Het Delft Hyperloop-team van de Technische Universiteit Delft heeft zijn nieuwste ontwerp gepresenteerd. Het team belooft belooft als eerste ter wereld een baanwissel te maken.
De Hyperloop is een toekomstig transportsysteem waarbij voertuigen onder druk, pods genaamd, binnen vacuümbuizen rijden. Door gebruik te maken van volledig elektrische, magnetische aandrijving, zijn er geen fossiele brandstoffen nodig. De lane switch-functie is essentieel om de pods in verschillende richtingen te laten rijden.
Waarom dit belangrijk is
De Hyperloop belooft de vierde manier van transport te worden, die het comfort van de trein en de snelheid van een vliegtuig combineert. Studenten zijn ook actief in de ontwikkeling van deze technologie.
Delft Hyperloop is een van de studententeams van de universiteit. Elk jaar ontwikkelt een nieuwe groep studenten een nieuw prototype, waarmee innovatieve elementen aan de technologie worden toegevoegd. Naast de mogelijkheid om van baan te wisselen, heeft de ontworpen pod een motoraandrijving en een waterkoelsysteem. Op deze manier willen de studenten wagons veel beter produceerbaar maken op grote schaal, wat een belangrijke stap is voor de implementatie van een hyperloopnetwerk.
Testen baanwissel
Vanaf half april zullen de tests plaatsvinden op een baan van 40 meter naast de D:Dreamhall van de TU Delft. De testbaan splitst zich halverwege in tweeën. Hierdoor zijn er voor de Hyperloop pod twee rijrichtingen, rechtdoor of met de bocht mee zonder de baand aan te raken.
De vorige Delft Hyperloop teams hebben de basis gelegd waardoor het achtste team de lane switch kon implementeren. In eerdere jaren is een volledig zwevend prototype ontwikkeld, met de baan direct boven het voertuig. Een baanwissel klinkt eenvoudig, maar is erg ingewikkeld voor een hyperloopsysteem. Om een effectieve wissel te maken, moet met veel verschillende factoren rekening worden gehouden, zoals de balans van de krachten die op het voertuig werken. Het is essentieel om goed na te denken over hoe krachtig de magneten aan de linker- of rechterkant van de pod moeten werken om het op de juiste manier te sturen. Daarnaast moeten de studenten ook rekening houden met de middelpuntvliedende kracht, die afhangt van hoe snel het voertuig door de bocht gaat.
“Ga je rechtsaf bij een kruising? Dan ga je naar Parijs. Toch liever Milaan? Dan gaat het voertuig (de pod) naar links. Dit maakt de nieuwste innovatie een mijlpaal voor het team en het hyperloopnetwerk,” zegt Cem Celikbas, Team Captain van de Delft Hyperloop.
Eigen motorbesturing en waterkoelsysteem
Om een baanwissel mogelijk te maken, moet de pod met voldoende snelheid door de bocht kunnen gaan. Hiervoor gebruiken de studenten een efficiënte motor die door het team van vorig jaar is ontworpen. Om deze motor nog efficiënter te maken en ervoor te zorgen dat hij precies de hoeveelheid kracht krijgt die op een bepaald moment nodig is, heeft het team van dit jaar ook zijn eigen motoraandrijvingen ontworpen. Voorheen werden deze geleverd door een van de partners, maar met deze eigen, op maat gemaakte motoraandrijvingen kan het studententeam het prototype verder optimaliseren.
Al deze elektrische onderdelen zorgen ervoor dat het prototype kan bewegen en zweven op de baan, maar ze produceren ook veel warmte. Om ervoor te zorgen dat deze geproduceerde warmte – in vacuüm – wegblijft van alle kritieke onderdelen, bedacht het team een verdampend waterkoelsysteem dat gebruikmaakt van het lagere kookpunt van water in vacuüm. De geproduceerde warmte wordt opgeslagen in het water en vervolgens afgegeven aan de hyperloopbuis, vergelijkbaar met hoe mensen zweten. Deze oplossing lijkt eenvoudig, maar is cruciaal voor het beschermen van de meest complexe systemen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
