Martina uit Slowakije

In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.

Naam: Martina Poulova
Land van herkomst: Slowakije
Werk: Senior Supply Planner bij snoepfabrikant Cloetta

Toen we Martina vroegen waar ze met ons zou willen afspreken, wist ze het meteen: de Vershal op Strijp S. Dus we besloten daar samen te gaan lunchen. Het is aardig druk wanneer we elkaar ontmoeten en tussen onze burgers, friet, soep en koffie door praten we over Martina’s leven in Eindhoven. “Ik ben dol op de Vershal. Mijn vriend is Nederlands, een echte Eindhovenaar en een makkelijke prater. Dankzij hem en zijn praatjes met de mensen hier, weet ik best veel over de ondernemers en hun verhalen. Ik ben een grote fan van Yvonne van Koffie Keuten. Zij opende als een van de eersten haar zaak hier en wij zijn vaste bezoekers. En ik houd van de soto ajam van Souppa. En van de verse bloemen van Marinella Boertien Bloemen! Ik support graag lokale initiatieven. We zouden graag een nieuw huis kopen in Eindhoven, eigenlijk het liefst hier op Strijp S. Jammer dat de lofts hier alleen te huur zijn. We vinden deze omgeving heel leuk. Het is zo anders dan de rest van de stad.”

“Ik heb een heel leuk leven hier, maar natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie in Slowakije wel. En veel mannen hier zijn geen heren. Dat mis ik ook wel. Ik weet dat de emancipatie veel heeft veranderd, maar de beleefdheid had wel mogen blijven. Over het algemeen zijn mensen hier sowieso best direct en open. En soms gaan ze daarbij een grens over voor mij. Je hoeft niet alles te zeggen wat je denkt. Als buitenlander heb ik geregeld het gevoel dat ik degene ben die dat extra stapje moet zetten om contact te leggen. Dat maakt het soms moeilijk. Maar nu ik hier meer gewend ben en mijn weg heb gevonden, maakt me dat niet zo heel veel meer uit.”

“In Eindhoven is veel te doen: concerten, museums, design en evenementen. De stad past bij wat ik nodig heb in een woonplaats”Martina Poulova, Senior Supply Planner

“Ik werkte in Slowakije voor hetzelfde bedrijf als waar ik nu voor werk. We maken allerlei soorten snoep voor de Europese markt. In Roosendaal staat een van de fabrieken en ik werk op de afdeling planning en logistiek. Ik heb eerder in Roosendaal gewerkt en daar toen ook gewoond. Vervolgens kreeg ik een functie in Zweden en nu ben ik weer terug. Maar deze keer koos ik ervoor om in Eindhoven te gaan wonen, want hier is toch meer te doen: concerten, museums, design en evenementen. De stad past beter bij wat ik nodig heb in een woonplaats. Nu reis ik elke dag met de trein naar Roosendaal.”

“Op mijn werk is Nederlands de voertaal. In vergaderingen kan ik het meeste begrijpen, maar soms moet ik in het Engels nog om details vragen. Ik heb een cursus Nederlands gevolgd bij Regina Coeli, ook wel bekend als de nonnen in Vught. Dat was best moeilijk. Jullie hebben zoveel uitzonderingen in jullie taal! Schrijven is geen probleem, dus communiceren per e-mail gaat prima. Maar Nederlands spreken, dat is een heel ander verhaal. Ik voel me niet genoeg op mijn gemak om dat te doen. En al helemaal niet als mijn gesprekspartner snel spreekt of met een dialect. Op zo’n moment is de taal te moeilijk en ben ik bang niet juist te antwoorden. Maar ik ben erg blij dat ik in ieder geval het meeste begrijp.”

“In het weekend ga ik graag naar de Stadsfoyer van het Muziekgebouw Eindhoven. Elke zaterdag tussen 16:00 en 19:00 is daar een Blue Note Club Session met live jazz en soulmuziek. De sfeer is heel relaxt, je drinkt een drankje en geniet van de muziek. En je hoeft geen kaartje te kopen: het is gratis! Ga wel vroeg, want dan heb je nog een zitplaats. Het publiek is leuk en divers: kinderen, ouderen, eigenlijk mensen van alle leeftijden. Ik ga ook graag naar andere concerten in het Muziekgebouw. Ik ben onder andere naar Caro Emerald, Jan Akkerman en Bløf geweest. En naar de Effenaar ga ik ook. Er is genoeg goede muziek in Eindhoven.”

Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel