Author profile picture

Onlangs verscheen in the Guardian een verhaal over methaanvoorraden bij de Oost-Siberische kust die beginnen te smelten. De onderzoekers maken zich zorgen dat hierdoor een sneeuwbaleffect optreedt dat de opwarming van de aarde zal versnellen. Alleen, dit is nog niet bewezen, reageerden klimaatwetenschappers op deze nieuwe vondst. Ook Auke sloot zich hierbij aan.

“Niet de minste klimaatwetenschappers zetten hier vraagtekens bij. We weten niet zeker of er meer methaan vrijkomt dan vroeger, want we houden het nog niet zo lang bij. Misschien was het er jaren geleden ook wel? Bovendien weten we ook niet of het de oceaan daadwerkelijk verlaat en in de atmospheer terecht komt. En als dat zo is, hoe snel en hoeveel. In het artikel in The Guardian lees je tussen de regels wel dat er meer onderzoek nodig is, maar het enige wat ze doen is paniek zaaien”, legt Auke uit.

Vastklampen aan het ravijn?

Alarmisten noemt hij ze. “Al deze Apocalypse Now-scenario’s zorgen er echt niet voor dat we harder gaan lopen. Ik denk niet dat het helpt om decennia’s lang paniek te zaaien. Dat heeft psychologisch veel impact, mensen gaan in angst leven en krijgen stress.” Met gevoel voor overdrijving: “Het is het einde van de wereld en we kunnen nog net met onze vingertoppen het randje van het ravijn vasthouden, dat idee.”

Deze doemscenario’s zetten mensen niet alleen op het verkeerde been, maar het zorgt ook voor een soort determinisme. “Laatst las ik een verhaal in een Duits blad over een man die op zijn kippenhok een windmolen had gezet. Hij had hier veel moeite voor gedaan, maar het leverde niet eens een tiende op van wat zijn huishouden aan stroom nodig had, maar zijn verwachting was ook niet realistisch.”

“Dat zie je overal terug: met een paar zonnepanelen op daken leggen, zijn we er echt niet. Als er dan ook nog wordt gezegd dat er te veel ruimte nodig is voor zonne- en windparken, dat de productie hiervan te vervuilend is en dat opslag veel te duur is, zoals in Planet of the Humans leggen mensen zich erbij neer en denken dat niets meer helpt. Alsof we verloren zijn. Wat een onzin!”

Valt het allemaal wel mee met klimaatverandering?

Maar je hebt ook mensen die zeggen dat het allemaal wel meevalt, Bjørn Lomborg die in het boek ‘False Alarm‘ schrijft dat klimaatverandering lang niet het enige probleem van de mensheid is. Of Michael Shellenberg die in ‘Apocalypse Never‘ stelt dat rijke landen er alles aan moeten doen om industrialisatie van arme landen te bevorderen. Dit zorgt volgens hem voor een korte piek van co2-uitstoot, maar deze zal later afnemen omdat welvaart toeneemt. Hoe denkt Auke hierover?

“De redenering dat we het niet kunnen maken om andere landen industrialisatie en daarmee welvaart te ontzeggen, ben ik het helemaal mee eens. Maar deze Michael Shellenberger doet net alsof wind- en zonne-energie verschrikkelijk zijn. Volgens hem levert het te weinig op en is de productie te schadelijk. Hij zet alles op kernenergie. Hij gaat er compleet aan voorbij hoeveel goedkoper en efficiënter duurzame energie in de laatste jaren is geworden. Waarom zou je dan eerst de CO2-uitstoot moeten laten stijgen? Waarom zou je nog fossiele fabrieken bouwen in arme landen als duurzame opties goedkoper worden?”, vraagt Auke zich af.

“En natuurlijk hebben we ook andere problemen. Wat doe je als je 1 miljoen euro zou hebben en je mocht het besteden aan een nog te ontwikkelen technologie om CO2 uit de lucht te filteren of aan een gezondheidsprogramma waarmee je direct levens redt? Ik snap het best als je dan kiest voor mensenlevens redden.”

Steeds meer uit de kast halen om Parijsdoelstellingen te halen

Maar dat wil volgens Auke niet zeggen dat het ‘allemaal wel meevalt met het klimaat’. “We willen de doelstellingen van Parijs halen en binnen 1,5 misschien 2 graden opwarming van de aarde blijven. Maar om dit te bereiken moeten we steeds meer uit de kast trekken. Er zullen weinig klimaatwetenschappers zijn die ontkennen dat er de komende jaren miljoenen levens in gevaar komen door klimaatverandering. Dat is iets waar we zeker mee bezig mogen zijn”, legt Auke uit.

Daarom reageert Auke vaak op onderzoeken, scenario’s of andere dingen die volgens hem niet kloppen. “Kijk hoe lang het heeft geduurd voor elektrisch rijden echt werd geloofd. Verkeerde argumenten of onderzoeken die niet kloppen, zorgen voor twijfel. Dat probeer ik recht te zetten of het nu gaat over diesel tegenover elektrisch rijden of achterhaalde energiemodellen. Argumenten moeten wel waar zijn. Overdrijven en hiermee paniek zaaien, werkt dus ook niet. Climategate gebruiken klimaatsceptici nog steeds om te zeggen dat klimaatverandering wordt overdreven.”

De oplossingen zijn simpel: “Ja we hebben een probleem en moeten nu in actie komen. Maar momenteel denken we dat we allemaal naar de verdoemenis gaan als we het niet doen. Alsof het zwaard van Damocles constant boven ons hoofd hangt. Waarom kunnen we niet overstappen naar duurzaam omdat het goedkoper, leuker, eleganter of mooier is? We hebben de oplossingen in onze handen. En welke route het ook wordt – voor mijn part is het waterstof – als dit geluk vergroot en lijden voorkomt ben ik tevreden.”