Dornell is een slimme handgreep voor slechtzienden. Deze wordt vastgemaakt aan een looprek, rolstoel of witte wandelstok en stuurt kleine trillingen naar de hand om de richting of de aanwezigheid van obstakels aan te geven. Dit project, een vervolg op eerder onderzoek op het gebied van robotica voor inclusie, is momenteel het onderwerp van een INRIA Challenge om nieuwe haptische technologieën te introduceren en wetenschappelijke problemen in verband met multisensorische perceptie op te lossen, aldus het Franse onderzoeksinstituut Inria in een persbericht.
Een experimenteel looprek blokkeert de ingang van het laboratorium. Sluit je ogen om te begrijpen hoe het werkt. Zet je eerste stappen in het donker… en je verliest onmiddellijk je oriëntatievermogen. Een paar meter vooruit en het handvat begint te trillen. Voorzichtig, je staat op het punt een muur te raken. Draai je om, pas de richting aan en ga verder. Ondanks het gebrek aan visuele referenties is het sturen gemakkelijk. En alle informatie ligt in de palm van je hand.
Tastzin het minst gebruikt
“Als we lopen, gebruiken we onze tastzin het minst. Dit zintuig is dus vrij beschikbaar als een persoon op straat rondloopt. Vandaar ons idee om met minuscule trillingen gehandicapten te begeleiden”, zegt Marie Babel, die samen met Claudio Pacchierotti aan het hoofd staat van de INRIA Challenge Dornell, een transversaal onderzoeksinitiatief waarbij drie teams van het instituut betrokken zijn. Marie Babel heeft veel gewerkt aan stuurhulpmiddelen voor rolstoelen. De nieuwe technologische bouwsteen voegt haptische feedback toe aan eerder ontwikkelde systemen.
Vibraties geven de richting aan
Ongeveer twintig onderzoekers, promovendi, ingenieurs en technici zijn bij het project betrokken. Een van de ontwikkelde systemen is een joystick voor het besturen van rolstoelen. Deze joystick is uitgerust met vier kleine motoren. De trilling geeft de te volgen richting aan: links, rechts, vooruit of achteruit. Het tweede apparaat betreft de handgreep voor wandelstokken en looprekken. Onder dunne plastic membranen die in contact staan met de huid, produceert een reeks mobiele magneten minuscule trillingen. Het ontwerp ervan roept veel vragen op: onder welke vingers moeten de membranen worden geplaatst? Hoe sterk moet de trilling zijn? In welk tempo? Kunnen we verschillende membranen achtereenvolgens activeren om een richting aan te geven, een beetje zoals een knipperende pijl?
Vermoeidheid detecteren
Een derde systeem is MFX. De onderzoekers werken aan 3D-printing en hebben een materiaal ontwikkeld dat kan worden samengedrukt. Het kan drukniveau detecteren dat duidt op een bepaalde mate van vermoeidheid. De onderzoekers voeren testen uit om deze technologie te integreren.