Lithium wordt momenteel gebruikt in de glasindustrie, in smeermiddelen en ook in de farmaceutische industrie. Maar in de eerste plaats is lithium een belangrijk onderdeel van moderne batterijen voor smartphones, e-bikes, auto’s en laptops vanwege de relatief hoge energiedichtheid. Daarom is de vraag – en dus de prijs – de laatste jaren gestaag gestegen. De verwachting was dat de vraag naar lithium ook zou blijven stijgen bij een verdere stijging van de vraag naar elektrische auto’s, met als gevolg een mogelijk aanbodtekort.
Dat is echter niet gebeurd. Integendeel. Sinds begin 2019 is deze trend omgebogen en is de prijs van de waardevolle grondstof met 13% gedaald. Daarmee zijn de records van 2018 alweer gecompenseerd en is de prijs weer op hetzelfde niveau als in augustus 2016.
Zoals de Financial Times berichtte, is de markt de afgelopen maanden verzadigd met lithium uit Australische mijnen, met als gevolg dat er minder vraag is geweest naar lithium van de vorige “monopolisten” Chili en China. Zo is de winst van het Chileense bedrijf SQM, de op een na grootste producent ter wereld, met 50 procent gedaald tot 70,2 miljoen dollar, terwijl die van de grootste Chinese producent, Tianqi Lithium, in de eerste helft van 2019 zelfs 85 procent lager was dan in 2018. Daarnaast is ook de vraag in China drastisch gedaald sinds de overheid de subsidies voor elektrische auto’s heeft afgeschaft.
Een kunstmatig veroorzaakt overaanbod?
Volgens Miningscout wordt de hypothese van een overaanbod echter in de eerste plaats gevoed door een overeenkomst tussen SQM en Corfo, het Chileense bureau voor economische ontwikkeling. SQM onttrekt lithium via pekel aan Salar De Acatama in het noorden van het land. “De toegestane productiehoeveelheid is verhoogd naar 400 kiloton per jaar tot het begin van het volgende decennium,” aldus de website Rodney Hooper, de expert op het gebied van elektrische mobiliteit en batterijmetalen voor het Zuid-Afrikaanse economische initiatief BEE (Black Economic Empowerment). Meer dan 50 procent – 216 kiloton – zou opgebracht worden door SQM. “Theoretisch gezien zou SQM tegen 2021 jaarlijks 132 kiloton productiecapaciteit kunnen toevoegen, door 525 miljoen dollar te investeren.”
SQM en concurrent Albermarle waren echter om verschillende redenen genoodzaakt om het pompen van loog in het oosten van Salar te verminderen, en volgens Hooper zullen beide bedrijven niet meer in staat zijn om aan hun eigen productielijn te voldoen als gevolg van problemen die variëren van de milieuwetgeving tot de politieke situatie. Voor 2025 verwacht Hooper een totale productie van beide bedrijven van ongeveer 160 kiloton per jaar, ruim onder de verwachting van 400 kiloton.
Deze strategische overeenkomst tussen SQM en Corfo zou nu echter kunnen resulteren in “dat SQM de overaanbod-hypothese en de tijdelijke negatieve markttendensen versterkt, zodat er voldoende tijd is om de productie te starten voordat concurrenten en nieuwkomers de kans krijgen om dit te doen tegen lagere totale bedrijfskosten.” Tegen een handelsprijs van 20.000 dollar per ton lithiumcarbonaat en bedrijfskosten van 8.000 dollar per ton zou SQM binnenkort niet langer een van de grootste lithiumproducenten ter wereld zijn, aangezien concurrenten zich richten op kosten tussen slechts 3.000 dollar en 5.000 dollar per ton.
Overigens heeft Duitsland vorig jaar een lithiumovereenkomst met Bolivia ondertekend uit angst voor mogelijke tekorten indien Duitsland verder wil versnellen op het gebied van elektromobiliteit.
Meer artikelen over lithium leest u HIER
