De ceo van de Europese investeerder in innovatieve start-ups InnoEnergy, Diego Pavía, is er heilig van overtuigd dat we in 2050 geen CO2 meer uitstoten en dat we allemaal gebruik maken van groene energie. Innovation Origins vroeg hem waarom en hoe hij aankijkt tegen de Green Deal die eurocommissaris Frans Timmermans eind dit jaar moet opleveren en waarin staat hoe Europa CO2-vrij wordt in 2050. „Het belangrijkste is dat Timmermans een eigen visie op de energietransitie heeft, en dat hij zich niet laat beïnvloeden door lobbyisten”, aldus Pavía.
Hoe kijkt u aan tegen de roadmap van de Europese lidstaten naar 2030, wanneer ze de helft van hun broeikasgassen minder moeten uitstoten en 2050, wanneer ze deze helemaal niet mogen uitstoten?
„Deze energietransitie zal werkelijkheid worden. Waarom? Tegenwoordig kun je kiezen tussen energieopwekking door windmolens of energie die is opgewekt op basis van de verbranding van fossiele brandstoffen. Energie opwekken met een windpark is goedkoper. Dat betekent dat de technologieën die de ambities voor de energietransitie waar kunnen maken, al bestaan. En ze zijn ‘in the money’, zoals we dat noemen. Ze zijn concurrerend. Als dat niet zo zou zijn, zou de consument gaan voor datgene dat hem of haar de meeste winst zou opleveren. Tegenwoordig is wat het meest concurrerend is, al gebaseerd op groene technologie.”
Is dat vanwege subsidies?
„Nee. Dat was in het beginstadium van de duurzame energieopwekking zo. Maar inmiddels kan de business op eigen benen staan. De innovaties en de uitvinders van van de nieuwe technologie zijn in staat gebleken om de harde noten te kraken die dit mogelijk maken. Deze innovaties zijn levensvatbaar, vanuit zakelijk perspectief gezien. Maar aan een transitie zitten altijd twee kanten. Die van de business to business en de business to consumer, of burger. De business to business-kant loopt voorop. Die doelstellingen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen zullen de betrokken bedrijven eerder halen dan afgesproken is: omdat het zakelijk logisch is om de meest concurrerende technologie toe te passen. Als het gaat over business to consumer zal het gebruik van de innovatieve technologie en de mindset van de consumenten moeten veranderen. Er is heel wat nodig voordat consumenten ertoe overgaan om een nieuw soort auto te kopen, of een warmtepomp voor de verwarming in huis bijvoorbeeld. Die overgang zal veel moeilijker zijn.”
Omdat het ingesleten gedragspatroon van de mensen moet veranderen?
„Ja, de manier waarop ze omgaan met de producten die ze gebruiken, zit in hun hoofd. Daarom organiseerden we [afgelopen week, red.] ook een congres over het menselijk maken van de energietransitie. We moeten de transitie naar de burgers brengen zodat ze geen toeschouwers of lijdende voorwerpen worden, maar actoren. Dat is een probleem dat je niet zomaar opgelost hebt. We komen in Europa allemaal uit andere culturen. Er zijn Duitsers, Spanjaarden, Fransen. We gedragen ons allemaal anders en we reageren allemaal anders op de stimuli die uitgaan van de energietransitie. We moeten als systeemspelers samenwerken om dat te laten gebeuren.”
Wat verwacht u van de Green Deal van eurocommissaris Frans Timmermans. Als u er iets in mocht zetten: wat zou dat zijn?
„Op die vraag heb ik het antwoord zeker niet. Maar ik zou zeggen: hé meneer Timmermans, u heeft een visie nodig! En dan moet hij daar de instrumenten aan toevoegen die de uitvoering van zijn visie mogelijk maken. Sinds Timmermans het geld heeft dat hij van voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie gekregen heeft voor de transitie, wordt hij door alle mogelijke lobbyisten alle mogelijke kanten op geduwd. Het gevaar daarvan is, dat als Timmermans geen eigen visie met bijbehorende tools heeft, hij zich door die lobbyisten laat beïnvloeden en hij een lappendeken van al die invloeden maakt. Dat is fout.”
De lidstaten moeten de Green Deal goedkeuren.
„Nee. De lidstaten moeten hun nationale klimaatplannen inleveren. Er zijn al concepten waarin staat hoe ze bijdragen aan de klimaatdoelstellingen voor 2030. Maar die moeten natuurlijk nog wel gestroomlijnd worden.”
Is het mogelijk dat er obstakels zijn om die Green Deal goedgekeurd te krijgen?
„De Green Deal is de politieke strategie om het proces van de energietransitie binnen de EU te versnellen. Maar de manier waarop we de doelen gaan behalen, is al bepaald. De basis voor het wettelijke regelsysteem dat daarvoor nodig is, bestaat al. Dus daar zie ik geen obstakels.”
U ziet ook geen belemmeringen voor het versnellen van dit proces?
„Nee. De [benodigde duurzame, red.] technologie is er en is geld waard. Als we nu meteen stoppen met het gebruiken van fossiele brandstoffen voor productieprocessen in de industrie, verliezen de betrokken bedrijven geld. Dus moeten we ze helpen. Niet alleen de industrie en de bedrijven, maar ook de burgers die de transitie moeten doormaken.”
Dus er moet voldoende geld zijn om de bestaande bedrijven te helpen
„Ja. Er moeten duidelijke prikkels zijn, hoewel niet in termen van subsidie. Maar het moet wel zo zijn dat als ik een fabriek heb die nu kolen gebruikt, ik makkelijk kan investeren in een windmolenpark, die veel schoner is, en dat ik die kolenfabriek dan vandaag nog kan afschrijven.”
Maar dat moet je als ondernemer wel kunnen opbrengen.
„Ja. Maar er is voldoende geld beschikbaar. Dat is het probleem niet.”
In uw visie is er geen obstakel dus.
„Jawel. Het obstakel zijn wij: de burgers. Denk bijvoorbeeld aan locaties waar windmolenparken komen. Wij moeten die veranderingen wel accepteren.”
