Toen mijn *zogenaamde* smartphone weer eens een niet te begrijpen melding gaf en ik gefrustreerd op knopjes bleef drukken om toch de functionaliteit te krijgen die ik wenste, kreeg ik ineens een déjà vu. Niet alleen herkende ik na enig nadenken de melding omdat ik die ooit eerder had gehad, ook schoot me de oplossing te binnen toen ik goed nadacht over hoe het toen weer goedgekomen was.
Mijn telefoon zat te vol. En er is een logica tussen het werkgeheugen dat nodig is voor het operationeel systeem, de opslagcapaciteit van het apparaat (intern én extern) en de hoeveelheid actieve apps die draaien. Volgens mij geldt dit voor een slimme stad ook. Je zult voor dynamische en voortdurende innovatie die soepel en bijna organisch verloopt steeds een gezonde balans moeten bewaken tussen programma-initiatieven en de opnamecapaciteit van het materiaal waarmee je werkt.
In Eindhoven gaat ongelooflijk veel goed en daar mogen we met zijn allen best wat trotser op zijn. De ene nominatie volgt de andere uitverkiezing op en de ‘top-tien-lijstjes’ over succesvolle initiatieven overspoelen de lezer/kijker van alle media voortdurend. Het buzzt in stad en regio terwijl alles tegelijkertijd keurig doorgaat.
Althans, zo lijkt het. Tegelijkertijd ligt namelijk overload op de loer en een gebrek aan slimme streaming, waardoor het gevaar dreigt dat smart snel over kan gaan in pretty stupid. In ons enthousiasme vergeten we als innovatoren weleens dat we niet steeds opnieuw een oplossing hoeven te verzinnen voor zaken die we eerder al eens goed hadden uitgezocht.
Het slim inrichten van straten en knooppunten, het slim gebruiken van parkeerzones en transferiums, het slim doorvoeren van een reorganisatie op (stads-)bedrijfsniveau, het slim opzetten van een gemeentelijk zorgstelsel, het slim voeren van een gesprek over de gewenstheid van een stadsregio, het slim opsporen-aanspreken-inzetten van subsidiegelden voor kunst en cultuur, het slim combineren van de krachten en veelzijdigheid van een multiculturele samenleving, het slim aanpakken van overlast en criminaliteit en het slim in kaart brengen van de wensen en klachten van de bewoners van je stad zijn allemaal geen dingen die roepen om innovatieve beleidsplannen en dure interimmanagers, simpelweg omdat er elders al geweldige en direct oproepbare en inzetbare (geteste en beproefde) kennis voorhanden is.
Slimme innovatie is ook durven toegeven dat je als stad, als community, misschien de neiging hebt om ‘drukdrukdruk’ bezig te blijven met vernieuwing terwijl het geen vernieuwing betreft maar slechts het slecht herhalen van wat elders al beschikbaar is. A smart city tells its own story, als je tenminste enige orde aanbrengt in je hardware en je software. Als je al je digitale foto’s en filmpjes niet ordent en geen keuzes maakt en geen plakboek samenstelt, dan krijg je geen inspirerend beeld om mee verder te werken. Waarom gaan jongeren weer massaal over tot het gebruik van een Nokia en een Polaroid? Precies, omdat het ze rust brengt om te genieten van het simpele succes en geluk van een gelukt berichtje of plaatje.
“Er ligt een Smartness Overload op de loer”
Je kunt als slimme stad steeds meer gigabytes volstoppen met al je halve ideeën en projecten – websites en rapporten vol – die door niemand meer gelezen of geraadpleegd worden omdat niemand zich meer herinnert dat ze er überhaupt waren, maar je kunt beter naar de melding luisteren die het systeem je geeft. Volgens mij zegt de gewone Eindhovenaar al een hele tijd en steeds vaker en duidelijker “er is iets mis met de snelheid; er klopt iets niet met vraag en aanbod; er is een kloof tussen snel en langzaam; ik heb hulp nodig maar die krijg ik niet”. Wordt er eigenlijk wel slim geluisterd en geleerd..? Wat is er toch mis met ons Eindhovens geheugen?
We moeten als stad volgens mij swift, smart and smooth ons geheugen opschonen om vol voor echte innovatie te kunnen gaan. Het economische domein moet soepel kunnen schakelen met het sociale, het ecologische en het culturele domein. Het geheugen moet op orde zijn om een smart system and a smart story te kunnen krijgen. Oude ballast op orde, rommel en verdubbelingen eruit, invalide systeemmappen herstarten of weggooien, ruimte maken om het systeem optimaal te laten draaien. Deze metafoor is van toepassing op heel veel zaken die dagelijks maar ook structureler in Eindhoven spelen – graaft u uw eigen geheugen er maar eens op na..!
Mijn telefoon doet het overigens weer prima. Ik heb tevens de batterij vervangen. Zal ik me nu aanmelden als smart city memory manager..?
E52 maakt een serie artikelen rond de vorming van een smart society. Lees hier meer.
