Tien Eindhovense startups zijn bekroond met de Gerard & Anton Award 2016. Volgens de jury van de prijs hebben deze tien alles in zich om in de voetsporen van Gerard en Anton Philips te komen, 125 jaar geleden de eerste echt succesvolle startup in deze regio. Elke dag brengen we er een in beeld. Vandaag: Etulipa.
Hier alles over de Gerad & Anton Awards
Tien jaar lang werkt CEO Hans Feil al aan de Elektro Wetting techniek. Veel heeft hij al bereikt, maar een eindproduct op de markt brengen lukte hem tot nu toe nog niet. Maar Feil is een volhouder en uiteindelijk brengt dat resultaat. “Vanaf 2017 betreden we de Amerikaanse markt.” De spinoff van Philips ontwikkelt schermen die net als papier gewoon te lezen zijn in de felle zon. “Van traditionele schermen worden je ogen moe, dit werkt veel rustiger. Bovendien is deze techniek honderd keer zuiniger dan LED-schermen.”
De jury:
Dankzij Philips is Eindhoven een broedplek voor display technologie. Deze spinout neemt displays naar een hoger niveau door met geringe energie en zonder lichtvervuiling billboards te laten functioneren.
Etulipa heeft onlangs een deal gesloten met een Amerikaanse investeerder en begin volgend jaar staat het eerste changeable copy board in de VS. “Dan gaan de eerste borden verkocht worden. Iedereen ziet dan hoe geweldig het werkt.”
Het oude Natlab
Electrowetting Display technologie is eind vorige eeuw op het oude Natlab ontwikkeld bij Philips. “Tien jaar geleden lieten ze dit los. Ik zag echter voldoende kansen voor deze technologie. Met vier man zijn we gaan puzzelen om een dimbare autospiegel te ontwikkelen voor de Duitse markt. De techniek was nog niet ver genoeg dus die moesten we ontwikkelen. We liepen constant tegen nieuwe problemen aan. Dat was heel frustrerend. We hebben zelfs aan stoppen gedacht, maar uiteindelijk lukte het toch. Alleen voor de Duitse autospiegel-industrie was het te laat, onze kans hadden we gemist.”
Feil gaat niet bij de pakken neerzitten en besluit zich te richten op billboards. “De kennis die ik heb opgedaan in al die tijd dat ik de dimbare spiegels maakte, kon ik meenemen naar dit project.” Etulipa richt zich voorlopig op de Amerikaanse markt met zwart-wit copy boards. Feil vertelt dat het bedrijf zich in de toekomst gaat richten op full colour billboards. Maar hij denkt ook groter: “Het verfraaien van gebouwen en steden bijvoorbeeld. Geloof me, de mogelijkheden zijn eindeloos.”
Feil begint te lachen: “We hebben nog zo’n lijst met toepassingen die mogelijk zijn met bedrijven en mensen waar me mee zouden willen werken!” Hij maakt met zijn armen een groot gebaar. “Maar we hebben maar een klein team, 8 man. Dus als we ieder bedrijf moeten benaderen dan zitten we heel de dag te kletsen. Dan hebben we geen tijd meer over voor productie. Het helpt natuurlijk enorm dat onze investeerder in de VS een groot netwerk heeft met potentiële klanten. Hoeven wij minder te praten.”
Hoe werkt het?
Het scherm bestaat uit tegels met twee glazen plaatjes met heel veel minuscule celletjes. In deze cellen zit donkere vloeistof, een soort van inkt. Als er een spanning wordt aangebracht in de cel, vormt de vloeistof een klein druppeltje in het midden van de cel. Is er geen spanning dan vloeit de inkt uit over de gehele cel en wordt de inkt zichtbaar. Op die manier kun je dus beelden vormen op het scherm. Anders dan bij traditionele schermen straalt het geen licht uit. Licht wordt enkel weerkaatst.
Kleur maken kan door de kleuren cyaan, magenta en geel tussen meerdere glasplaatjes boven elkaar te zetten. Met deze drie kleuren kun je eindeloos combineren, hetzelfde als in de druktechniek. “Deze vloeistof maken we in eigen cleanrooms, hier hebben we de ruimte om nieuwe dingen te proberen. In Taiwan wordt de serieproductie opgezet.”
Momenteel werkt Feil met de fabriek in Taiwan aan het automatiseren van de productie en het vergroten van de oorspronkelijke tegel, die nu 8 bij 12 centimeter is. “Dat is een flinke klus, in de fabriek gelden weer andere wetten en regels over gebruik van chemicaliën. Dan moeten we een vervanger zoeken die net zo goed werkt. Je zoekt steeds naar betere materialen, het is nooit af.”
Startup leven?
“Als startup kijk je constant over het randje van de afgrond, daar moet je mee om kunnen gaan. In het tennis werkt dat hetzelfde, een speler kan niet choken voor een beslissende service. Wij ook niet, we moeten blijven presteren. Technisch kom je steeds weer beren op de weg tegen. Die ruim je op en je gaat weer door. Maar ook financieel is het moeilijk, je hebt steeds net genoeg geld om een paar maanden door te komen. Ik krijg weleens de vraag of het me allemaal waard is geweest, want ik heb natuurlijk al heel wat tijd en energie in de ontwikkeling gestoken. Maar ik ben er nu al zo lang mee bezig dat ik het niet zomaar los kan laten, zeker niet nu de eerste verkoop eraan komt. Je moet een soort onbevangenheid hebben, open-minded zijn, dat mag je nooit loslaten.”