Author profile picture

De Grieks-Nederlandse start-up SEALEAU B.V. reinigt pekel (zeewater met een hoog zoutgehalte) totdat alleen zoet water en bruikbare mineralen overblijven. Ze dromen van een wereld waarin geen druppel water of waardevolle brandstof meer verloren gaan in dit proces. Het team uit Athene kwam in september naar de High Tech Campus in Eindhoven om een bedrijf op te richten dat hun concept een commercieel laagje kon geven. Na zes maanden trekken ze weer door. Deze keer naar de Technische Universiteit van Delft.

Na de afronding van twee Europese projecten wil het bedrijf haar concept nu naar de markt brengen. “We brengen een commercieel laagje toe door bedrijven een kans te geven van zeewater een winstgevend product te maken”, zegt Maria Mortou, COO van het bedrijf. “Dat noemen we Sea Mining. De mineralen (zoals zout) die overblijven kunnen toegepast worden in de industrie of gebruikt worden door overheden.”

Soms voel ik de druk maar dan neem ik een stap achteruit en zie ik hoe ver we zijn gekomen. Dat geeft een hoop energie”

Bedrijven halen nu al zeewater op voor hun fabrieken maar blijven met een zilt overblijfsel zitten. “Ze weten niet wat ze daarmee moeten doen en storten het terug in de zee”, zegt ze. “De Verenigde Naties hebben het terugstorten van vervuild zeewater als een groot probleem bestempeld. Wij pakken het laatste beetje afval en lossen het op, zodat het restproduct volledig bruikbaar wordt en er geen vuil water terug de zee in stroomt.”

Het concept van SEALEAU uitgebeeld.
Het concept van SEALEAU uitgebeeld.

Zwaar
Mortou kwam in september samen met oprichter Dimitris Xevgenos vanuit Athene naar Eindhoven.  Met zijn tweeën vertegenwoordigen ze een groter team van achterblijvers in Griekenland en Oostenrijk. Dat kan zwaar zijn. “Soms voel ik de druk maar dan neem ik een stap achteruit en zie ik weer waar we het voor doen. Dat geeft een hoop energie”, zegt ze.

Die druk komt voor een deel vanuit het karakter van de klanten die Sealeua moet bereiken. “Dat zijn grote bedrijven of overheden. Het is niet dat we een mobiele telefoon of een blikje cola willen verkopen”, zegt Mortou. “We hebben te maken met complexe regelgeving. Daar komt bij dat het implementeren van een filtersysteem een flinke investering vergt.”

Nederland
Volgens Maria is SEALEAU’s concept niet alleen interessant voor gebieden waar zoet water schaars is maar ook voor landen waar dagelijks grote hoeveelheden water gebruikt wordt voor de industrie, zoals Nederland. In de zes maanden op de High Tech Campus hebben ze een Supervisory Board van zes mentors verzameld die hielpen het overzicht te houden in alle nieuwe ontwikkelingen. “Die hadden we in Athene nooit zo snel kunnen vinden”, zegt ze.

Toch is SEALEAU’s verblijf in Eindhoven eindig. Omdat er goede contacten bestaan tussen het team en een professor in Delft, verhuist het bedrijf naar de Technische Universiteit van die stad. Daarnaast is de verhuizing ook geologisch gezien interessant. SEALEAU komt dichter bij de bron: De groeiende vraag naar gefilterd zeewater van bedrijven aan de kust.