezens. Maar samen met onze partners (De Grote Griepmeting, TU/e) hebben we een andere manier bedacht. Als we kijken naar de historische verspreiding van coronaziekten in de lucht, ook wel de gewone griep genoemd, kunnen we een model maken voor de verspreiding van de ziekte. In absolute termen ziet de wereld er hetzelfde uit als een jaar geleden. Wat betekent dat we alleen variabelen als besmettingsgraad en ernst van de symptomen moeten veranderen om er een Covid-19 model van te maken. Het mooie hiervan is dat, als we het goed doen en rekening houden met demografische factoren, we (met de hulp van lokale organisaties) een generieke oplossing kunnen bedenken voor andere landen en zelfs voor toekomstige pandemieën.
Meer gegevens verzamelen
Op dit moment verzamelen we meer gegevens. Onze meest recente bevindingen zijn gepubliceerd in artikelen van onze vrijwilligers. Dus zorg ervoor dat je onze LinkedIn pagina volgt of email-updates krijgt door je aan te melden voor de ‘FruitPunch AI tegen COVID-19’ groep op ons platform. En vergeet niet, hoe meer we weten, hoe meer we weten wat we niet weten. En dus laten we ons, terwijl we ons in het onbekende wagen, overspoelen door de duisternis. Naarmate we dieper duiken, wordt het water misschien zo helder als de dag, maar toch zal het licht vervagen. Laat ons alleen met alleen het licht in onze gedachten. En als er niets is dat ons pad verlicht, kunnen we alleen naar andere reiken. Daar vinden we de handen van anderen die naar ons reiken. Want alleen door anderen te dienen, kunnen we deze verraderlijke wateren bevaren.
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Buster Franken, Eveline van Zeeland, Jan Wouters, Katleen Gabriels, Mary Fiers, Tessie Hartjes en Auke Hoekstra, probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Steun ons!
Innovation Origins is een onafhankelijk nieuwsplatform, dat een onconventioneel verdienmodel heeft. Wij worden gesponsord door bedrijven die onze missie steunen: het verhaal van innovatie verspreiden. Lees hier meer.
Op Innovation Origins kan je altijd gratis artikelen lezen. Dat willen we ook zo houden. Heb je nou zo erg genoten van de artikelen dat je ons een bedankje wil geven? Gebruik dan de donatie-knop hieronder:
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
