In het Van Abbemuseum was zaterdag de vertoning van een film gemaakt door de ‘We are here Academy’, een collectief vluchtelingen zonder status. Mensen die geen papieren hebben en daarom geen legale status kunnen krijgen maar ook niet terug kunnen naar het land van herkomst. Vluchtelingen die tussen de wal en het schip vallen. Ze gaven zaterdag de veelbesproken bed-bad-brood-regeling een smoel met een indrukwekkende film.
De film leverde op een ingetogen manier kritiek op de manier waarop de media verslag doen vanuit de diverse opvangcentra voor uitgeprocedeerde asielzoekers. “Ze staan meteen met een camera in je slaapkamer en filmen alles, vaak zonder te vragen, dus hebben wij diverse media gebeld om te vragen of we hen mochten interviewen in hun slaapkamers. Natuurlijk hoorden we vaak nee en de excuses liepen uiteen. De één mocht niet van zijn partner en de ander was cameraschuw. We willen met deze film de mensen laten nadenken over het leven van een asielzoeker en de waarde van privacy.” Aldus Osman, één van de makers.
De ‘We are here Academy’ wil met hun film een probleem zichtbaar maken. De uitgeprocedeerde asielzoeker is meer dan een bootvluchteling of gelukszoeker. Ook in deze groep zitten mensen met goede opleidingen. Dokters, advocaten, journalisten. De gemene deler is dat het allemaal mensen zijn die moesten vluchten voor hun leven. Die naar Nederland zijn gekomen, op zoek naar een menswaardig bestaan. Die hier jarenlang in een AZC duimen zitten te draaien en dan te horen krijgen dat ze terug moeten naar Somalië of Mali. Mensen die, áls ze zouden mogen participeren, niks liever zouden willen doen dan dat.
Curator Nick Alkens leidde een gesprek met kunstenaar Ahmet Őgűt, wiens tentoonstelling in het Van Abbemuseum een prima decor vormde voor deze film. “De rol van kunst in het debat is om het probleem zichtbaar te maken. Iedereen heeft recht op cultuur, op protest, dit zijn sterke beelden als maatschappijkritiek. Dat is altijd de functie van kunst geweest en dat zal ook altijd de functie van kunst zijn.”
De boodschap was duidelijk. Gelukszoekers, uitkeringstrekkers, uitgeprocedeerde asielzoekers of statusloze illegalen, het zijn allemaal mensen. Het zijn dokters, advocaten, journalisten, wetenschappers. Mensen die kunnen inspireren en mensen die willen participeren in de samenleving.
Fotografie: Perry van Duijnhoven
