Onder de oppervlakte is er behoorlijk wat beweging in de stad. Veel initiatieven van de eigen inwoners zijn alleen niet voor iedereen zichtbaar. Er zijn Maatjes, helpende handen, we organiseren samen eten, begeleiden elkaar bij Nederlands, helpen allochtonen integreren in onze stad, maar we gaan ook samen op pad en iets leuks doen, bestellen biologische groente direct van de boer, bieden tijdelijk onderdak als het even niet meer lukt, zijn samen creatief bezig, ontmoeten elkaar in een huiskamer in de wijk, praten en ondersteunen elkaar in groepsbijeenkomsten, we doen klussen voor iemand die het niet zelf kan en er het geld niet voor heeft, en nog veel meer. Het is er allemaal al. En al die activiteiten draaien op vrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten. “Eindhoven heeft Samenkracht”, zoals Paul Gielen, raadslid voor D66, het noemt.
Gielen is de samensteller van een boekje dat al die initiatieven, maar vooral alle vrijwilligers erachter, een gezicht geeft. Wie het leest, valt van de ene verbazing in de andere: ongelofelijk, gebeurt er echt al zoveel in deze stad? “Ja echt”, bevestigt Gielen. “En dat was precies de reden om dat allemaal eens in kaart te brengen. Misschien helpt het ons in de discussies rondom de decentralisaties van (onder meer) de zorg. Want hoe meer we dat hele proces letterlijk als een zorg zien, des te groter het probleem wordt. Terwijl we al die initiatieven ook kunnen opvatten als onderdeel van een veel grotere en belangrijkere beweging. Een beweging die uitgaat van het zelforganiserende vermogen van de burger. Moet je eens zien hoe snel je dan stappen kunt zetten.“
De natuurlijke neiging van een overheid is regels opstellen – maar wat als we dat eens zouden omdraaien?
De natuurlijke neiging van een overheid is regels opstellen, kaders scheppen, zegt Gielen. Ook voor de groepen die hulp nodig hebben. “Maar wat als we dat eens zouden omdraaien? Niet altijd voor de mensen denken, maar ze dat zelf laten doen. Er komt vanzelf meer energie los als je mensen zichzelf laat organiseren, in plaats van dat voor ze te doen.” Bottom-up is veel effectiever dan top-down, weet Gielen. “Ons boekje kun je dan ook zien als een dubbele oproep: aan de gemeente om burgerinitiatieven makkelijker te maken en niet allemaal in regels te willen vangen en aan de burger om daadwerkelijk door te pakken met al die activiteiten.”
Het viel nog niet mee al die Eindhovense initiatieven in kaart te brengen; Gielen en zijn collega’s zijn er een dik half jaar mee bezig geweest. “Nu veel speurwerk hadden we een lijst met zo’n 40 initiatieven. Maar toen we ze vervolgens probeerden te bereiken, strandden we vaak. Meestal was dat omdat die initiatieven niet echt naar buiten gericht waren. Uiteindelijk hebben we in februari 19 initiatieven zichzelf laten presenteren. Aan elkaar en aan Lenie Scholten, de wethouder. Zij was direct enthousiast en ik weet ook nu al dat zij ons voorwerk straks alle aandacht gaat geven die nodig is.”
Want na vanavond – dinsdag 21 april – zit deze klus er voor Gielen en D66 op. “Het moet zeker geen partijding zijn, dit is iets van en voor de hele stad. Gelukkig denkt Lenie Scholten er ook zo over.”
D66 biedt het boekje vanavond, na afloop van de commissievergadering Maatschappelijke Ontwikkeling, officieel aan. “Als een eerste bouwsteen”. Dat betekent dat er meerdere bouwstenen moeten volgen. “Daarom willen we vanuit de raadscommissie een werktafel organiseren met burgers, initiatieven, Wij Eindhoven en geïnteresseerden, om samen stappen te zetten die de vindbaarheid van burgerinitiatieven vergroten en daar nieuwe initiatieven aan toe te voegen.”
Het boekje “Krachtig Eindhoven” is beschikbaar via de site van D66: https://eindhoven.d66.nl/publicaties/
