We delen met zijn allen steeds meer. In sommige langen is het zelfs niet meer nodig om een eigen auto, eigen scooter of eigen e-step te hebben. Eenvoudig registreren met de juiste app, het voertuig ontgrendelen en klaar is kees. Door de stad cruisen is nog nooit zo makkelijk geweest. Nederland wacht er nog op, maar inmiddels zijn in veel Europese steden deze e-steps al heel gewoon.
E-steps een bron van ergernis
Hoewel dit eenvoudig klinkt, maakt het veel mensen boos. De inwoners van Parijs, bijvoorbeeld. E-steps maken hier al enige tijd deel uit van het verkeer. De praktische, opvouwbare steps zijn stabiel en behendig. Voor sommige elektrische steprijders in de Franse hoofdstad is het dan ook geen probleem om tijdens de spits – met andere woorden, de klok rond – vrachtwagens, auto’s, motorfietsen en andere weggebruikers in te halen. Of beter gezegd: hen uit te dagen.
Roekeloosheid
Wie onlangs in Parijs is geweest, heeft vast gemerkt dat e-steprijders in de stad van de liefde ofwel knettergek zijn, ofwel levensmoe. Het lijkt alsof velen van hen op een enkele reis zijn. Of het nu gaat om concurreren met vrachtwagens op een driebaansweg, of om in hoge snelheid door toeristenmassa’s vliegen op de stoep voor de Eiffeltoren, het is geen enkel probleem voor e-steprijders. Maar wel voor andere weggebruikers. Om nog maar te zwijgen over het risico op ongelukken. Klinkt als kamikaze – en dat is het ook.
Dat is niet alleen de mening van de geïrriteerde Parijzenaars. Maar ook Lime, verhuurder van deelsteps, heeft zijn twijfels. Het Amerikaanse bedrijf biedt micro-mobility oplossingen voor mensen die in en rond steden wonen. Zelfs in Parijs.
Sharing-nachtmerrie
Geen twijfel mogelijk, sharing is caring. Maar wat Lime momenteel meemaakt, had waarschijnlijk zelfs hun crisismanager niet verwacht. In Parijs gebruikt één op de tien mensen al een deelstep. En één op de vier personen is van plan om er in de toekomst gebruik van te maken. Dat lijkt voor Lime goed nieuws, toch? Maar dat is het niet.
Lime heeft in het businessmodel geen rekening gehouden met de aard van de mens. En deze handelt, zodra hij op een geleende e-step rijdt, meestal roekeloos en egoïstisch. Er is geen enkel spoor van verantwoordelijkheidsgevoel. Om nog maar te zwijgen van respect tegenover andere weggebruikers.
Niet van mij, dus wat maakt het uit
Lime moet nu opdraaien voor het lompe, egoïstische gedrag van e-steppers. Het heeft het Amerikaanse bedrijf al veel negatieve krantenkoppen opgeleverd. Ook Anne Hidalgo, de burgemeester van Parijs, heeft al aangekondigd dat ze het aantal e-steps en het slordige gebruik ervan enorm wil verminderen.
Had iemand dit gedrag kunnen voorzien? Het is in feite geen geheim dat mensen over het algemeen voorzichtiger zijn met hun eigen spullen dan met geleende spullen. Geen wonder, want voor zijn eigen step moet een bestuurder veel meer betalen dan voor een huurstep. In het laatste geval is het niet erg als er iets kapot gaat of zijn verkeershouding niet voorbeeldig is. Het is toch niet zijn eigen e-step. Dit is overigens niet alleen een Frans fenomeen. In Zweden kostte de e-step een 27-jarige het leven.
Dure campagne
Lime wil nu met een dure printcampagne in de Franse wereldsteden het negatieve imago van de behendige e-steps tegengaan. Bovendien is het de bedoeling dat bestuurders worden aangemoedigd tot respectvol rijgedrag. Met felgroene campagneposters wil het bedrijf e-steppers bewuster maken. Zou het werken?
Misschien zou Lime er goed aan doen om het aantal crisismanagers te vergroten. Voor het geval de campagne een flop wordt.
Duitsland
Net als Nederland, wacht Duitsland momenteel vol ongeduld op de definitieve goedkeuring voor de “E-Flitzer”. Halverwege deze maand moet het eindelijk zover zijn. Er zijn uiteraard geen alternatieve mogelijkheden van vervoer. Niet alleen e-stepverhuurbedrijven staan te popelen. Ook geïnteresseerde gebruikers kunnen nauwelijks wachten om op elektrische steps te stappen.
En wat als het zover is? Zullen Duitsland en Nederland te maken krijgen met hetzelfde fenomeen als de Franse steden? Geen aandacht, geen respect voor andere weggebruikers? Want op de weg geldt nu niet langer het recht van de sterkste, maar het recht van de snelste. Het maakt niet uit hoe. Het belangrijkste is om snel van A naar B te gaan. Fietsers demonstreren dit al. Zelfs rode verkeerslichten, files of voetgangers houden hen niet tegen.
Wil en werkelijkheid
Binnenkort komen daar dus ook e-steppers bij. Wat zou het mooi zijn als zij een voorbeeld zouden kunnen zijn van aandacht en respect in het verkeer. Rem gewoon af als de weg niet vrij is. Druk jezelf er niet zomaar tussen. Behandel huurvoertuigen met zorg. Hoe geweldig zou dat zijn – helemaal zonder regels en grote controles. Zonder sociale protesten en beperkingen.
In steden als München is dit echter moeilijk voor te stellen. Daar zijn er al genoeg moeilijkheden met eigenwijze automobilisten, scooter- en motorrijders, en fietsers. Oh ja, vergeet voetgangers niet. Maar hoop sterft het laatst. Want sharing is caring.
Ook interessant:
Morgen Beter: Van bezit naar gebruik, en terug
Mobiel oplaadbedrijf Chargery gaat zijn diensten nu ook in Hamburg en Praag aanbieden
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
