De zoektocht naar buitenaards leven houdt de mensheid al een eeuwigheid bezig. Britse onderzoekers zijn er nu in geslaagd een methode te ontwikkelen waarmee zij aan de samenstelling van een molecuul kunnen aflezen hoe deze is ontstaan. Deze methode kan helpen bij het zoeken naar buitenaards leven in het heelal. Het kan uiteindelijk zelfs leiden tot de schepping van nieuwe levensvormen in het laboratorium, aldus de wetenschappers van de Universiteit van Glasgow. Onder leiding van de hoogleraar Lee Cronin ontwikkelden zij deze assemblagetheorie in samenwerking met medewerkers van de NASA en de Arizona State University.
In deze assemblagetheorie gebruikt men een massaspectrometer om te bepalen uit hoeveel bits een molecuul bestaat. Hoe groter het aantal afzonderlijke bits, hoe groter het assemblagegetal. Tegelijkertijd is het zo dat hoe complexer een molecuul is, hoe minder waarschijnlijk het is dat het door toeval is ontstaan. Het moet dus in de loop van de evolutie zijn ontstaan. Bovendien konden de onderzoekers aantonen dat het systeem niet alleen werkt met monsters uit alle delen van de aarde, maar ook met buitenaardse monsters.
Onbewezen beweringen
Hieruit bleek dat het leven op aarde alleen moleculen met hoge samenstellingsgetallen kan produceren. Een van de grootste uitdagingen bij het zoeken naar buitenaards leven is het identificeren van chemische kenmerken die uniek zijn voor leven, leggen de wetenschappers uit. Dit heeft volgens hen reeds geleid tot verschillende uiteindelijk onbewezen beweringen over de ontdekking van buitenaards leven.
De metabolische experimenten op NASA’s Viking Marslander, bijvoorbeeld, hadden ook slechts eenvoudige moleculen gedetecteerd. Hun bestaan kan worden verklaard door zowel levende als natuurlijke, niet-levende processen. “Ons systeem”, aldus Lee Cronin, “is gebaseerd op het idee dat alleen levende systemen complexe moleculen kunnen produceren die zich niet willekeurig met willekeurige frequenties kunnen vormen. Hierdoor kunnen we het probleem van het definiëren van leven omzeilen. In plaats daarvan richten we ons op de complexiteit van de chemie.”
Atoomnummer
De onderzoekers konden het moleculaire atoomnummer van individuele moleculen waarnemen tijdens experimenten in het laboratorium door ze uit elkaar te halen. Dit moleculaire assemblagegetal kan zowel kan worden berekend als rechtstreeks kan worden waargenomen.
Deze theorie verklaart volgens Cronin ook dat “hoe groter het aantal stappen is dat nodig is om een bepaald complex molecuul te ontleden, hoe minder waarschijnlijk het is dat het molecuul is ontstaan zonder leven”.
“Dit is belangrijk omdat de ontwikkeling van een aanpak die geen vals-positieve resultaten kan opleveren, van cruciaal belang is voor de ondersteuning van de eerste detectie van leven buiten de aarde. Een gebeurtenis die zich slechts één keer in de geschiedenis van de mens zal voordoen,” aldus professor Cronin. “Een op deze methode gebaseerd instrument voor het opsporen van leven kan zelfs worden gebruikt voor het opsporen van het ontstaan van nieuwe vormen van kunstmatig leven in het laboratorium.”
Ook interessant:
Plan van de stad Nüwa op Mars voorbeeld voor duurzame steden op aarde
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
