Extreme weersomstandigheden in hooggebergten kunnen tot grote gevaren leiden – en deze kunnen vervolgens voor grote uitdagingen voor bergreddingsdiensten zorgen. Technologie kan hier echter een helpende hand bieden. Bergreddingsdiensten en onderzoeksinstellingen in het grensgebied van Oostenrijk/Italië werken momenteel samen om reddingstechnologieën en -technieken te analyseren en optimaliseren. Experts van de Universiteit van Klagenfurt begeleiden het project aan de hand van evaluaties op het gebied van elektromobiliteit.
Bergreddingsdiensten doen al generaties lang veel kennis op over hoe je omgaat met extreme weersomstandigheden in het hooggebergte. Er bestaan echter situaties waarin menselijke kracht en de huidige beschikbare technologie niet genoeg zijn. Zo zijn er bijvoorbeeld situaties geweest waarin het mistig was waardoor de reddingshelikopter niet op kon stijgen – of dat de vermoeiende afdaling met de brancard urenlang duurde.
Vier bergreddingsorganisaties uit Karinthië, Tirol, Zuid Tirol en Belluno willen nu hun kennis samenvoegen en onderzoek doen naar het potentieel van nieuwe technologieën die gebruikt kunnen worden voor bergreddingsoperaties. Het project heet Smart Test of Alpine Rescue Technologies (START) en wordt gesteund door lokale onderzoeksinstellingen. Naast optimalisaties zullen ook IT-applicaties en extra ondersteuning worden ontwikkeld om mensen in noodgevallen in de bergen op de juiste manier te ondersteunen. Daarbij richt het project zich ook op de coördinerende taken op het gebied van bergreddingen, legt Gerald Reiner, Hoogleraar in de afdeling Productiemanagement en Logistiek van de Universiteit van Klagenfurt, uit. Samen met zijn collega Christian Wankmüller is hij verantwoordelijk voor de beoordeling van de gebruikte elektrische mobiliteit en technologieën.
Beoordeling
De wetenschappers beginnen het project met een vragenlijst voor de bergredders. Het doel is om erachter te komen welk apparaat het gunstigst is. In een andere vragenlijst wordt de apparatuur met de ultieme voordelen – volgens de bergredders – nader beoordeeld.
De categorie elektrische mobiliteit omvat items zoals e-bikes, elektronische brancards en verschillende soorten drones; zoals de defibrillator drone, legt Wankmüller uit.
E-bikes worden al gebruikt in e-parken. In deze parken worden ze door de hulpverleners gebruikt om de reddingsoperatie te versnellen. Op deze manier wordt belangrijke informatie voor de reddingsketen al verzameld vóór het reddingsteam arriveert
Bergredders moeten vaak urenlang door ondoordringbare gebieden reizen. Elektronisch bediende brancards kunnen de hoeveelheid kracht die hiervoor nodig is verminderen.
“In hooggebergten zijn hartaanvallen de meestvoorkomende doodsoorzaken, die verantwoordelijk zijn voor dertig procent van alle sterfgevallen. Onderzoek heeft aangetoond dat de overlevingskans al na zes minuten afneemt. De helikopter doet er vijftien tot twintig minuten over om afgelegen gebieden te bereiken”
Defibrillator drones
Met de defibrillator drone als voorbeeld legt Wankmüller uit hoe deze bergreddingsoperaties geoptimaliseerd kunnen worden:
De defibrillator drone is op twee significante manieren superieur aan de helikopter:
- het gebruik ervan is onafhankelijk van het weer;
- het kan sneller ter plaatste komen dan een helikopter wanneer het ongeval heeft plaatsgevonden in een onbegaanbaar gebied;
Wankmüller: “In hooggebergten zijn hartaanvallen de meestvoorkomende doodsoorzaken, die verantwoordelijk zijn voor dertig procent van alle sterfgevallen. Onderzoek heeft aangetoond dat de overlevingskans al na zes minuten afneemt. De helikopter doet er vijftien tot twintig minuten over om afgelegen gebieden te bereiken”
In het geval van een hartaanval kan de beller het GPS-signaal via een app met behulp van een pushbericht verzenden of het signaal via de centrale volgen.
Als het gaat om defibrillator-drone-missies zijn er twee verschillende manieren van werken. De drone kan autonoom worden gebruikt of onder toezicht van een arts die het ongeval controleert via het scherm van de drone.
Logistieke planning
“Ons doel is om de basisstations in het gebied optimaal te verdelen. Hoe minder tijd er verstrijkt tussen de noodoproep en het gebruik van de defibrillator, hoe groter de kans om levens te redden.,” legt Wankmüller uit.
De logistici zijn ook betrokken bij de ontwikkeling van twee proefgebieden. Deze nieuwe technologieën zullen getest worden in Cortina d’Ampezzo en een nog nader te bepalen locatie in de regio Karinthië. “Om waardevolle subjectieve meningen te krijgen,” legt Wankmüller uit. De volgende stap zou zijn om de technologieën op lange termijn in te voeren.
Het project zal tot 2020 lopen, maar de institutionele samenwerking moet nog op lange termijn tot stand worden gebracht. Het doel is de opleiding van reddingswerkers in de bergen te harmoniseren en het grensoverschrijdende beheer van noodsituaties verder te bevorderen.
De belangrijkste partner is de Oostenrijkse Bergreddingsdienst Tirol. De projectpartners zijn Südtiroler Berg- und Höhlenrettung, Bergrettungsdienst im Alpenverein Südtirol, Azienda ULSS n.1 Dolomiti, IDM Südtirol, Universität Klagenfurt en Eurac Research. De Oostenrijkse Bergreddingsdienst Karinthië is als geassocieerde partner betrokken.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
