Een bruggenbouwer is ze, Angelique Dierick, en dat gaat ze ook doen: bruggenbouwen tussen onderwijs, de zorgprofessional, het bedrijfsleven en, niet in de laatste plaats, de patiënt. Afgelopen vrijdag werd zij benoemd tot lector van het nieuwe lectoraat “Decision Support: who CAREs”, een samenwerkingsverband tussen Fontys Hogescholen Mens en Gezondheid en Paramedisch en het Catharina Ziekenhuis.
De kern van het lectoraat is volgens Dierick patiëntinformatie, in al zijn vormen: over de pillen die de patiënt slikt, over de pols, de hartslag, de ademhaling, voedingspatronen, de conditie, het activiteitenpatroon. “We leven in een tijdperk dat er steeds meer informatie over patiënten beschikbaar is, informatie die de patiënt zelf heeft verzameld maar ook de informatie die bij de verschillende zorgprofessionals beschikbaar is.”
“Waar het vaak op fout gaat is dat technologie wordt ontwikkeld zonder de inspraak van de zorgprofessional en dat het in de praktijk geen oplossing is voor een probleem”Angelique Dierick, lector “Decision Support: Who CAREs”,
Al die data kan een zorgprofessional ondersteunen om te bepalen welke behandeling nodig is. “Het is dan wel zaak om te weten wat je op welk moment moet weten en hoe je die informatie gebruikt om een beslissing te nemen. Kortom, is alle relevante informatie beschikbaar op het moment dat het nodig is? Als we deze informatie goed inzetten kunnen patiënten ook zelf keuzes maken.”
De vraag ‘who cares’ duidt op wie er in het zorgproces betrokken zijn en hoe zij samenwerken, legt Dierick uit. Welke informatie wordt er op een effectieve manier uitgewisseld? Twee-derde van de patiënten van boven de 65 heeft tegenwoordig meerdere aandoeningen. Zo kunnen een fysiotherapeut en een oncoloog tegelijkertijd betrokken zijn. Hoe zorg je ervoor dat ze van elkaar weten wat ze moeten weten? “En je kunt who cares ook een beetje op een cynische manier uitleggen, want wat heeft het voor nut om dit op te pakken? Is het wel echt een probleem en voor wie?”
“Waar het vaak op fout gaat is dat technologie wordt ontwikkeld zonder de inspraak van de zorgprofessional en dat het in de praktijk geen oplossing is voor een probleem. Dan wordt het gewoonweg niet gebruikt.” Het gebruik van de technologie die wordt ontwikkeld wordt opgenomen in het curriculum van de opleidingen.
Dierick noemt zichzelf geen techneut, maar technologie speelt wel een grote rol in haar lectoraat. “Voor mij is het belangrijk wat technologie betekent voor zorgprofessionals, paramedici, medici maar ook patiënten. Hoe kan de technologie de zorg vereenvoudigen zodat er meer tijd is voor aandacht voor de patiënt? De menselijke maat moet de boventoon voeren.”
Karen Cox, directeur van Fontys Hogeschool Mens en Gezondheid: “Met dit lectoraat is onze langgekoesterde wens in vervulling gegaan om samen met werkveldpartners een lectoraat te beginnen.” Het nieuwe lectoraat is gekoppeld aan twee instituten binnen Fontys: Mens en Gezondheid en Paramedisch. Beide instituten hebben al een lectoraat en dit is een “mooie aanvulling” aldus Cox. In beide lectoraten speelt technologie een rol maar dan vooral in de langdurige zorg zoals de thuiszorg. Het lectoraat “Decision Support: who CAREs” richt zich op de zorg in het ziekenhuis; de acute zorg.
Uniek aan dit lectoraat is dat het samen met het Catharina Ziekenhuis is opgezet. Zonder de samenwerking met het werkveld zou het voor Fontys niet mogelijk zijn om studenten op te leiden tot de kritische professional die voorbereid is om te anticiperen in een omgeving die continu onderhevig is aan verandering, stelt Cox.
Alleen al in Noord Brabant waren er al in dit voorjaar 550 vacatures in de zorg, vertelt Cox. “Je kunt dan meer studenten willen opleiden maar het is de vraag of die beschikbaar zijn. En is opleiden de oplossing? Moeten we het ergens anders zoeken? Geen zinloze handelingen uitvoeren, efficiënter werken, meer gebruik van technologie? Vragen waar het lectoraat zich onder meer mee bezig zal houden.”
Dierick startte haar loopbaan in 1999 als verpleegkundige en praktijkopleider. Na haar studie startte ze als opleidingsadviseur binnen het Catharina Ziekenhuis, waar ze haar carrière vervolgde als manager skills lab en programmamanager wetenschap. Dat laatste blijft ze doen in combinatie met het lectoraat. Ook was ze in de tussentijd docent aan de Fontys Hogescholen. Ze promoveerde in 2010 op de transmurale zorg, een combinatie van bijvoorbeeld thuiszorg en zorg in het ziekenhuis.
Als programmamanager wetenschap werkte ze eerder al samen met onderzoekers als Rick van Loon, een 30-jarige assistent anesthesie en docent bij Fontys Verpleegkunde. Van Loon ziet een verandering bij de studenten en de manier van opleiden. “Als ik het vergelijk met 12 jaar geleden dan wordt er meer uitgegaan van de zelfstandigheid van de studenten en zij moeten ook meer ‘out of the box’ denken, los van het eigen vak en meedenken met anderen.” En de rol van techniek speelt daarbij een belangrijke rol, vindt Van Loon: “ Er is zoveel meer mogelijk met de inzet van de techniek en de mensen die met die techniek werken. Neem echografie, 10 jaar geleden werd dit alleen door de specialist gebruikt en nu zijn het ook verpleegkundigen die er mee werken.”
Voor Van Loon is het lectoraat belangrijk voor de connecties, naast de inhoudelijke ondersteuning van Dierick. “Angelique legt contact met andere ziekenhuizen en via Fontys trekt zij studenten aan of opleidingen die weer onderzoek kunnen doen. Ook heeft zij connecties met bijvoorbeeld Philips, die zorgt voor de techniek.”
De bruggenbouwer zelf ziet het vooral in die gezamenlijke ambitie om te zorgen dat die technologie de beslissingsondersteuning biedt voor zowel de zorgprofessional als de patiënt. En de kracht van deze regio helpt daarbij: “Met de High Tech Campus in onze achtertuin kunnen we heel veel samen oppakken.”
Foto: Frank van Welie
