Met de Oostenrijkse naairobot Silana moet kledingproductie weer naar Europa komen

Delen van de kledingproductie zijn reeds gedigitaliseerd en geautomatiseerd. Dit is nog niet bereikt in het naaiproces. Tot nu toe kunnen robots niet meer dan eenvoudige T-shirts en uniformen van stevige stof naaien omdat ze een cruciale menselijke vaardigheid missen: handigheid! Hoe fijner de stof, hoe slechter de prestaties van de robot, waarvan in zulke gevallen de sensoren overbelast raken.

Michael Mayr, Anton Wohlgemuth en Michael Hofmannrichter, de drie oprichters van de Oostenrijkse start-up Silana, willen hierin verandering brengen en de mode-industrie ecologischer, socialer en rendabeler maken. In deze aflevering van start-up of the day vertelt Michael ons hoe dit moet worden bereikt.

Wat is jullie expertise?

“Michael Mayr is onze modemarktexpert. Hij komt uit het familiebedrijf Fussl Modestraße, dat een winkelketen met 200 vestigingen exploiteert. Daardoor kent hij de operationele vereisten en heeft hij een zeer goed netwerk in de Europese mode-industrie. Anton Wohlgemuth is een automatiseringstechnicus en software-expert. Zijn programmeervaardigheden zijn vooral van cruciaal belang voor softwareontwikkeling en machineondersteuning. Ik werk in het investeringsmanagement van B&C Holding voor Lenzing AG en breng kennis en mijn netwerk mee over de hele waardeketen van de textielverwerkende industrie.” 

Welke oplossing bieden jullie voor welk probleem?

“Wij willen de verouderde productiemethoden van de mode-industrie doorbreken en zo een biljoen dollar kostende industrie verduurzamen; in ecologisch, sociaal en economisch opzicht. De productie op de modemarkt is duur en de transportroutes zijn lang. Hierdoor ontstaat een logistieke lijn en productieketen voor de Europese detailhandel in modegoederen die onvermijdelijk leidt tot levertijden van gemiddeld negen tot twaalf maanden.

Dit maakt het onmogelijk om accuraat of snel te reageren op markttrends. Als gevolg daarvan is het aantal in Duitsland actieve detailhandelaren in de modesector in de afgelopen 15 jaar meer dan gehalveerd. COVID-19 heeft dit probleem nog verergerd. Als we de mode-industrie terugbrengen naar de afzetmarkten, zullen de problematische arbeidsomstandigheden in lagelonenlanden verdwijnen.

Vanuit milieu-oogpunt worden de immens lange transportroutes overbodig en kan de CO₂-uitstoot met gemiddeld 80 procent worden verminderd. Terzelfder tijd worden de doorlooptijden teruggebracht van het vorige gemiddelde van negen maanden tot minder dan vier weken. Hierdoor kan gemakkelijker worden ingespeeld op markttendensen – en kunnen overschotten grotendeels worden vermeden.”

Wat moet ik me bij een naairobot vooorstellen?

“Wij zitten momenteel in het octrooiproces en kunnen daarom niet veel daarover vertellen. Alleen dit: onze oplossing is gebaseerd op een modulair principe en kan in bestaande installaties worden geïntegreerd. Er zijn verschillende robots bij betrokken. Deze scheiden materialen, fixeren ze en positioneren de stoffen, onafhankelijkvan het materiaal. Fixatie en stofonafhankelijke positionering is zelfs mogelijk bij 3D-naaiprocessen.

Centraal staat de analyse van verschillende stoffen. Hierdoor kan het apparaat de naaikop met precies de juiste snelheid aansturen. Op lange termijn willen wij dat hiermee alle kledingstukken – van eenvoudige T-shirts tot complexe maatpakken – volledig automatisch worden geproduceerd.”

Wat was de grootste hindernis?

“Het grootste obstakel was tegelijkertijd onze grootste zegen. Wij hadden al eerder in de modesector willen starten met een ander project. We stuitten toen op het probleem van de lange doorlooptijden. Onze medeoprichter Michael Mayr vertelde ons over die absurde situatie in de mode-industrie. Onze technicus Anton kwam toen onmiddellijk met een aantal mogelijke oplossingen voor automatisering. Dus lieten we het oorspronkelijke idee achter ons en het idee voor Silana was geboren. Uiteindelijk waren we gemotiveerder dan ooit.”

Wat was een hoogtepunt?

“Het enthousiasme van bedrijven in de mode-industrie wanneer wij hen over onze oplossing vertellen. De acceptatie is enorm – en de nieuwsgierigheid ook. Wij hebben nu intentieverklaringen van bedrijven met een gecumuleerde omzet van meer dan 350 miljoen euro. Zij geloven in ons – en dat motiveert ons enorm. Op de eerste financiering door de hightech-incubator INITS zijn wij natuurlijk ook heel trots, evenals op de ontwikkelingssuccessen die wij ermee hebben kunnen boeken.”

Hoe ging de financiering?

“Het eerste geld ontvangen was al iets heel bijzonders. Momenteel zitten we in de eerste grote investeringsronde en de kaarten worden opnieuw geschud. Een grote startkapitaalronde als hardwarebedrijf in de mode-industrie is zeker een uitdaging. Maar we nemen die graag aan.” 

Hoe ging de financiering?

“Het Oostenrijkse start-uplandschap is echt zeer positief. Je krijgt veel steun. Het begint bij de universiteiten en gaat via verschillende financieringsmogelijkheden naar de verschillende starterscentra. Dat heeft ons veel geholpen in de beginfase van onze start-ups en zo zijn we aan onze eerste investering gekomen. Het enige nadeel: durfkapitalisten voor de hardware-sector zijn dun gezaaid in Oostenrijk. Maar niets staat internationaal netwerken in de weg.” 

Waar staan jullie over vijf jaar?

“Wij willen de volledige automatisering van de productie van eenvoudige kledingstukken hebben bereikt en ons aldus duidelijk gepositioneerd hebben als technologisch leider in de kledingproductie.” 

Wat maakt jullie aanpak uniek?

“We hebben hierboven al veel dingen genoemd. De drie belangrijkste dingen die wij beter doen dan conventionele producenten zijn kortere doorlooptijden, verbeterde duurzaamheid en verlaagde minimumbestelhoeveelheden.”