De WC bezoeken we allemaal. Maar wat zegt zo’n bezoekje over onze gezondheid? Imec Nederland probeert daar tijdens Lowlands achter te komen met wc’s vol sensoren. Tijdens hun WC-bezoek neemt het Smart Toilet van het onderzoeksinstituut de festivalgangers flink onder de loep. Wanneer ze het kleine kamertje verlaten, krijgen de bezoekers een gezonde maaltijdsuggestie op basis van hun meting. Met dit advies op zak kunnen ze vervolgens terecht bij Brasserie 2050.
Het werkt als volgt: de Smart Toilets meten met sensoren op de bril niet alleen iemands hartslag en de hartslagvariatie (hoeveel tijd er tussen twee hartslagen zit), maar de WC-bril houdt ook de schommeling in bloeddruk bij. Met sensoren in de pot wordt ook de temperatuur en zoutconcentratie van de urine bijgehouden. Jolanda Bax-Witteveen is projectleider van dit onderzoek bij imec en legt uit hoe het werkt: “Je kunt allerlei gezondheidsaspecten uit bijvoorbeeld zoutconcentratie van de urine aflezen. Deze gaat omlaag als er minder zout in de urine aanwezig is. Deze persoon zou dan het advies kunnen krijgen om meer zoute dingen te eten, zoals soep.”
Of iemand zit flink te persen waardoor de bloeddruk omhoogschiet, deze persoon krijgt als tip om wat meer vezels en vocht naar binnen te werken. En zo zijn er nog veel meer zaken op het toilet te meten die iets kunnen zeggen over het soort voedsel dat iemand nodig heeft. “Je lichaam reguleert constant je bloeddruk, is bezig met de vochthuishouding in balans te houden en zorgt ervoor dat zouten goed worden vastgehouden. Dit verandert van dag tot dag, maar naar de wc ga je toch. Dus dit is een mooi moment om te meten. Op basis van dit scala aan verschillende waardes, krijgen ze een maaltijdsuggestie wat ze het beste zouden kunnen kiezen op de menu-kaart. Maar ze zijn natuurlijk vrij om iets anders te nemen”, vertelt Bax-Witteveen.
Voedsel van de toekomst
Brasserie 2050 vraagt met de maaltijden die ze serveren aandacht voor de voedselvraagstukken van nu en in de toekomst. “Het is noodzakelijk dat we anders gaan eten, verbouwen én produceren. Hier willen we laten zien dat dit mogelijk is”, vertelt Tom van Kuyk, van de Rabobank, een van de partners van dit restaurant. “Het menu wisselt iedere keer en elk gerecht vertelt zijn eigen verhaal of belicht een dilemma. Op deze manier willen we het voedselvraagstuk bespreekbaar en tastbaar maken voor een breed publiek. Dit jaar staat er bijvoorbeeld de plastic soep op het menu om aandacht te vragen voor het plastic-probleem.” Duurzaamheid en toekomstbestendigheid komen niet alleen terug in de gerechten. Maar ook in het gebouw van het restaurant zelf. “Het is demontabel en herbruikbaar. De tafels zijn van gerecycled plastic en het gft-afval wordt gecomposteerd”, legt Van Kuyk uit. Wat er dit jaar nog meer op de menukaart staat, blijt nog even een verrassing. Maar morgenavond maakt de Brasserie 2050 de overige gerechten bekend.
Het pop-up restaurant is een samenwerking van de festivalorganisator MOJO, The Food Line-up en Rabobank. Om de maaltijdsuggesties te maken stuurde de koks de ingrediënten van de tien verschillende gerechten door naar imec. “Die zijn vervolgens gematcht met de verschillende Smart Toilet uitkomsten”, aldus Bax-Witteveen. Maar de projectleider wil wel benadrukken dat ze bij imec Nederland geen voedingsexperts zijn. “We zijn onderzoekers die de metingen van sensoren analyseren. We hebben ons voor de menusuggesties natuurlijk wel gebaseerd op de literatuur, maar je moet het advies zien als wetenschap met een knipoog. Voor ons is het spannend omdat we heel erg benieuwd zijn naar de metingen die de bril verricht. De sensoren meten nu op een ongewone plek, namelijk je billen wanneer je op de bril zit. Normaal heb je een klipje op je vinger of zo’n plakkertje op je borst. Dit is eigenlijk een eerste prototype en een festival met zoveel bezoekers is een mooi moment om het uit te testen.”
Niet de eerste keer
Maar het is niet de eerste keer dat de metende wc-brillen zijn gebruikt, geeft Bax-Witteveen aan. “Om te kijken of alles werkt, hebben we de normale wc-bril op onze locatie op de High Tech Campus omgeruild met deze slimme bril. Medewerkers keken wel even gek op toen ze die bril zagen, maar we testen alles eerst binnenshuis, dus ze zijn wel wat gewend”, lacht Bax-Witteveen. “Mochten niet alle sensoren een signaal meten, omdat iemand niet goed op de bril zit bijvoorbeeld. Hoeven bezoekers zich geen zorgen te maken, ze krijgen altijd een maaltijdsuggestie. Alleen dan op basis van minder gegevens.”
De resultaten van het onderzoek slaat imec op om na te gaan hoe goed de data is en wat er verbeterd kan worden, maar de onderzoekers verwachten niet dat hier wetenschappelijke conclussies aan verbonden zullen worden. “We kunnen in de data niet zien of het om vrouwen of mannen gaat. We weten de leeftijd van de bezoekers niet. En ook houden we andere zaken die in verband kunnen staan met gezondheid zoals gewicht ook niet bij. Verder doen we ook geen referentie-meting om te checken of bijvoorbeeld de hartslag die op de bril wordt gemeten hetzelfde is als wanneer je de sensor op de ideale plek, als vinger of borst, plaatst. Misschien is dat iets voor de toekomst.”
Toch denkt Bax-Witteveen dat sensoren in WC-brillen in de toekomst nuttig kunnen zijn: “Denk aan verzorgingshuizen, waar vaak kwetsbare mensen verblijven. Regelmatig en bijna onopgemerkt meten, kan helpen om deze mensen goed in de gaten te houden.”