Eindhoven kan trots zijn op alle technologie die hier is ontstaan. Maar de stad heeft kunstenaars nodig om ons te helpen nadenken over de effecten en gevolgen van al die innovaties. En nog belangrijker: innovatie zou sneller gaan als er meer verbindingen komen tussen de werelden van kunst en techniek.
Door Viola van Alphen
Eerder won ik de landelijke innovatieprijs, werd internationaal genoemd als trendwatcher en pionier op internet en virtuele werelden. In april werd ik gevraagd op het Europees Theatertreffen om te helpen de “digitale achterstand” in die sector te helpen inlopen. Meerdere sectoren zijn bezig met innovaties, virtuele werelden, internet of things, etc.
Er lijkt weinig interactie tussen verschillende sectoren.
En dat is jammer. Want CREW bijvoorbeeld bouwde 10 jaar geleden hun eigen Oculus Rift, met een 360 graden camera op een helm, een videobril, en een zware laptop op de rug. Andere kunstenaars maakten slimme snelwegen, de city als een playground en de kogelvrije huid op basis van spinnenzijde. Anouk Wipprecht werkte bij Intel aan een Spider Dress en genereerde zo veel media aandacht en voedde daarmee een discussie over intermenselijke afstand, communicatie via smart kleding en integratie van dieren-eigenschappen in nieuwe technologie en wearables.
Veel mediakunstenaars haalden eerst hun ingenieurstitel en wilden daarna verder gaan om die o zo spannende toekomst te onderzoeken. Virtuele werelden, de beperkingen in onze menselijke percepties, het technologisch upgraden van ons lichaam; zijn digitale analyse systemen beter en hoe houden wij daar de controle over? Innovaties gaan maar zo snel, als wij mensen aankunnen. In innovatie speelt een duidelijke menselijke factor een rol.
Kunst kan daarbij een brug slaan. Kunst vindt nieuwe toepassingen van innovaties. Kunst bedenkt nieuwe innovaties, nog voordat ze ontstaan. Kunst zet ons ook aan tot nadenken of we die nieuwe innovaties wel willen, of we een 1984 toekomst willen, of dat we in de vele VR congressen die er nu zijn, misschien ook wel veiligheidsregels en verkeersregels met zijn allen van tevoren moeten inbouwen. Wie wil nou een app gebruiken als hij vooraf weet dat daardoor zijn zorgverzekering omhoog gaat, of hij op een zwarte no-fly lijst komt naar Amerika?
Wat gebeurt er op moment dat een data-analysesysteem wel hoort dat je iets zegt over een bom, maar het stuk erna niet opslaat, waarin je vertelde dat je een grapje maakte? Onze data-analysesystemen zitten boordevol fouten en daar moeten we voorzichtig mee zijn, dat zijn we helaas niet, want het is handel. Ik wil wel graag een smarte elektriciteitsmeter, smarte lichtknopjes, smarte gordijnen, een smarte stad, maar alleen als ik weet het niet via internet verbonden is en geen data kan lekken, die mij in de problemen kunnen brengen. Ik wil niet in een auto zitten zonder veiligheidsgordels.
Kunstenaars zien die scenario’s op tijd en kunnen daar ook creatieve oplossingen voor verzinnen. Ze zien nieuwe mogelijkheden en kansen, nieuwe toepassingen, nieuwe verbindingen. Nieuwe scenario’s op het gebied van menselijke interactie. Kunst is beeldend filosoferen, beeldend dromen, spelen. Kunst is een Bachelor en Master opleiding, het is veel meer dan “deco”. We leren nu machines zelf na te denken, Manifestations toont zelfs een Psychiatrische Kliniek voor Robots, voor alle toekomstige problemen die dit met zich mee kan brengen. Het klinkt misschien ver gezocht, maar wat als die touchpad inderdaad straks onze fysieke vinger voelt en sociaal veel moet leren? Daar komt alweer een nieuw genre in de wetenschap en bedrijfsleven. Ik zie Eindhoven als een regio met veel kansen en innovatieve technologie, en ik zie veel mogelijkheden deze innovatie te versnellen als we regelmatig bruggen slaan tussen professionele kunstenaars en technische bedrijfssectoren.
27 oktober, 15:00 uur: Entrepreneur meets Artist. Meer info en kaartjes hier
