Dat we talenten uit alle delen van de wereld heel hard nodig hebben om de uitdagingen waarvoor we staan te kunnen oplossen, is inmiddels meer dan duidelijk. Maar heeft de stad die international wel voldoende te bieden? In opdracht van de Eindhovense Living In-coördinator Ed Heerschap ging een team van het Expat Spouses Initiative (ESI) op onderzoek uit. Belangrijkste conclusie: de taal blijft een barrière.
Deze week gaat E52 in een reeks verhalen in op de wensen en verwachtingen van de expats en internationals in de stad – lees ze hier allemaal
Doel van het onderzoek was te achterhalen of het voorzieningenniveau in de stad aansluit bij de verwachtingen van de expat. Daarvoor is eerst het nodige bronnenonderzoek gedaan en vervolgens zijn honderd internationals geïnterviewd. Daarbij liepen de onderzoekers direct al tegen een definitieprobleem aan: wanneer is iemand eigenlijk een expat en wanneer een international of kenniswerker? Heerschap: “De expat is iemand die voor korte tijd ergens blijft hangen, zonder er te willen wortelen. Maar we merken nu dat steeds meer internationals hier komen met het idee om lang te blijven. Het woord expat zou ik daarom liever niet meer gebruiken.”
Gezondheidszorg
Er bestaat een enorm gat tussen de feitelijke kwaliteit van de Nederlandse gezondheidszorg (al jarenlang de beste van Europa, zegt onderzoek) en de manier waarop de internationals dat ervaren. Driekwart van hen is ontevreden of zelfs zeer ontevreden. Ruim eenderde zou om die reden Nederland zelfs liever willen verlaten. Volgens ESI zou goede, Engelstalige voorlichting hierin al veel kunnen verbeteren.
Huisvesting
Ook op het gebied van huisvesting is gebrek aan informatie het grootste obstakel voor de internationals. Zeker omdat veel informatie alleen in het Nederlands voor handen is. Dat geldt bijvoorbeeld voor contractinformatie, voor juridische documenten en voor gemeentelijke regelgeving. Ook de websites van de woningcorporaties zijn veelal in het Nederlands. Dat geldt niet voor de meeste makelaars: tweederde is (ook) in het Engels. De grootste behoefte hebben de internationals aan een centraal instappunt: een online platform of een juridisch loket.
Sociale interactie
Op zich bevalt Eindhoven de expats prima. Alleen de carrièremogelijkheden krijgen een 6-.
De internationals organiseren hun sociale leven op drie manieren. Allerlei ontmoetingen vinden plaats binnen min of meer afgesloten communities, maar daarnaast zijn er ook incidentele meet-ups (via oproepen op een webplatform) en hulpgroepen op bijvoorbeeld facebook.
Engelse taal is cruciaal om talent aan te trekken, Nederlands om het talent te behouden
Een groot probleem hebben de internationals met culturele informatie, vooral omdat ofwel de agenda-informatie niet in het Engels is, ofwel de voorstelling zelf. Hierin is recentelijk wel veel verbetering te zien, zo wordt geconstateerd. Het Parktheater doet er veel aan en ook The Hub for Expats heeft geregeld eigen activiteiten. Ook zijn er internationale festivals en speciale bijeenkomsten op de Internationale School en de High Tech Campus.
Banen
Werk is doorslaggevend voor de tevredenheid van de international. Daarbij is het niet genoeg als een van de partners van een gezin werk heeft, zo blijkt. Werk is bij uitstek de methode om te aarden in de nieuwe omgeving; zonder werk is dat lastiger. Sterker nog: over een periode van vijf jaar ligt de kans 20% hoger dat expats terugkeren naar huis als hun partner geen werk kan vinden.
Er zijn verschillende manieren om de partner van de expat aan werk te helpen. Het Expat Spouses Initiative zelf doet er veel aan, bijvoorbeeld door bemiddeling of deelname aan carrièrebeurzen. Andere initiatieven zijn Bright Society, Fight Like a Woman en Boost IQ.
Onderwijs
De culturele verschillen tussen het thuisland en Eindhoven zijn op het gebied van onderwijs sterk merkbaar. De internationale school is welkom, maar voor veel gezinnen ook te duur. In het basisonderwijs wordt de warme maaltijd tussen de middag gemist. Volop waardering is er voor het initiatief Wereldwijzer, een basisschool voor nieuwkomers waar de kinderen in 40 weken Nederlands leren, en vervolgens dus naar het reguliere onderwijs kunnen doorstromen.
Vrijwel alle expats (90%) willen graag Nederlands leren spreken, maar ze vinden een cursus onbetaalbaar. De helft van de ondervraagden is ervan overtuigd dat de aansluiting met de lokale maatschappij veel beter zou gaan als er geen taalbarrière was.
Toegankelijkheid
Of het nu gaat om de letterlijke toegankelijkheid van de stad (hoe kom je bijvoorbeeld van het vliegveld naar de binnenstad en wat zijn de regels voor een fietser) of de figuurlijke (hoe vind je gemeentelijke informatie, wat is het nieuws), de international mist hier totaal de aansluiting. Opnieuw is de taal het probleem.
Conclusies
De ESI-onderzoekers trekken zes conclusies uit hun bevindingen:
- We zijn op de goede weg
- Focus op het talent van de partners is hoog nodig
- Er zijn veel goede voorzieningen, maar de perceptie van de international is anders
- Toegankelijkheid moet beter
- Engelse taal is cruciaal om talent aan te trekken, Nederlands om het talent te behouden
- Focus op welbevinden is leidend voor de gemeente