Author profile picture

In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.

Naam: Jutta Prünner
Land van herkomst: Oostenrijk
Werk: Fysiotherapeut, gespecialiseerd in hoofd-, hals-, en nekklachten

Jutta waarschuwde ons vooraf per e-mail: “Er staat nog niet zoveel in mijn huis, maar jullie zijn natuurlijk wel welkom.” En zo staan we op een ochtend voor de deur van de Oostenrijkse. Bij binnenkomst blijkt het allemaal reuze mee te vallen. De woonkamer staat inderdaad niet vol, maar dat maakt natuurlijk niets uit. Onder het genot van een kop kruidenthee steekt Jutta van wal over haar leven in Eindhoven. “We wonen nu bijna een jaar in dit huis en we hebben lang verbouwd. Het gaat gestaag, maar er is al enorm veel opgeknapt.”

“Ik ben hier eind augustus 2009 gekomen toen ik net klaar was met de middelbare school. Een paar jaar daarvoor was ik in Wenen bij een opleidingsbeurs en bij de stands met fysiotherapie-opleidingen stond ook Fontys Hogeschool met hun Engelstalige opleiding. Ik had toen helemaal maar geen drang om naar buitenland te gaan. Sinds mijn veertiende weet ik al dat ik fysiotherapeut wil worden. In Oostenrijk doe je in de zomer, als je op de middelbare school zit, een ferialpraktikum. Een soort betaalde stage van een maand. Mijn vader is arts in een ziekenhuis en via hem kwam ik in contact met een revalidatie-afdeling en daar heb ik voor het eerst kennisgemaakt met fysiotherapie. Ik was gelijk verkocht. Het is mooi om mensen te leren om te gaan met pijn en dat ik klachten kan verhelpen.”

“Uiteindelijk heb ik mij de laatste dag dat ik kon inschrijven, aangemeld bij Fontys. Al heel snel daarna zat ik in Nederland. Fontys gaf de optie dat zij een huis regelden en daar heb ik voor gekozen. Ik deelde daardoor een leuk appartement met een medestudent en in onze straat woonden nog meer medestudenten. Het studentenleven in Oostenrijk is wel anders dan hier. Studenten werken meestal niet naast hun studie en als je studeert aan een open universiteit betaal je geen collegegeld. Ik ben hier enorm zelfstandig geworden en naast mijn studie werkte ik bij boulderhal Monk. Inmiddels ben ik naast mijn werk bezig met een Master orofaciale fysiotherapie om mij verder te specialiseren in mijn vak.”

“Nederland is vooruitstrevend op het gebied van technologie, maar ik weet niet of het daar zo om moet draaien”Jutta Prünner, Fysiotherapeut

“Het leuke aan de groep mensen die ik behandel, is dat het geen sporters zijn, maar vooral vrouwen die beter voor anderen zorgen dan voor zichzelf. Klachten aan hoofd, nek of hals ontstaan niet alleen door fysieke inspanning, dus het is aan mij bij mijn cliënten ook door te vragen naar hun leven. Mensen realiseren zich soms niet welke impact gebeurtenissen op hun lijf hebben. En Nederland is druk. Als je een beetje afwijkt van de norm, heb je een probleem. Nederland is vooruitstrevend op het gebied van technologie, maar ik weet niet of het daar zo om moet draaien. Er mag meer worden gekeken naar de menselijke kant. Ik zie in mijn werk waar mensen zoal tegenaan lopen. Een iets minder hectische samenleving zou voor veel mensen goed zijn.”

“Monk heeft veel betekend voor mijn leven hier. Ik klom als kind al en de eerste keer klimmen bij Monk vond ik superleuk. De tweede keer had ik er wat meer moeite mee en toch ben ik het blijven doen. Later vroegen ze of ik er wilde komen werken. Het was heel lang mijn vangnet in Eindhoven, een soort van familie. Het maakt echt niet uit wie je bent daar, behalve als je asociaal bent. De mensen die er komen zijn heel divers, maar het valt wel op dat het vaak slimme mensen zijn. En superveel creatievelingen, dat is ook opvallend. Jaren geleden waren we daar maar met een paar vrouwen, nu zijn er veel meer. De sport is veel bekender geworden en dat zie je ook aan het aantal leden. Dat blijft stijgen.”

“In mijn vrije tijd ben ik graag buiten, maar dan vooral samen met mijn vriend. En als het wat beter weer is, zit ik graag op het bankje voor ons huis. Zodra in Nederland de zon schijnt, gaat iedereen naar buiten. En ik doe heel graag een wijntje met vrienden en vriendinnen, dat is dan vaak bij iemand thuis. Ik ga heel graag uiteten en dan het liefst naar Coco op de Kleine Berg. Daar zit je lekker en het is klein. Wat ik mis is dat je hier bij veel restaurants niet even kunt binnenlopen, snel iets eten en dan weer verder. Dat kan in Duitsland en Oostenrijk makkelijker. Ik heb ook nog een aanrader voor de lezers: pizzeria La Vita è Bella in Woensel West. Zij hebben echt de beste pizza’s! Het is niet hip en chique, gewoon relaxed.”

Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel