In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Leo Orta
Land van herkomst: Frankrijk
Studie: Leisure aan de Design Academy Eindhoven
Als we het hebben over internationals, dan is Leo er zeker een. Hij groeide op in Parijs met ouders uit Argentinië en Engeland, studeerde in Londen en Brussel en hij gaat voor zijn studie dit najaar naar de Verenigde Staten. Hij komt nog eens ergens, dat is duidelijk. We ontmoeten Leo bij het Temporary Art Center (TAC). “Ik deel een atelier met drie vrienden hier. Ik gebruik dit meer als een opslagruimte. Het is handig, want het is dichtbij de academie. Maar het is te klein voor vier mensen. Mijn eigen ruimte vinden is lastig. Ik moet wachten tot iemand anders weggaat. Dit is prima voor nu.”
Voordat Leo met de Design Academy startte, studeerde hij Grafisch Ontwerp in Londen en Brussel. “Het bleek dat deze studies niet helemaal bij mij pasten, het was te toegespitst op een onderwerp binnen het designlandschap. Ik nam een jaar de tijd om mijn portfolio voor de academie in Eindhoven voor te bereiden. Ik moest een goed overzicht van mijn werk maken en zorgen dat het portfolio zowel mijn experimentele als mijn meer conventionele uitwerkingen bevatte. Ik gaf mezelf in dat jaar ook elke week een opdracht. Uiteindelijk was het portfolio goed genoeg en werd ik toegelaten.”
“Gedurende het eerste jaar op de academie mag je van alles uitproberen. Het is een goed oriëntatiejaar. Ik ontdekte dat ik toch niet in het meubeldesign wilde werken, terwijl ik dat eerst wel wilde. Mijn sterke kanten zijn storytelling of activist en social design. Ik kijk naar wat er om mij heen en in de rest van de wereld gebeurt en ik probeer antwoorden te vinden als een designer. Het project dat ik deed met mijn medestudent Victor Miklos werd door de academie uitgekozen om naar de Salone del Mobile in Milaan te gaan. Het project heet ‘UNIFORM, a performance about social issues, like clothes consumption and social media’. Het gaat over de onzichtbare link tussen de samenleving, identiteit en zichtbaarheid. Ik heb deze performance ook laten zien bij Onomatopee in Eindhoven.”
“Ik nam een jaar de tijd om mijn portfolio voor de academie in Eindhoven voor te bereiden”Leo Orta, Design Academy student
Zoals we al eerder hoorden van andere Design Academy studenten, helpt wonen in Eindhoven hen zich te focussen op hun werk. “Eindhoven is fantastisch. Omdat er niet veel afleiding is, komt mijn studie eerst. In Londen kun je elke avond naar een andere club, als je dat wilt. Dat is hier niet het geval. Ik organiseer mijn eigen dingen en evenementen hier. Samen met twee vrienden heb ik een tattoomachine gekocht en we zijn samen een tattoocollectief begonnen. We tatoeëren mensen en met het geld dat we verdienen, organiseren we concerten bij Café Wilhelmina en La Folie. En het geld dat we daar weer mee verdienen, gebruiken voor tattoomaterialen en om de bands te betalen natuurlijk. Het gaat allemaal om lol hebben, creatief zijn en nieuwe muziek ontdekken. We kiezen altijd een live act, ongeacht wat het muziekgenre is. Wilhelmina stond zo open voor het idee om onze concerten daar te houden. Ik was erg verbaasd hoe dat hier ging. Zo makkelijk! Nu hebben een gave locatie voor onze concerten.”
“Ik houd er ook van om te koken voor mijn vrienden. Ik kan hier in Nederland elk product vinden dat ik in mijn gerechten wil gebruiken, dus qua boodschappen doen gaat het altijd prima. Ik ga graag naar de zaterdagmarkt op de Woenselse Markt. Daar hebben ze alles wat ik nodig heb. Er is hier alleen een ding wat betreft het eten dat ik niks vind: de frikandel. Ik begrijp gewoon niet hoe mensen dat kunnen eten! En als laatste nog iets waar ik wel echt van houd in Eindhoven: de fietspaden. Fietsen was in Parijs echt geen optie voor mij: te druk, onveilig en hier en daar te steile wegen. Hier kan ik overal heen met mijn fiets. Ik weet alleen nog niet of ik hier blijf na mijn afstuderen. Ik ga waar het werk mij brengt.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel