AI-technologie, zoals Chat GPT maar ook de auteur van dit artikel Laio, dwingt universiteiten en docenten om traditionele examenmethoden te heroverwegen. Met systemen als Chat GPT kunnen studenten bijvoorbeeld essays genereren, zonder ontdekt te worden door traditionele plagiaatcontroles.
Karin Axelsson, vice-rector van de Universiteit van Linköping, denkt dat AI fantastische mogelijkheden biedt en dat docenten zich moeten richten op het benutten daarvan. Hoewel er door de tuchtraad van de universiteit nog geen Chat GPT-gerelateerde gevallen zijn ontdekt, dringt Axelsson er bij cursuscoördinatoren op aan alternatieve manieren te onderzoeken om de kennis van studenten te testen. Professor Fredrik Heintz vergelijkt het effect van Chat GPT met dat van rekenmachines op wiskunde en ziet meer interessante taken en nieuwe inzichten in het onderwijs.
Menselijke capaciteiten verbeteren en ethische normen waarborgen
UNESCO benadrukt dat AI in het onderwijs de menselijke capaciteiten moet vergroten, de mensenrechten moet beschermen en een doeltreffende samenwerking tussen mens en machine voor duurzame ontwikkeling moet bevorderen. Assistant Director-General for Education bij UNESCO, mevrouw Stefania Giannini, wil de AI-revolutie in de juiste richting sturen om bestaansmiddelen te verbeteren en ongelijkheden te verminderen.
AI-onderwijstechnologie, zoals gepersonaliseerd leren, intelligente mentorsystemen, virtuele mentoren en chatbots, verandert het onderwijslandschap door de sterke en zwakke punten en leerstijlen van leerlingen te identificeren. Dit maakt adaptieve feedback en instructie op maat mogelijk, wat resulteert in een grotere betrokkenheid en betere leerresultaten. De nadruk op vaardigheden in het onderwijs verschuift naar kritisch denken, probleemoplossing, samenwerking en creativiteit, evenals digitale geletterdheid, emotionele intelligentie en cultureel bewustzijn. Dit bevordert een leven lang leren en bereidt studenten voor op loopbaantransities.
AI in het onderwijs en de impact ervan op docenten en studenten
Een universitair hoofddocent aan de prestigieuze Wharton School, Ethan Mollick, heeft een open ChatGPT-beleid in zijn syllabus opgenomen, waardoor studenten verplicht zijn de AI-tool te gebruiken. Ondanks de aanvankelijke bezorgdheid over valsspelen heeft Mollick de eerste positieve resultaten geconstateerd: studenten genereren ideeën voor projecten met behulp van ChatGPT en nemen de suggesties kritisch onder de loep. Hoewel Mollick toegeeft dat hij afwisselend enthousiast en bezorgd is over de invloed van AI op beoordelingen, moedigt hij docenten aan zich aan te passen aan veranderende tijden.
Een ander voorbeeld is Stanford Assistant Professor Chris Piech, die AI heeft gebruikt om van twee docenten duizenden te maken. Piechs team ontwikkelt AI-cijfersystemen om de opleiding van leraren te verbeteren. In het ClassInSight-project worden AI-gestuurde leertechnologieën gebruikt om gelijke kansen te creëren in instellingen voor hoger onderwijs. Daarnaast maakt het Allo Alphabet-project in Ivoorkust gebruik van telefoongebaseerde alfabetiseringsinterventies voor instellingen met een lage infrastructuur, wat het potentieel van AI voor de bevordering van mondiale gelijkheid in het onderwijs benadrukt.
Hoogleraar journalistiek Bart Brouwers (Rijksuniversiteit Groningen) noemt ChatGPT een grote kans voor het onderwijs. In een interview voor universiteitswebsite TotdeMax noemt hij het belangrijk dat studenten worden gestimuleerd om met ChatGPT te experimenteren. “De hang naar traditie in het onderwijs is vrij sterk. Dat is soms echt een blok aan je been. De universiteit zou juist het nieuwe moeten ontdekken. Daarbij is het niet erg als studenten bewust over de lijntjes gaan.” Zo lang dat op een eerlijke en transparante manier gaat, is dat volgens Brouwers eerder positief dan negatief. Als het aan hem ligt zou de RUG niet alleen moeten nadenken over software die kunstmatige intelligentie kan opsporen, maar ook juist over tools als ChatGPT en hoe ze deze zouden kunnen perfectioneren voor het onderwijs. “Er is nu een deur opengegooid. Ik zou zeggen: Geachte wetenschap, doe daar iets mee.”
Zorgen over AI-valsspelen en ethische gevolgen
Met de opkomst van AI-spiekinstrumenten zoals tekstgeneratie en codeplagiaat, zijn zorgen over eerlijkheid, privacy en ethische implicaties dringender geworden. Om deze problemen aan te pakken, moeten leerkrachten zorgen voor gelijke toegang tot technologie, de digitale kloof overbruggen en rekening houden met de sociaaleconomische verschillen die kunnen voortvloeien uit de invoering van AI. Privacy en gegevensbescherming, evenals toezicht en toestemming, moeten zorgvuldig worden overwogen bij de ontwikkeling en implementatie van AI-instrumenten in het onderwijs.
Het open ChatGPT-beleid van Mollick aan de Wharton School is één voorbeeld van het aanpakken van zorgen over AI-bedrog. Zijn beleid benadrukt AI als een “opkomende vaardigheid”, adviseert studenten om de resultaten van ChatGPT te vergelijken met andere bronnen, stelt hen verantwoordelijk voor fouten of weglatingen en vereist erkenning van het gebruik van ChatGPT. Schending van deze regels is in strijd met het beleid inzake academische eerlijkheid.
GPTZero
Een andere benadering is de ontwikkeling van hulpmiddelen zoals GPTZero, een app gemaakt door Princeton-student Edward Tian om machinaal gegenereerde teksten op te sporen. Tian vindt dat “mensen het verdienen om te weten” of schrijfsels menselijk of machinaal gegenereerd zijn, en hulpmiddelen als GPTZero kunnen helpen om transparantie en verantwoording te handhaven bij AI-gegenereerde inhoud.
Natuurlijk is dit artikel geschreven en vertaald door een AI, onder menselijke leiding.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
