In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. Innovation Origins bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Beena Arunraj
Land van herkomst: India
Werk: oprichter van Eyal Eindhoven, journalist voor Eindhoven News
We kiezen nooit de locatie voor het interview. Het is aan de geïnterviewde waar we elkaar ontmoeten. Beena wilde ons ontmoeten bij een van de iconen van Eindhoven: het Evoluon. Oorspronkelijk was dit gebouw, gebouwd in opdracht van Frits Philips, een wetenschapsmuseum. Vandaag wordt de locatie gebruikt voor conferenties en evenementen. Op een warme zomerdag ontmoeten we Beena op het terras van het restaurant van het Evoluon. In de schaduw van de bomen praten we over haar leven in Eindhoven. “We zeiden, laten we proberen om een jaar in Eindhoven te wonen. Dat was zeven jaar geleden.”
“Ik had mijn eigen tandartspraktijk in India. Ik ben gespecialiseerd in de meer gecompliceerde tandheelkundige chirurgie. Hier in Nederland mag ik alleen als reguliere tandarts werken. Naast de taalbarrière is het hebben van een dergelijke praktijk voor mij niet uitdagend genoeg. Toen onze zoon op vierjarige leeftijd naar school ging, had tijd over. Toen ben ik Eyal Eindhoven begonnen, een groep voor Indiase Tamils. Ik merkte dat er geen groep in Eindhoven was voor Indiase Tamils zoals wij, hoewel er ongeveer 200 gezinnen in de regio wonen. We hebben onze eigen tradities en de eerste die we in Eindhoven vierden was het Tamil Nieuwjaar. We vieren dat met diverse elementen van de cultuur met dansen en liedjes. Elk kind moet op het podium schitteren. Dit zijn leuke bijeenkomsten met een verbintenis die we missen van thuis. 30 vrijwilligers werken samen om dit voor elkaar te krijgen. We passen ons hier aan veel dingen aan, maar we behouden ook enkele van onze tradities.”
Naast haar werk is Beena ook lid van de medezeggenschapsraad van de International School in Eindhoven. “Ik vind het belangrijk om te weten hoe het schoolsysteem in Nederland werkt. En ik wilde ook betrokken zijn bij de school van mijn zoon. Ik had ervoor kunnen kiezen om bij de ouderraad te gaan, maar ik heb het idee dat ik meer van nut kan zijn in de MR. De vergaderingen zijn half in het Nederlands en half in het Engels. Dus ik neem echt mijn tijd om me goed voor te bereiden en te begrijpen waar alles over gaat. Ik wil heel graag dat tweetalig onderwijs beschikbaar is voor alle kinderen. De Internationale School vraagt een hoge financiële bijdrage van de ouders en is daardoor niet voor iedereen toegankelijk. Meer en meer scholen zijn geïnteresseerd in tweetalig onderwijs. De regels en voorschriften voor het onderwijs zijn een nationale kwestie en ik hoop dat het Ministerie van Onderwijs zal anticiperen op de vraag naar meer tweetalig onderwijs.”
Beena vertelt ons dat ze van kinderen houdt en ze graag uitdaagt met interessante opdrachten en vragen. “Zoveel kinderen hebben geweldige talenten, maar ze zijn op het eerste oog niet altijd zichtbaar. Ik ben momenteel bezig met het opzetten van een stichting die zich richt op het leren op een leuke manier, beschikbaar voor alle kinderen. Met onderwerpen zoals bijvoorbeeld astronomie, debatteren of fotografie. In eerste instantie zal het in het Engels zijn, maar ik zou ook graag met Nederlandse vrijwilligers werken. Ik zou de kinderen het plezier willen geven van het leren, uitgedaagd, verbaasd en geïnspireerd worden.”
En hoe is het leven in Eindhoven? “Ik ben gewend geraakt aan de Nederlandse humor. In India zijn we wat conservatiever en minder direct. Mijn man was vaak naar Nederland gereisd voordat we besloten om hierheen te komen. Hij bereidde me voor op de verschillen in de cultuur. Ik voel me hier prettig, maar ik zou graag meer willen integreren. De mensen zijn erg aardig, maar ik zou meer vriendschappen moeten sluiten. Ik merk dat de meeste gezinnen het zo druk hebben, dat ze geen tijd hebben om nieuwe vrienden te maken. We leggen wel contact, zoals met onze geweldige buren op leeftijd in ons voormalige appartementencomplex. Toen onze zoon werd geboren, zorgden ze echt voor ons met zelfgemaakte maaltijden en bezoekjes. In onze vrije tijd zijn we graag buiten en fietsen we mooie routes in de omgeving. En we gaan graag naar verschillende evenementen zoals de jaarlijkse concours hippique en het Tuna-festival. Onze zoon is dol op Carnaval, dus dat we vieren elk jaar een dag met een groep vrienden en hebben dan veel plezier!”
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Lees hier meer verhalen van internationals in deze serie.