Hoewel de afgelopen winter bepaald wit te noemen was (zelfs afgelopen week sneeuwde het hier en daar nog) blijft sneeuw voor wintersportgebieden een onzekere factor. De kunstmatige sneeuwwolk, een uniek proces voor de productie van natuurlijke sneeuw, zou dat kunnen oplossen. De naam zegt het al: de procedure is gebaseerd op de simulatie van de fysieke parameters van een wolk. Dit is mogelijk met een klein verbruik van water en elektriciteit. De innovatie lost dus twee problemen in de wintersport tegelijkertijd op: de sneeuwkwaliteit en het milieueffect.
De geschiedenis van de kunstmatige sneeuwwolk gaat terug tot 2009, toen het octrooi werd geregistreerd namens de Technische Universiteit van Wenen en de Universiteit van Natuurlijke Hulpbronnen en Toegepaste Levenswetenschappen (BOKU) Wenen. De onderzoekers hadden hun doel bereikt: de zwakke punten van de bestaande technologieën voor kunstmatige sneeuwproductie waren overwonnen. Het ging met name om het negatieve milieueffect en de onnatuurlijke consistentie van kunstmatige sneeuw.
Sneeuw identiek aan de natuur
Bij bestaande technologieën heeft kunstmatige sneeuw de consistentie van bevroren waterdruppels en dit kan een negatief effect hebben op de flora en fauna op de skipistes. Bovendien worden sneeuwproductiesystemen in verband gebracht met een hoog water- en energieverbruik – en veroorzaken ze lawaai. De nieuwe technologie produceert echte sneeuwkristallen – met een laag stroom- en waterverbruik en zonder lawaai.
In de kunstmatige sneeuwwolk wordt tot vijftien kubieke meter poedersneeuw geproduceerd uit één kubieke meter water. In een conventioneel sneeuwkanon is de geschatte verhouding ongeveer één op twee. De enige energie die nodig is in de kunstmatige sneeuwwolk is de ventilator, die het water in de wolk verdeelt – en de elektriciteit kan uit een eenvoudig stopcontact worden gehaald.
Sneeuwproductie
De kunstmatige sneeuwwolk wordt geproduceerd met een container waarin de fysieke parameters van wolken kunnen worden gesimuleerd. Voorwaarde voor sneeuwproductie is een buitentemperatuur van idealiter min 5 graden Celsius. Door de toevoer van vochtige lucht en kristallisatiekernen – bevroren ijsvlokken – groeien de constant zwevende ijsvlokken uit tot sneeuwkristallen. De sneeuwkristallen vormen sneeuwvlokken en hebben alle kenmerken van natuurlijke sneeuw. De afgewerkte sneeuwkristallen worden aan de bovenkant van de container uitgeblazen en verdeeld over de omgeving. De lage dichtheid van de sneeuw vereist geen krachtige sproeiers en propellers voor een gelijkmatige verdeling over de kunstmatige sneeuwwolk.
Technische complexiteit
“In die tijd gingen we ervan uit dat we ook sneeuw konden gebruiken voor de landbouw, bijvoorbeeld om knoppen en jonge scheuten te beschermen tegen uitdroging tijdens de wintermaanden”, verklaart mede-uitvinder Michael Bacher, die op dat moment onderzoek deed aan de Universiteit voor Natuurlijke Hulpbronnen en Toegepaste Levenswetenschappen. De belangstelling voor het onderzoeksdoel is oprecht, maar eerst wil hij de technologie in de wintersport vestigen.
In 2014 richtte hij de spin-off Neuschnee GmbH op om het project tot marktrijpheid te brengen. In 2016 werd de kunstmatige sneeuwwolk door een Oostenrijkse jury uitgeroepen tot Patent of the Year voor zijn originaliteit, technische complexiteit en economisch potentieel.
Het omhulsel van de kunstmatige wolk
De kunstmatige wolk werd ontwikkeld door architect Walter Klasz als onderdeel van zijn proefschrift aan het Instituut voor Architectuur van de Universiteit van Innsbruck. De architect hield vast aan de eerder geconcipieerde vorm van de bolvormige tetraëder – gemaakt uit hout – met vier driehoekige zijden.
De tetraëder heeft een hoogte van 8,5 meter en een volume van ongeveer honderdvijftig kubieke meter. Rustend op drie keien lijkt deze te zweven. De wolkconstructie werd op de Shape to Fabrication conferentie in Londen in april 2018 bekroond als een uitstekende wetenschappelijke prestatie.
Komende winter op de markt
De kunstmatige wolk werd in de winter van 2017/18 op 1600 meter boven de zeespiegel in Lüsens in het Sellraintal gelanceerd. De kleine sneeuwzaal was gewijd aan de trendsport sneeuwschaatsen en werd onder de titel Neuschnee Arena op de markt gebracht. Zoals Bacher uitlegt, werd het goed ontvangen door de bezoekers. Citaat: “Wij staan voor de technische uitdaging om klanten te bedienen die zich niet in het hooggebergte bevinden. Op lagere hoogtes, en dus hogere temperaturen, wordt de productie van sneeuw steeds moeilijker. Daarom werken we momenteel aan de implementatie van een gekoelde wolk waarin we zelfs bij nul graden Celsius nog steeds zeer goede sneeuw kunnen produceren”.
Bacher concentreert zich momenteel op de acquisitie van klanten. De marktintroductie is gepland voor de komende winter. Bacher is nog op zoek naar locaties die trendsetter willen worden in het zachte wintertoerisme.
Foto hierboven: Neuschnee GmbH © Walter Klasz
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
