We hebben allemaal wel eens de hik. Toch zijn het vooral baby’s die na het drinken de hik krijgen. Ouders proberen er alles aan om de hik te doen stoppen. Als je de zoekterm “hik baby’s” in Google invoert, krijg je bijna 700 duizend adviezen over wat je er aan moet doen. Volgens de laatste inzichten kun je de hik het beste maar zijn gang laten gaan. Het lijkt er namelijk op dat dit fenomeen een belangrijke invloed heeft op de ontwikkeling van de hersenen van de pasgeborene.
Hik komt vooral voor bij vroeggeborenen
Volgens een studie aan de University College London veroorzaakt de hik namelijk een golf van hersensignalen, die de baby helpen zijn ademhaling te leren reguleren. De theorie van de wetenschappers wordt gestaafd door het feit dat de hik al na 9 weken in de baarmoeder begint. Daarmee is dit verschijnsel een van de vroegste activiteitenpatronen bij ongeborenen. Bovendien zijn vroeggeborenen met zo’n 15 minuten per dag bijzonder gevoelig voor de hik.
“De redenen voor onze hik zijn niet helemaal duidelijk. Maar het kan een ontwikkelingsreden zijn waarom foetussen en pasgeborenen zo vaak hikken”, zegt de hoofdauteur van de studie, Kimberley Whitehead, een onderzoeker bij UCL Neurowetenschappen, Psychologie & Farmacologie.
In hun studie registreerden de wetenschappers de hersenactiviteit van 13 pasgeborenen met de hik. Hersenactiviteit werd geregistreerd met behulp van EEG (elektro-encefalogram) elektroden op de hoofdhuid,. Bewegingssensoren op het lichaam van baby’s legden vast wanneer ze slikten. De te vroeg geboren baby’s waren allen tussen de 30e en 42e week van de zwangerschap ter wereld gekomen. Het kan zijn dat dit gebeuren een weerspiegeling is van wat er normaal gesproken in het laatste trimester van de zwangerschap gebeurt.
Baby’s leren hun ademhaling onder controle te houden
De onderzoekers ontdekten dat de samentrekkingen van de middenrifspier, veroorzaakt door de hik, een uitgesproken reactie in de hersenschors veroorzaakten: twee sterke hersengolven gevolgd door een derde. Aangezien de derde hersenstroom vergelijkbaar is met die van een geluid, geloven de onderzoekers dat de hersenen van een pasgeborene in staat zouden kunnen zijn om het “hikgeluid” van de hik te combineren met de spiersamentrekking van het middenrif. Volgens de onderzoekers is deze “postnatale verwerking van multisensorische inputs” belangrijk voor de ontwikkeling van hersenverbindingen.
De activiteit die het gevolg is van een hik, kan de hersenen van de baby helpen om te leren hoe ze de ademhalingsspieren kunnen controleren. Zodoende kan ,de ademhaling uiteindelijk willekeurig worden gecontroleerd door het middenrif op en neer te bewegen, zegt de hoofdauteur van de studie, Dr. Lorenzo Fabrizi. “Bij onze geboorte zijn de circuits die lichaamssensaties verwerken nog niet volledig ontwikkeld. Dus het opbouwen van dergelijke netwerken is een cruciale mijlpaal in de ontwikkeling van pasgeborenen.”
Spastische reflex
Blijft de vraag waarom we ook later nog steeds de hik krijgen. Bijvoorbeeld in stressvolle situaties, tijdens het eten of bij het drinken van koolzuurhoudende dranken. Wetenschappers kunnen hier alleen maar veronderstellingen over maken. “Onze resultaten hebben de vraag doen rijzen of de hik bij volwassenen, die eigenlijk alleen maar vervelend zijn, inderdaad kan worden veroorzaakt door een spastische reflex die overblijft van de kindertijd, toen het een belangrijke functie had.”
Meer artikelen over hersenonderzoek leest u hier.
Het onderzoeksproject werd uitgevoerd op UCL Neurowetenschappen, Psychologie & Farmacologie en Elizabeth Garrett Anderson Moederschaps-afdeling op de University College London Hospitals NHS Foundation Trust (UCLH) en werd gefinancierd door de Medical Research Council met steun van het National Institute for Health Research UCLH Biomedical Research Centre. De resultaten zijn gepubliceerd in het vaktijdschrift Science Direct.
