© Raskerart
Author profile picture

In ons zondagse weekoverzicht blikken we als redactie even terug op de voorbije zeven dagen. We doen dat op voorzet van onze cartoonist Albert-Jan Rasker. Hij kiest een onderwerp, maakt er een tekening bij en wij pakken het van daaruit op. Waar hadden we het over op de redactie? Welke andere onderwerpen vielen ons op? Hoe werken we eigenlijk bij Innovation Origins? Alles kan voorbij komen. Ook elke zondagochtend deze nieuwsbrief rechtstreeks in de inbox? Inschrijven kan hier.

Valkuil

De grote valkuil voor ons bij Innovation Origins is dat onze hoop en ons enthousiasme met ons op de loop gaan. We spreken voor ons werk namelijk vooral mensen die bezig zijn met de oplossingen voor de grote vraagstukken van onze tijd. De energietransitie, het klimaat, voedselveiligheid, gezondheidszorg, digitalisering: het zijn allemaal thema’s die vragen – nee, smeken – om Grote Oplossingen. En als we dan weer eens een startup of onderzoeker spreken die claimt dat te kunnen regelen, dan hebben ze onze aandacht. Vervolgens is het aan ons om de nuance en het realisme het gesprek binnen te loodsen. Liefst zonder dat we direct alles wat ons wordt voorgespiegeld kapot gaan relativeren.

Bij het onderwerp dat onze cartoonist dit keer aandroeg (en waarvoor hij bovenstaande cartoon maakte) is dat helemaal het geval. Het artikel dat hem opviel gaat over een nieuw ontdekt molecuul dat uitzaaiing van tumoren zou kunnen voorkomen. Op zich is dat natuurlijk geweldig nieuws, maar de belangrijkste nuance zit ‘m erin dat het hele onderzoek zich nog in een pre-klinische fase bevindt. Met andere woorden: het is nog niet bij mensen getest. Gaat dat gebeuren? Waarschijnlijk wel, zegt een van de onderzoekers. Maar: “Dat kost een paar jaar, het kan op niets uitlopen en iemand moet bereid zijn om dat financiële risico te nemen.”

We willen niemands hoop wegnemen, maar het is van belang om niet alleen de kansen maar ook de belemmeringen te laten zien. Immers, alleen op die manier krijgt u als lezer een goed beeld van onze toekomst. En dat is precies wat we met ‘Your Sneak Preview of the Future’ willen uitstralen. 

Onze selectie

Dat geldt voor al onze producties. Hieronder een selectie uit de tientallen nieuwe artikelen van afgelopen week. Of ga hier direct naar ons complete overzicht met meest recente verhalen!

Nederland leverde als laatste van de 27 EU-lidstaten plannen in voor een bijdrage uit het Europese coronaherstelfonds. Energie uit wind en waterstof moeten het land duurzaam maken. “Mooie plannen”, zegt Gerard van Bussel, emeritus hoogleraar windenergie aan de TU Delft. “Maar 11 gigawatt aan extra windenergie in 2030 gaan we simpelweg niet redden.” Lees hier het 27ste deel van onze serie Decarbonizing Europe.

Het boeken van een internationale treinreis is uiterst ingewikkeld; zelfs binnen Europa. De schema’s zijn ondoorgrondelijk, de planning sluit niet op elkaar aan en de prijsstructuur is duister. Oostenrijker Elias Bohun kwam daar door schade en schande achter. Als de reis verder gaat dan het buurland, dan kan deze bijvoorbeeld vanuit zijn land niet vooraf worden geboekt. Omdat hij hierin een marktbehoefte zag, richtte hij samen met zijn vader het treinreisbureau Traivelling op. In deze aflevering van start-up of the day vertelt Bohun over zijn project.

De mobiele zonnepanelen van H2arvester moeten landbouwgrond een dubbele functie geven en boerenbedrijven zelfvoorzienend maken als het op energie aankomt. Op hetzelfde terrein worden dan niet alleen groenten of graan geoogst, maar ook waterstof. In twee projecten laat H2arvester al zien dat het kan.

We brachten afgelopen week ook een bezoek aan de Bulgaarse startup Nanoacts. Daar worden nanogeneratoren gebouwd die ervoor zorgen dat apparaten onafhankelijk van externe energiebronnen kunnen worden gebruikt. Deze nanogeneratoren kunnen bijvoorbeeld al stroom opwekken als je ze aan je handen monteert en vervolgens je vingers beweegt. Nanoacts heeft een versie voor particulieren en eentje voor de industrie.

Hoop of nuance?

PS: over hoop en nuance gesproken: lees vooral ook deze analyse van Marc Jacobson (Stanford University). Hij heeft berekend hoe de wereld in 2030 – of desnoods in 2050 – 100% CO2-neutraal kan worden. Er is een gigantische investering voor nodig, maar die is dan ook weer heel snel terugverdiend. Mooie zondag!