De Duitse professor Stefan Schneegaß van de afdeling Mens Computer Interactie aan de Universiteit van Duisberg-Essen onderzoekt nieuwe methodes om trillingen van het menselijk lichaam te gebruiken voor persoonsidentificatie. Vanuit de Telecombedrijven is er reeds belangstelling, zo zegt hij tegen Innovation Origins.
Een voorbeeld van de nieuw te ontwikkelen identificatiemethode is dat je je arm legt op een plaat die signalen uitzendt waarop je arm reageert, zegt de hoogleraar desgevraagd. Hoe het ledemaat precies reageert, verschilt per persoon. De trillingen waarmee de arm reageert, zijn uniek. Door die te registreren en te koppelen aan persoonsgegevens ontstaat een nieuwe identificatiesleutel. Een andere methode die gebruikt kan worden om in te loggen op een computer of mobiele telefoon bijvoorbeeld, is de Googlebril, zegt Schneegaß. Die zendt dan een geluidje uit waarop het lichaam van de Googlebril-drager reageert wat de trillingen op een unieke manier verandert. Dat wordt waargenomen door een ingang op de voorkant van de Googlebril. Die registreert op die manier dat de bril wordt gedragen door een gebruiker die hoort bij de computer of mobiele telefoon, of juist niet. In het laatste geval kan de drager dus niet inloggen omdat diens lichaam anders reageert op de geluidstrillingen.
Apparaatje op je arm
Eenzelfde soort systeem is mogelijk voor een apparaatje dat je op je arm kunt dragen en dat signalen van je lichaam waarneemt die horen bij het apparaat waarop je kunt inloggen, zegt Schneegaß.
Reden dat Schneegaß nieuwe methodes voor biometrische persoonsidentificatie zoekt is dat de bestaande methodes relatief makkelijk te vervalsen zijn. De bekendste biometrische methode die we wereldwijd al geruime tijd gebruiken is de vingerafdruk, onder andere voor de startknop van smartphones. „Vingerafdrukken laat je overal achter”, zegt Schneegaß. Die zijn dus makkelijk te kopiëren. Dat is in het verleden ook daadwerkelijk gebeurd. Zo beroofde een vermoedelijk Chinese hackersgroep in 2015 ruim 5 miljoen vingerafdrukken van de personeelsadministratie van de Amerikaanse regering die dienden als identificatietool.
Of de nieuwe methodes niet te vervalsen zijn, is moeilijk te zeggen. „Het wordt in elk geval ingewikkelder”, verwacht Schneegaß. Maar uit te sluiten is het niet omdat je nooit weet van welke technologie een toekomstige dief van unieke, lichamelijke kenmerken gebruik zal maken.
Telecombedrijven trappelen van ongeduld
Wanneer nieuwe biometrische identificatiemethodes op de markt komen is de hamvraag, zo blijkt. Schneegaß: „Ik word elk jaar gebeld door telecombedrijven met de vraag of de technologie al beschikbaar is.. Maar we staan nog maar aan het begin van deze ontwikkeling.”
Het gaat er volgens de hoogleraar Mens-Computer Interactie bij de introductie van een nieuwe biometrische identificatiemethode niet alleen om dat deze technisch goed functioneert. „Het gaat er ook om dat deze gebruikersvriendelijk is.” En dat laatste is bij de bestaande methodes niet eens altijd het geval. Dus ook op dat vlak moeten nieuwe methodes leiden tot verbetering. Als voorbeeld van een tekortkoming op dat vlak noemt hij de vingerafdrukidentificatie bij de douane op vliegvelden in de Verenigde Staten. Daar moet je van verschillende vingers een afdruk maken voor je door mag lopen. „Als dat bij elke passagier twee minuten duurt, en er staat een hele lange rij, is dat niet zo gebruikersvriendelijk.”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
