Er zijn karweitjes die eigenlijk voor mensen te gevaarlijk zijn. Helemaal als de klus zich ook nog eens onder water bevindt. Voor dat soort toepassingen is de ‘Autonomous Aquatic Inspection and Intervention-robot A212 ontwikkeld. Deze week vond een demonstratie plaats.
De A2I2 is een gezamenlijk R&D-project van Forth Engineering, D-RisQ, het National Oceanography Centre (NOC), Thales UK en de University of Manchester, onder leiding van Rovco,
De A2I2 voorkomt dat mensen klussen moeten doen als het schoonmaken van nucleair afval in reservoirs voor verbruikt splijtstof uit kernreactoren. Daarom werd een test uitgevoerd in de Deep Recovery Facility van Forth in Cumbria; een watertank met een inhoud van 1,2 miljoen liter. Daar demonstreerden technici op welke manieren de onderwaterrobot kan helpen bij nucleaire ontmantelingsprojecten onder water.
Op afstand bestuurd
De A2I2 kan op afstand worden bestuurd. Hij is uitgerust met sonarsensoren om botsingen met gevaarlijke materialen te vermijden. “Het betekent dat je geen voorkennis van de omgeving hoeft te hebben,” zegt Joe Tidball, Innovations Manager bij Rovco. “Dit is fantastisch bij ontmantelingswerkzaamheden, wanneer je niet per se weet wat zich daar beneden in het water bevindt.”
Machine Learning en 3D-imaging
Met behulp van een systeem dat bekend staat onder de naam SubSlam, kan de A2I2 live 3D-beelden streamen. Daardoor kunnen technici aan wal snel beslissen wat er moet gebeuren. Dit is vooral nuttig in situaties waar de vaak nucleaire materialen met elkaar in botsing dreigen te komen. Met behulp van een Last Response Engine (LRE) kan de A2I2 in deze gevallen ingrijpen.
Het kan ook een overzicht maken van alle potentieel gevaarlijke materialen vóór de ontmanteling en dit vergelijken met een later overzicht om er zeker van te zijn dat alle materialen zijn verwijderd. Het systeem doet dit autonoom met behulp van machinaal leren (ML), waardoor menselijke fouten bij het opmeten worden vermeden.
Autonome beslissingen
D-RisQ heeft software ontwikkeld voor de A2I2 die daardoor ook autonoom beslissingen kan nemen. Momenteel is de A2I2 nog verbonden aan een drijvend systeem met de toepasselijke naam Lilypad, dat fungeert als lanceer- en oplaadpunt en als communicatiekanaal. De Universiteit van Manchester ontwikkelt echter draadloze onderwatercommunicatie, waardoor een kabelverbinding overbodig wordt en de A2I2 zich vrijer kan bewegen.
De volgende stap is een demonstratie in de nucleaire installatie van Sellafield. “We denken dat dat binnen een paar maanden zal gebeuren,” zegt Tudor.
Lees meer over robots via deze link.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
