Voor de tweede maal organiseert E52 zijn jaarlijkse Expat Top-10. Hiermee zetten we Eindhovense internationals in het zonnetje voor hun goede werk voor de stad. Het thema van de Top-10 is dit jaar ‘Sport & Leisure’. Elke dag presenteren wij een interview met een van de winnaars. Waarin je bijvoorbeeld leest over hoe ze in Eindhoven terecht zijn gekomen, hoe zij zich inzetten voor de stad en hoe zij Eindhoven bekijken vanuit hun internationale perspectief. Vandaag: Cristian Boscheri.
Cristian Boscheri
Geboren in 1990
Komt uit Arese, Italy
In Eindhoven sinds 2012
#1 op bucketlist: “Mijn eigen school inaugureren”
Bboy, breaker of breakdancer, Cristian Boscheri is het al meer dan twaalf jaar. Met de projecten van wedowe, die ook kunnen bestaan uit breakdancen, probeert hij de wereld te veranderen. Zodat hij het, naar zijn mening, grootste probleem van de wereld op kan lossen: communicatie.
“Ik pakte een kaart van Europa en begon X’en te tekenen op plekken waar ik niet heen wilde, ik heb eigenlijk heel veel X’en getekend”
Na zijn bachelor in Energietechniek wilde Boscheri naar het buitenland voor een master. “Ik wilde hernieuwbare of duurzame energie studeren maar dat bestond niet in Italië. Dus ik ging kijken waar in Europa ik naartoe kon.” Van een vriend van zijn broer hoorde Boscheri over Eindhoven en wat daar mogelijk was. “De TU/e had een programma waar ik precies kon kiezen welke vakken ik wilde. Daarnaast kwam ik erachter dat Nederland een geweldige breakdance cultuur heeft. Vooral regio Eindhoven staat erg bekend om deze sport.”
“Ik ben met mijn opleiding begonnen omdat ik dacht dat het energieprobleem het grootste probleem in de wereld was, nu denk ik dat dat communicatie is”
Boscheri heeft een jaar lang in een lab gewerkt. “Ik weet dat ik een verschil maakte en de wereld hielp met mijn werk in duurzame energie. Maar ik voelde het niet, omdat het niet zo direct is. Ik ben een extreem visueel persoon, en als je met andere mensen werkt voel je meer dat je echt een verschil maakt.” Dus ging Boscheri in 2015 drie weken naar Brazilië. Daar nam hij deel aan een sociaal breakdanceproject. “Ik zat al twaalf jaar op breakdancen. Eerst was het gewoon een hobby maar sinds toen niet meer. Ik zag echt dat breakdancen mensen kon helpen om bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen te krijgen. Daarna begon ik met wedowe om op te lossen wat ik dacht dat het nieuwe grootste wereldprobleem was: communicatie.”
Boscheri begon met deze wedowe om mensen te activeren om van de wereld een betere plek te maken. Dat doet hij met projecten die een meetbare sociale impact hebben, deze heten dowe’s. “Iedereen is wel ergens niet bij op zijn gemak. Dat kan klimaatveranderingen zijn of het communicatieprobleem maar iedereen heeft zoiets. En ik wil mensen graag activeren om hun ongemakkelijkheid te veranderen.” Dowe’s kunnen variëren van evenementen, tot films, tot campagnes, zolang het de wereld om mensen heen verandert. Pimp my Clothing is een voorbeeld van een dowe, waar mensen geïnspireerd werden om hun kapotte kleding te maken in plaats van weg te gooien.
Boscheri started this wedowe to activate people to make to world a better place. He does that with projects which have a measurable social impact, these are called dowes. Shiro is een film die het talent van de Nederlandse filmindustrie laat zien. Of wedoENERGY Map, een hulpmiddel die studenten/organisaties helpt bij het doen van energieactiviteiten. “De logica is redelijk simpel, iedereen zou wat energie kunnen besteden om van de wereld een betere plek te maken. Daarom zou ik graag willen dat echt iedereen op de planeet een dowe begint.”
“Breakdance geeft niks om ras of etniciteit, het kent geen racisme.”Cristian Boscheri, – Winnaar Expat Top-10
“Er is een shitload aan sociale waarde in breakdancen”
Bosheri breakdancet vijf tot zes keer per week. Meestal met vrienden, soms alleen. “Weet je, de term breakdancen is niet de originele term. Het heette eerst eigenlijk breaking of Bboying. Maar het begon allemaal in de V.S. en de journalisten die erover schreven hielden niet van die termen.” Boscheri organiseert ook breakdance dowe’s. “Het is simpel, je bent samen en er wordt niet geoordeeld. Dat is het geval bij breakdancen en ik denk ook bij iedere andere sport. Dus als ik een miljard euro zou krijgen zou ik een shitload een evenementen organiseren. Die zouden over sport of andere dingen kunnen gaan maar met het doel om haat te doden.”
“Eindhoven is een stad van doeners”
“Eindhoven heeft zoveel potentieel. Als je ideeën hebt, kun je het hier laten gebeuren. Daarnaast is het een erg internationale stad, je ziet veel kleur samen.” Maar Boscheri vindt dat de verschillende gemeenschappen niet genoeg met elkaar verbonden zijn. “Er zou meer samenwerking kunnen zijn tussen netwerken. Maar om dat te bereiken, moeten we onze ego’s overschrijden. Veel organisaties vertellen ons dat ze willen samenwerken maar wanneer het er echt op aankomt, willen ze hun ego’s niet overschrijden en werken ze helemaal niet samen.” Maar toch gelooft Boscheri dat Nederlanders meer gelijk zijn dan in Italië. “Mensen zijn meer gelijk en benaderbaar. Alleen niet als het op persoonlijke ruimte aankomt. Jullie zijn niet zo aanraakbaar.” Verder vindt hij dat er niet zo veel verschillen zijn. “Misschien de klassieke dingen zoals het weer en het eten. Jullie gebruiken pesto niet alleen voor pasta en jullie beleggen pizza’s met dingen die verboden zijn in Italië.”